သမီးေလး... ၄ လျပည့္တဲ့ေန႔မွာပဲ သမီးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး သိလာတယ္ သူဘာလုပ္ခ်င္တယ္ ဘာလိုခ်င္တယ္ကို ငိုျပတဲ့အလုပ္ဟာ ပိုပီျပင္လာတယ္။ အသံထြက္ပီး ရီတတ္လာတယ္...
သမီးေလးစိတ္ၾကည္ေနခ်ိန္ဆို ေမေမက အာဘြားဆို ပီး ပါးထိုးေပးလိုက္ရင္ သူ႔ပါးစပ္ကိုဟပီး နမ္းေတာ့တာပဲ။ ေမေမက သမီးေလးကိုလည္း အာဘြားေပးမယ္ဆို .. တရွဳပ္ရွဳပ္နမ္းလိုက္တာနဲ့ ဟက္ဟက္ ဆိုပီး ရီေတာ့တာပဲ..။
သမီးေလးက ႏို႔ဗူးကိုင္တတ္ေပမဲ့ ပါးစပ္ေပါက္လြဲေခ်ာ္ေနတတ္တာ.. မေအက ျပင္ေပးလည္းမၾကိဳက္ဘူး။ သူ႔ဘာသာ လက္၂ဖက္နဲ့ကိုင္ပီး စို႔ႏိုင္ရင္ ေမေမ့ကို ျပံဳးပီးၾကည့္တ့ဲအၾကည့္ေလးက ဒီမွာေတြ႔လား သမီးကိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အျပံဳးေလးေပါ့။
အဲဒီလို သမီးျပံဳးတဲ့အျပံဳးေတြမွာ ေမေမ့ကို ကိုင္အလွဳပ္ဆံုးက ေမြးစမွာ သမီးကိုေခ်ာ့သိပ္ေနတဲ့ေမေမ့ကို သမီးက ျပံဳးျပတဲ့အျပံဳးပဲ။ အဲ့ဒီအျပံဳးက အားလံုးကို ေတြ႔လား.. ငါ့အေမ ငါ့ကိုေပြ႔ထားတယ္လို႔ ဂုဏ္ယူေနတဲ့အျပံဳး ေက်နပ္ေနတဲ့အျပံဳးေပါ့...။
သမီးက ေမွာက္ထားရင္ သိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ဘူး။ ဘာလို႔ဆို ေမွာက္ပီး သူ႔ဟာသူ ေရွ႔မတိုးႏိုင္လို႔။ ဒါေပမဲ့ သမီးက လမ္းေလ်ွာက္ပီး သူ႔အရုပ္ေတြဆီ သြားခ်င္တယ္။ ေမေမက သိပ္ငယ္ေသးေတာ့ ဒါေတာ့ ေပးမလုပ္ခ်င္ဘူးေလ.. တခါတေလပဲ လုပ္ေပးတယ္။
အဲဒီလိုပဲ သမီးေလးကို လွဲထားပီး ေမေမက ၀မ္းတူး သရီးလို႔ေအာ္လိုက္တာနဲ့ သရီးဆို ကုန္းထထိုင္ပီးထဖို႔ၾကိဳးစားေတာ့တာပဲ။ ရီလဲရီရတယ္။ သူ႔အားနဲ့ေတာ့ မထႏိုင္ေသးေပမဲ့ ေမေမ့လက္ညိွဳး၂ဖက္ကို ဆြဲယူအားျပဳပီးထတာ။ အဲဒါ တေန႔ကို ၃ခါေလာက္ေတာ့ ေမေမလုပ္ေပးရတယ္။ လုပ္မေပးရင္ ေအာ္တာကိုး။
သမီးက သူအလိုမက်ရင္အာေခါင္ျခစ္ပီးေအာ္ခ်င္လာပီ။ မေအလို ခပ္ဆိုးဆိုးမ်ားလားမသိ။ အိပ္ခ်င္တဲ့အခါဆို ဖေအလဲမရဘူး။ မေအမွမေအပဲ။ လူလည္ကလဲက်မွက်။ အိပ္ေနရင္းနဲ့ မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္လို႔ လူမေတြ႔လဲ ေအာ္ရတာနဲ့..။ အိပ္သြားလို႔ လက္ေပၚကခ်လဲ သိပ္လည္တာပဲ ေတာ္၂နဲ့ခ်မရဘူး။ လူလည္မ။
သမီးကို ျမဴပီဆို အခုဆို အသံထြက္ပီး ရီတတ္လာပီ။ သူတခုခုလိုခ်င္ပီဆို ျပံဳးျပတဲ့အခါ အေဖအေမ အသည္းသိပ္ယားတာပဲ။ သူ႔အေဖကဆို ေရႊရင္ေအးတဲ့။ သမီးေလးအျပံဳးေလးျမင္ရင္ ပင္ပန္းသမ်ွ အေမာေျပသတဲ့..သမီးေလးရဲ့။
ေမေမက သမီးေလးကို အိမ္မွာ ျမန္မာလိုနဲ့ အဂၤလိပ္လိုေျပာေပးတယ္။ ဂ်ပန္လိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာ သင္ေပးလိမ့္မယ္။ သမီးက တီဗြီကို တအားၾကည့္လြန္းလို႔ မေအကိုယ္တိုင္ မၾကည့္ပဲ ပိတ္ပစ္ရတယ္။ အမွန္က သမီးက တီဗြီကျမင္ရတဲ့ သူေတြကို စကားလွမ္းေျပာတာ ဒီေန႔မွ သိေတာ့တယ္..။
Thursday, December 19, 2013
Friday, December 6, 2013
သမီးေလးရဲ့ တိုးတက္မွဳ - ၁
သမီးေလးက ေဆးရံုကဆင္းပီး ၁ပတ္ေလာက္ေနကတည္းက သမီးသိပ္ေဆာ့တာပဲ..သမီးေလး။ အထူးသျဖင့္ ေန႔နဲ့ည မွားေနတဲ့သမီးေလးဟာ..ညဆိုရင္ ေဆာ့လိုက္ ႏို႔ေသာက္လိုက္နဲ့ မနက္၈နာရီအထိ ေမေမ့မွာငုတ္တုတ္ကေလးေပါ့..သမီး။ ေျခကားယား လက္ကားယားနဲ့ေျခေထာက္ကိုေျမွာက္ပီးေဆာ့တတ္တာ..သမီးေလးေပါ့ေနာ္။
သမီးေလးက ေရခ်ိဳးရင္လဲ သိပ္ေပ်ာ္။ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းစက္ပီး ေရခ်ိဳးခံတာ.. ေရခ်ိဳးပီးေက်နပ္ေနတတ္တာ။ ေရခ်ိဳးတိုင္း ေရထဲမစိမ္ခင္ေမေမက သမီးရင္ဗတ္ေလးေပၚ အ၀တ္ေလးတင္လိုက္တာနဲ့ လက္သီးေလး၂ဖက္ကို ဆုပ္ထားတာ..ေရစိမ္ပီးမွ လက္ကေလးကိုေျဖတတ္တာ... ေမေမက သမီးေလးေရစိမ္ရင္း ဘုရားစာေတြရြတ္ေပးရင္ ေမေမ့ကိုၾကည့္ေနတာ။ ေမေမ့သမီးေလးကို ေရခ်ိဳးေပးရင္း စကားေတြေျပာေနရင္ ေက်နပ္ေနတာ..သမီးေလး ၁လ ၂လထဲကေနာ္။ အခုဆိုသမီးေလး ၃လသမီးဆိုေတာ့ ေရခ်ိဳးေပးရင္ ေမေမ သမီးကိုမႏိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး..သမီးေလးေရ... သမီးေလးက အရမ္းေဆာ့ေတာ့..ေရေတြထဲ ဗြမ္းဗြမ္းနဲ့ေျခေထာက္ကို လွဳပ္၂ေဆာ့...လိုက္ လက္ကိုေျမွာက္ေဆာ့လိုက္နဲ့ဆိုေတာ့.. ေရေတြလည္းရြဲသလို ေမေမလည္း မႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
သမီးေလး ၃လ ျပည့္တဲ့ေန႔မွာပဲ မွတ္မွတ္ရရ မွန္ကိုေသခ်ာၾကည့္ပီးျပံဳးတတ္လာတယ္။ ေမေမကိုလည္း စကားေတြေျပာလာသလို ေဖေဖ့ကိုလည္း ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ေျပာလိုက္တာ...သမီးေလးရယ္။ သမီးေလး ၂ လခြဲေက်ာ္မွာစပီး အသံစံုထြက္ေတာ့တာပဲေနာ္။ တခါတေလ..ေမေမက သမီးေလးအသံေတြနာ လည္ေခ်ာင္းေတြ နာမွာေတာင္ စိုးရိမ္မိတယ္။
သမီးေလး ၂လခြဲမွာ ဇက္ခိုင္လာတယ္ေနာ္။ သမီးေလးကေလ.. ၁လ သမီးထဲက ေဖေဖ့ေပၚမွာေမွာက္ပီး ေဖေဖက ေျခေထာက္ေအာက္မွာ လက္ခံေပးထားလိုက္ရင္သမီးေလးက အဲ့ဒါကို အားယူပီး ေဖေဖ့မ်က္ႏွာေပၚေရာက္တဲ့အထိ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တက္သြားတယ္ေနာ္။ သမီးေလးေနာက္က်ေတာ့ ေမွာက္ရင္ေက်နပ္ေနေပမဲ့ အခု သမီးက ေမွာက္တာ မၾကိဳက္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဆရာဝန္ေတြကေတာင္ ေျပာတယ္။သမီးေလး ဇက္ေတာ္၂ခိုင္ေနပီတဲ့ သူတို႔စမ္းေတာ့ သမီးက ေျခေထာက္ေလးနဲ့ေတာင့္ေတာင့္ေလးရပ္ႏိုင္ေတာ့..သူတို႔ေတာင္ အံ့ေတြၾသလို႔...။
သမီးေလးက အခုတဆင့္တက္လာတာက.. ကုန္းထတာပဲ။ ေမေမမ်ားကူေပးပီဆို..ေမေမ့လက္ေခ်ာင္း၂ဖက္ကို တဖက္စီကိုင္ပီးကုန္းထတဲ့အျပင္ ထိုင္မေနပဲ မတ္တပ္ေလးရပ္လိုက္မွ ေက်နပ္တယ္ေနာ္..သမီးေလး။ ေမေမက ေျခခြင္မွာဆိုးလို႔ လုပ္မေပးရင္ ေအာ္လို႔ သမီးေလးေက်နပ္ေအာင္ ေမေမက လုပ္ေပးရတယ္။ အဲလို လုပ္တိုင္းလဲ ေမေမက good job, great job, jouzu, ေမ့သမီးကေတာ္လိုက္တာလို႔ေျပာတိုင္း သေဘာေတြက်ပီး အနဲဆံုး ၃ခါေလာက္ေတာ့ လုပ္တယ္ေနာ္..။
သမီးေလးက လူခင္တယ္ေနာ္။ ေမေမနဲ့ အျပင္ထြက္တိုင္း သမီးေလးကို ဂရုစိုက္သူတိုင္းကို သမီးေလးက ခ်စ္စဖြယ္ျပံဳးျပတတ္ေသးတာ။ ဆရာ၀န္ဆိုလည္း ျပံဳးၾကည့္ နာ့စ္ေတြဆိုလဲ ျပံဳးၾကည့္ေပါ့..။ သမီးေလးက အျပင္ထြက္ရင္ သိပ္စပ္စုတာပဲ။ ေခါင္းေလးကို လည္ေနတာပဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ့ ပီးတာနဲ့ အိပ္ေတာ့တာပဲ။
သမီးေလး...က ေဆးထိုးရင္လဲ ငိုေၾကာမရွည္ဘူး။ ေမေမကေတာ့ သမီးေလးအတြက္ အားေတြေမြးထားရတယ္။ မၾကည့္ရက္ေပမဲ့သမီးေလးအတြက္ဆိုပီး အားတင္းရတာေပါ့။ သမီးေလးေဆးထိုးတိုင္း ငိုလဲ ၁မိနစ္ထက္မပိုဘူး။ ေမေမေခ်ာ့လိုက္တာနဲ့ အိပ္သြားေရာ။သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ဟိုေန႔ကဆို သမီးေလး tuberculosis က အေတာ္နာတာေတာင္ သမီးငိုေၾကာမရွည္လို႔ ေဆးရံုက လူေတြေတာင္အံ့ၾသသြားတယ္..သမီးေလးကို။
သမီးေလးခုဆို အရပ္လဲ ေတာ္ေတာ္ရွည္လာသလို ထြားလဲထြားလာပီေနာ္။ သမီးကို ေမြးတုန္းက ၃၂၀၆ ဂရမ္ သမီးေလး ၁လျပည့္ေတာ့ ၃၉၉၉.၅ ဂရမ္နဲ့ ၂လျပည့္ေတာ့ ၄၈၆၀ ဂရမ္ အခု ၃လမွာသမီးေလး ၅၃၈၀ ဂရမ္ပဲရိွလို႔တဲ့ ေမေမ့ကို ဆရာ၀န္က ႏို႔ဗူးပိုတိုက္ခိုင္းတယ္။ ေမေမက ေခ်ာ့တိုက္ေနရတယ္။သမီးက ဗူးကိုမေသာက္ခ်င္ေတာ့လို႔ေလ...။ အမယ္..ညကေတာ့ သမီးေလးက ဗူးကို သူ႔လက္၂ဖက္နဲ့ကိုင္ပီးေသာက္ဖို႔ၾကိဳးစားတယ္...ေတာ္လိုက္တာ သမီးေလးရယ္ဆိုေတာ့..သမီးေလးက ပိုကိုင္ျပတယ္။
သမီးေလးက တီဗြီသိပ္ၾကိဳက္တာပဲ။ တီဗြီကို ၾကည့္တာမ်ား ျငိမ္ေနေတာ့တာ.. ၁လခြဲေလာက္ကတည္းက အေတာ္ၾကည့္တတ္ေနတာ။ သမီးေလးက ေမေမ အိုင္ပက္နဲ့စကားေျပာလဲ ကုန္းၾကည့္တတ္တာ..စကိုက္နဲ႔ေျပာရင္လဲ ျပဴးပီးၾကည့္တတ္တာ..
သမီးေလးက ေရခ်ိဳးရင္လဲ သိပ္ေပ်ာ္။ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းစက္ပီး ေရခ်ိဳးခံတာ.. ေရခ်ိဳးပီးေက်နပ္ေနတတ္တာ။ ေရခ်ိဳးတိုင္း ေရထဲမစိမ္ခင္ေမေမက သမီးရင္ဗတ္ေလးေပၚ အ၀တ္ေလးတင္လိုက္တာနဲ့ လက္သီးေလး၂ဖက္ကို ဆုပ္ထားတာ..ေရစိမ္ပီးမွ လက္ကေလးကိုေျဖတတ္တာ... ေမေမက သမီးေလးေရစိမ္ရင္း ဘုရားစာေတြရြတ္ေပးရင္ ေမေမ့ကိုၾကည့္ေနတာ။ ေမေမ့သမီးေလးကို ေရခ်ိဳးေပးရင္း စကားေတြေျပာေနရင္ ေက်နပ္ေနတာ..သမီးေလး ၁လ ၂လထဲကေနာ္။ အခုဆိုသမီးေလး ၃လသမီးဆိုေတာ့ ေရခ်ိဳးေပးရင္ ေမေမ သမီးကိုမႏိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး..သမီးေလးေရ... သမီးေလးက အရမ္းေဆာ့ေတာ့..ေရေတြထဲ ဗြမ္းဗြမ္းနဲ့ေျခေထာက္ကို လွဳပ္၂ေဆာ့...လိုက္ လက္ကိုေျမွာက္ေဆာ့လိုက္နဲ့ဆိုေတာ့.. ေရေတြလည္းရြဲသလို ေမေမလည္း မႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
သမီးေလး ၃လ ျပည့္တဲ့ေန႔မွာပဲ မွတ္မွတ္ရရ မွန္ကိုေသခ်ာၾကည့္ပီးျပံဳးတတ္လာတယ္။ ေမေမကိုလည္း စကားေတြေျပာလာသလို ေဖေဖ့ကိုလည္း ဘာေတြမွန္းမသိဘူး ေျပာလိုက္တာ...သမီးေလးရယ္။ သမီးေလး ၂ လခြဲေက်ာ္မွာစပီး အသံစံုထြက္ေတာ့တာပဲေနာ္။ တခါတေလ..ေမေမက သမီးေလးအသံေတြနာ လည္ေခ်ာင္းေတြ နာမွာေတာင္ စိုးရိမ္မိတယ္။
သမီးေလး ၂လခြဲမွာ ဇက္ခိုင္လာတယ္ေနာ္။ သမီးေလးကေလ.. ၁လ သမီးထဲက ေဖေဖ့ေပၚမွာေမွာက္ပီး ေဖေဖက ေျခေထာက္ေအာက္မွာ လက္ခံေပးထားလိုက္ရင္သမီးေလးက အဲ့ဒါကို အားယူပီး ေဖေဖ့မ်က္ႏွာေပၚေရာက္တဲ့အထိ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တက္သြားတယ္ေနာ္။ သမီးေလးေနာက္က်ေတာ့ ေမွာက္ရင္ေက်နပ္ေနေပမဲ့ အခု သမီးက ေမွာက္တာ မၾကိဳက္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဆရာဝန္ေတြကေတာင္ ေျပာတယ္။သမီးေလး ဇက္ေတာ္၂ခိုင္ေနပီတဲ့ သူတို႔စမ္းေတာ့ သမီးက ေျခေထာက္ေလးနဲ့ေတာင့္ေတာင့္ေလးရပ္ႏိုင္ေတာ့..သူတို႔ေတာင္ အံ့ေတြၾသလို႔...။
သမီးေလးက အခုတဆင့္တက္လာတာက.. ကုန္းထတာပဲ။ ေမေမမ်ားကူေပးပီဆို..ေမေမ့လက္ေခ်ာင္း၂ဖက္ကို တဖက္စီကိုင္ပီးကုန္းထတဲ့အျပင္ ထိုင္မေနပဲ မတ္တပ္ေလးရပ္လိုက္မွ ေက်နပ္တယ္ေနာ္..သမီးေလး။ ေမေမက ေျခခြင္မွာဆိုးလို႔ လုပ္မေပးရင္ ေအာ္လို႔ သမီးေလးေက်နပ္ေအာင္ ေမေမက လုပ္ေပးရတယ္။ အဲလို လုပ္တိုင္းလဲ ေမေမက good job, great job, jouzu, ေမ့သမီးကေတာ္လိုက္တာလို႔ေျပာတိုင္း သေဘာေတြက်ပီး အနဲဆံုး ၃ခါေလာက္ေတာ့ လုပ္တယ္ေနာ္..။
သမီးေလးက လူခင္တယ္ေနာ္။ ေမေမနဲ့ အျပင္ထြက္တိုင္း သမီးေလးကို ဂရုစိုက္သူတိုင္းကို သမီးေလးက ခ်စ္စဖြယ္ျပံဳးျပတတ္ေသးတာ။ ဆရာ၀န္ဆိုလည္း ျပံဳးၾကည့္ နာ့စ္ေတြဆိုလဲ ျပံဳးၾကည့္ေပါ့..။ သမီးေလးက အျပင္ထြက္ရင္ သိပ္စပ္စုတာပဲ။ ေခါင္းေလးကို လည္ေနတာပဲ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ့ ပီးတာနဲ့ အိပ္ေတာ့တာပဲ။
သမီးေလး...က ေဆးထိုးရင္လဲ ငိုေၾကာမရွည္ဘူး။ ေမေမကေတာ့ သမီးေလးအတြက္ အားေတြေမြးထားရတယ္။ မၾကည့္ရက္ေပမဲ့သမီးေလးအတြက္ဆိုပီး အားတင္းရတာေပါ့။ သမီးေလးေဆးထိုးတိုင္း ငိုလဲ ၁မိနစ္ထက္မပိုဘူး။ ေမေမေခ်ာ့လိုက္တာနဲ့ အိပ္သြားေရာ။သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ဟိုေန႔ကဆို သမီးေလး tuberculosis က အေတာ္နာတာေတာင္ သမီးငိုေၾကာမရွည္လို႔ ေဆးရံုက လူေတြေတာင္အံ့ၾသသြားတယ္..သမီးေလးကို။
သမီးေလးခုဆို အရပ္လဲ ေတာ္ေတာ္ရွည္လာသလို ထြားလဲထြားလာပီေနာ္။ သမီးကို ေမြးတုန္းက ၃၂၀၆ ဂရမ္ သမီးေလး ၁လျပည့္ေတာ့ ၃၉၉၉.၅ ဂရမ္နဲ့ ၂လျပည့္ေတာ့ ၄၈၆၀ ဂရမ္ အခု ၃လမွာသမီးေလး ၅၃၈၀ ဂရမ္ပဲရိွလို႔တဲ့ ေမေမ့ကို ဆရာ၀န္က ႏို႔ဗူးပိုတိုက္ခိုင္းတယ္။ ေမေမက ေခ်ာ့တိုက္ေနရတယ္။သမီးက ဗူးကိုမေသာက္ခ်င္ေတာ့လို႔ေလ...။ အမယ္..ညကေတာ့ သမီးေလးက ဗူးကို သူ႔လက္၂ဖက္နဲ့ကိုင္ပီးေသာက္ဖို႔ၾကိဳးစားတယ္...ေတာ္လိုက္တာ သမီးေလးရယ္ဆိုေတာ့..သမီးေလးက ပိုကိုင္ျပတယ္။
သမီးေလးက တီဗြီသိပ္ၾကိဳက္တာပဲ။ တီဗြီကို ၾကည့္တာမ်ား ျငိမ္ေနေတာ့တာ.. ၁လခြဲေလာက္ကတည္းက အေတာ္ၾကည့္တတ္ေနတာ။ သမီးေလးက ေမေမ အိုင္ပက္နဲ့စကားေျပာလဲ ကုန္းၾကည့္တတ္တာ..စကိုက္နဲ႔ေျပာရင္လဲ ျပဴးပီးၾကည့္တတ္တာ..
သမီးေလးဖတ္ဖို႔..၁
ဘေလာ့ေလးကို သမီးေလးအေၾကာင္းေရးပီး....ဖုန္ခါလိုက္ပါဦးမယ္။
သမီးေလး...ရယ္။
ေမေမ မလုပ္သင့္ဆံုး အလုပ္ကို လုပ္လိုက္မိတာကေတာ့ သမီးေလးေမြးေမြးျခင္း သူ႔အဘြား သူ႔ေဖေဖရဲ့အေမ ဒီကိုလာျခင္းကို လက္ခံလိုက္ျခင္းပါပဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ဆက္တြဲ က သူ႔အဘြားျပန္ပီးတာေတာင္ သူ႔အေဖနဲ့ခဏခဏ တက်က္က်က္ ပိုျဖစ္ေစပါတယ္။ မွန္တဲ့အတိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့... အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကို စိတ္ကုန္ စိတ္ပ်က္တဲ့အထိပါပဲ။သမီးေလးေရ.......အဲ့ဒီအတြက္ ေမေမစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ေမေမ ခဏခဏေတြးတာက သမီးေလးနဲ့တူတူ တေနရာရာကို ထြက္သြားဖို႔ပါပဲ။ အဲလိုေတြးမိတိုင္း သမီးေလးကို သနားမိသလို သူ႔အေဖကိုလည္း အခ်စ္ကမကုန္ေသးျပန္ဘူး။ အဲဒီလိုနဲ့.... သမီးေလးေမြးပီးကတည္းက သမီးေလးေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ေနရာေတြ ေမေမ မေပ်ာ္ဘူး...သမီးရယ္။
သမီးေဖေဖစိတ္ထဲမွာ..ရိွေနတဲ့သူ႔အေမနဲ့ေမေမ မတည့္တာေတြက သူ႔ရင္ထဲဖုေနေတာ့ စကားေျပာရတာ ၁၀ခြန္းေျပာရင္ ၁၁ခြန္းအဆင္မေျပဘူး..သမီးေလးေရ... ေမေမသိပ္စိတ္ညစ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သမီးေလးမ်က္ႏွာေတြ႔ေတာ့လည္း ေမေမ အဲ့ဒါေတြ ေမ့သြားျပန္ေရာ...။
သမီးေလးေရ...
ေမေမေလ..သမီးေလးကို ေမြးပီး ေဆးရံုကဆင္းတာနဲ့ အိမ္ေရာက္ကတည္းက ဒီေန႔အထိ တစက္မွမနားရဘူး..သမီးေလးေရ...။
အဲဒီအတြက္ ေမေမစိတ္ဆင္းရဲတယ္လို႔ သမီးမထင္နဲ့ေနာ္။ သမီးအဘြားျပန္သြားမွ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ေတြ ကင္းလြတ္သြားလို႔ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ေပ်ာ္ပါတယ္..သမီးေလး.. တခါတေလေတာ့လည္း ေဖေဖ့ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ရတာကလြဲလို႔ေပါ့...။
သမီးေလးေရ... သမီးအဘြားျပန္သြားပီး ေနာက္ေန႔လည္းက်ေရာ..ေမေမ့ႏို႔ေတြ ထြက္ေရာ..သမီးေလးေရ..။ အံ့ၾသစရာေနာ္။ အဲ့ဒီမတိုင္ခင္ ေမေမဘယ္လိုစြတ္ျပဳတ္ေတြ အရည္ေတြေသာက္ေသာက္ ႏို႔မထြက္လာဘူး။ သမီးေဖေဖကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ အိပ္ေရးမ၀ အစားမစား stress ေတြမ်ားရင္လဲ မထြက္ဘူးတဲ့။ သိပ္မွန္တာပဲ..သမီးေလးေရ..။
သမီးေလးကို ေမေမႏို႔ဗူးတိုက္တိုင္း..ေမေမ႔ႏို႔ကိုပုတ္ပီး..ဒါသမီးေလးပိုင္တယ္..
သမီးႏို႔ႏို႔ၾကီးလို႔ေျပာေပးတဲ့ အက်ိဳးေတြလည္းပါမယ္ထင္တယ္..သမီးေရ..။ ေနာက္ပီး..ေမေမ့မွာ.. အခန္းထဲမွာတိတ္တိတ္ေလး ေမေမ့ႏို႔ကို ထြက္သေလာက္ညွစ္..ပီးသမီးေလးကိုတိုက္။တိုက္တိုင္းလဲ သမီးေလးကို..ေမေမ့ခ်ိဳခ်ိဳေလးက အရသာရိွတယ္ေနာ္...လို႔ေျပာပီးတိုက္။ သမီးေသာက္လိုက္လို႔ရိွရင္လဲ..သမီးေလးကို..အရသာရိွတယ္ေနာ္သမီးေလး..လိမၼာလိုက္တာဆိုပီးေျပာတာ
ေတြေၾကာင့္ထင္တယ္ေနာ္...သမီးေလး။
သမီးေလးကိုေခ်းပါ ေသးေပါက္ အဝတ္ေလ်ွာ္ သမီးေဝရာဝစၥေတြ အားလံုး ေမေမပဲအကုန္လုပ္သြားတာ ေမေမေဆးရံုကဆင္းကတည္းက ပဲ သမီးေလးေရ..
ေဖေဖက သူအားတဲ့အခ်ိန္မွ သမီးေလးကို ခ်ီ..ေဆာ့ ေရခ်ိဳး..ေခ်းေပအ၀တ္လဲေပးႏိုင္တယ္..သမီးေလး.. ေဖေဖ့ကို အျပစ္မျမင္နဲ႔ေနာ္..ေဖေဖက သမီးေလးစားဖို႔အတြက္ ပိုက္ဆံေတြသြားရွာရတယ္ေလ..သမီးေလးရဲ့။ ေဖေဖလဲ စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းရွာတယ္..သမီးေလးေရ.။
တခါတေလေတာ့..သမီးအဘြားရိွတုန္းကေတာ့ ေမေမေစ်းသြားခ်ိန္ဆို သမီးေလးအတြက္ ႏို႔ဗူးအဆင္သင့္ေဖ်ာ္..သမီးလိုတာေတြအားလံုးလုပ္ေပးပီးမွ ေမေမေစ်းထြက္ဝယ္ရတယ္..
သမီးေလးေရ..။ သမီးကို သမီးအဘြားက ၾကည့္ေပးတယ္ေလ..။ အခုေတာ့ ေမေမနဲ့ သမီးကိုယ္တိုင္ထြက္တာေပါ့ေနာ္။
သမီးကို အဘြားက လက္ကမခ်ခ်င္ဘူး ခ်ီခ်င္တယ္..သမီးေရ။ သမီးနဲ့သမီးေဖေဖကိုေတာ့ သမီးအဘြားက ခ်စ္ပါတယ္..သမီးေလးေရ. ေဖေဖအားရက္ဆို သူကုိယ္တိုင္ သမီးအေဖ စားခ်င္တာ ခ်က္ေပးတယ္..သမီးေလးေရ..။
သမီးေလးေရ...
သမီးေလးၾကီးလာရင္ေလ... ဟန္ေဆာင္မွူကင္းတဲ့ စကားလံုးေတြသာ ေျပာတတ္ေအာင္ေမေမသင္ေပးမယ္ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့လို ထိပ္တိုက္မတိုးေအာင္ တခါတေလ ႏုတ္ပိတ္ပီးေနလိုက္ပါ သမီးေရဆိုပီး.. သမီးေလးကို ေမေမေျပာခ်င္တယ္..သမီးေလး..။
သမီးေလးေရ... စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းထားပါလို႔ ေမေမ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ သူမ်ားအထင္ၾကီးေအာင္ ေတာ့ အေပၚယံ စိတ္ထားေကာင္းျခင္းေတြ ေရွာင္ပါ..သမီးေလးေရ..။
သမီးေလး...ရယ္။
ေမေမ မလုပ္သင့္ဆံုး အလုပ္ကို လုပ္လိုက္မိတာကေတာ့ သမီးေလးေမြးေမြးျခင္း သူ႔အဘြား သူ႔ေဖေဖရဲ့အေမ ဒီကိုလာျခင္းကို လက္ခံလိုက္ျခင္းပါပဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ဆက္တြဲ က သူ႔အဘြားျပန္ပီးတာေတာင္ သူ႔အေဖနဲ့ခဏခဏ တက်က္က်က္ ပိုျဖစ္ေစပါတယ္။ မွန္တဲ့အတိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့... အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကို စိတ္ကုန္ စိတ္ပ်က္တဲ့အထိပါပဲ။သမီးေလးေရ.......အဲ့ဒီအတြက္ ေမေမစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ေမေမ ခဏခဏေတြးတာက သမီးေလးနဲ့တူတူ တေနရာရာကို ထြက္သြားဖို႔ပါပဲ။ အဲလိုေတြးမိတိုင္း သမီးေလးကို သနားမိသလို သူ႔အေဖကိုလည္း အခ်စ္ကမကုန္ေသးျပန္ဘူး။ အဲဒီလိုနဲ့.... သမီးေလးေမြးပီးကတည္းက သမီးေလးေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ေနရာေတြ ေမေမ မေပ်ာ္ဘူး...သမီးရယ္။
သမီးေဖေဖစိတ္ထဲမွာ..ရိွေနတဲ့သူ႔အေမနဲ့ေမေမ မတည့္တာေတြက သူ႔ရင္ထဲဖုေနေတာ့ စကားေျပာရတာ ၁၀ခြန္းေျပာရင္ ၁၁ခြန္းအဆင္မေျပဘူး..သမီးေလးေရ... ေမေမသိပ္စိတ္ညစ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သမီးေလးမ်က္ႏွာေတြ႔ေတာ့လည္း ေမေမ အဲ့ဒါေတြ ေမ့သြားျပန္ေရာ...။
သမီးေလးေရ...
ေမေမေလ..သမီးေလးကို ေမြးပီး ေဆးရံုကဆင္းတာနဲ့ အိမ္ေရာက္ကတည္းက ဒီေန႔အထိ တစက္မွမနားရဘူး..သမီးေလးေရ...။
အဲဒီအတြက္ ေမေမစိတ္ဆင္းရဲတယ္လို႔ သမီးမထင္နဲ့ေနာ္။ သမီးအဘြားျပန္သြားမွ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ေတြ ကင္းလြတ္သြားလို႔ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ေပ်ာ္ပါတယ္..သမီးေလး.. တခါတေလေတာ့လည္း ေဖေဖ့ေၾကာင့္စိတ္ညစ္ရတာကလြဲလို႔ေပါ့...။
သမီးေလးေရ... သမီးအဘြားျပန္သြားပီး ေနာက္ေန႔လည္းက်ေရာ..ေမေမ့ႏို႔ေတြ ထြက္ေရာ..သမီးေလးေရ..။ အံ့ၾသစရာေနာ္။ အဲ့ဒီမတိုင္ခင္ ေမေမဘယ္လိုစြတ္ျပဳတ္ေတြ အရည္ေတြေသာက္ေသာက္ ႏို႔မထြက္လာဘူး။ သမီးေဖေဖကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ အိပ္ေရးမ၀ အစားမစား stress ေတြမ်ားရင္လဲ မထြက္ဘူးတဲ့။ သိပ္မွန္တာပဲ..သမီးေလးေရ..။
သမီးေလးကို ေမေမႏို႔ဗူးတိုက္တိုင္း..ေမေမ႔ႏို႔ကိုပုတ္ပီး..ဒါသမီးေလးပိုင္တယ္..
သမီးႏို႔ႏို႔ၾကီးလို႔ေျပာေပးတဲ့ အက်ိဳးေတြလည္းပါမယ္ထင္တယ္..သမီးေရ..။ ေနာက္ပီး..ေမေမ့မွာ.. အခန္းထဲမွာတိတ္တိတ္ေလး ေမေမ့ႏို႔ကို ထြက္သေလာက္ညွစ္..ပီးသမီးေလးကိုတိုက္။တိုက္တိုင္းလဲ သမီးေလးကို..ေမေမ့ခ်ိဳခ်ိဳေလးက အရသာရိွတယ္ေနာ္...လို႔ေျပာပီးတိုက္။ သမီးေသာက္လိုက္လို႔ရိွရင္လဲ..သမီးေလးကို..အရသာရိွတယ္ေနာ္သမီးေလး..လိမၼာလိုက္တာဆိုပီးေျပာတာ
ေတြေၾကာင့္ထင္တယ္ေနာ္...သမီးေလး။
သမီးေလးကိုေခ်းပါ ေသးေပါက္ အဝတ္ေလ်ွာ္ သမီးေဝရာဝစၥေတြ အားလံုး ေမေမပဲအကုန္လုပ္သြားတာ ေမေမေဆးရံုကဆင္းကတည္းက ပဲ သမီးေလးေရ..
ေဖေဖက သူအားတဲ့အခ်ိန္မွ သမီးေလးကို ခ်ီ..ေဆာ့ ေရခ်ိဳး..ေခ်းေပအ၀တ္လဲေပးႏိုင္တယ္..သမီးေလး.. ေဖေဖ့ကို အျပစ္မျမင္နဲ႔ေနာ္..ေဖေဖက သမီးေလးစားဖို႔အတြက္ ပိုက္ဆံေတြသြားရွာရတယ္ေလ..သမီးေလးရဲ့။ ေဖေဖလဲ စိတ္ေရာ လူေရာ ပင္ပန္းရွာတယ္..သမီးေလးေရ.။
တခါတေလေတာ့..သမီးအဘြားရိွတုန္းကေတာ့ ေမေမေစ်းသြားခ်ိန္ဆို သမီးေလးအတြက္ ႏို႔ဗူးအဆင္သင့္ေဖ်ာ္..သမီးလိုတာေတြအားလံုးလုပ္ေပးပီးမွ ေမေမေစ်းထြက္ဝယ္ရတယ္..
သမီးေလးေရ..။ သမီးကို သမီးအဘြားက ၾကည့္ေပးတယ္ေလ..။ အခုေတာ့ ေမေမနဲ့ သမီးကိုယ္တိုင္ထြက္တာေပါ့ေနာ္။
သမီးကို အဘြားက လက္ကမခ်ခ်င္ဘူး ခ်ီခ်င္တယ္..သမီးေရ။ သမီးနဲ့သမီးေဖေဖကိုေတာ့ သမီးအဘြားက ခ်စ္ပါတယ္..သမီးေလးေရ. ေဖေဖအားရက္ဆို သူကုိယ္တိုင္ သမီးအေဖ စားခ်င္တာ ခ်က္ေပးတယ္..သမီးေလးေရ..။
သမီးေလးေရ...
သမီးေလးၾကီးလာရင္ေလ... ဟန္ေဆာင္မွူကင္းတဲ့ စကားလံုးေတြသာ ေျပာတတ္ေအာင္ေမေမသင္ေပးမယ္ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့လို ထိပ္တိုက္မတိုးေအာင္ တခါတေလ ႏုတ္ပိတ္ပီးေနလိုက္ပါ သမီးေရဆိုပီး.. သမီးေလးကို ေမေမေျပာခ်င္တယ္..သမီးေလး..။
သမီးေလးေရ... စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းထားပါလို႔ ေမေမ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ သူမ်ားအထင္ၾကီးေအာင္ ေတာ့ အေပၚယံ စိတ္ထားေကာင္းျခင္းေတြ ေရွာင္ပါ..သမီးေလးေရ..။
Monday, September 2, 2013
ခ်စ္သူသိေလ....
ခ်စ္သူ....
မာနရဲ့တဖက္ကမ္းအလြန္
ရွင့္ခ်စ္သူ..က်မဟာ..
single မိခင္လုပ္ဖို႔အတြက္
ဟိုးခပ္ငယ္ငယ္တည္းက
ဆံုးျဖတ္ခဲ့သူပါ..
ကေလးတစ္ေယာက္နဲ့မိခင္ျဖစ္လဲ
၀မ္းနဲေနတတ္သူူ..မဟုတ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..
ခ်စ္သူေရ...
ျပႆာနာေတြရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ
ကြ်ံက်လာတဲ့ စကားလံုးတိုင္းဟာ
က်မ.မာနေတြကို ကိုင္လွဳပ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..
စိတ္ျမန္စိတ္ထက္တဲ့က်မ
ခ်က္ခ်င္းပဲဆံုးျဖတ္လိုက္တာက
သမီးေလး၃လ ေရာက္တဲ့အခါ
သမီးကိုေပြ႔ခ်ီလို႔
မိခင္တိုင္းျပည္ဆီ
ျပန္၀င္ဖို႔ဆိုတာ..
ခ်စ္သူေတာ့..သိခဲ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ...
အဲဒီလို ခပ္တိုးတိုး..ဆံုးျဖတ္ခ်ပီးခ်ိန္မွာ...မွ
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္လံုးေတြ..
သမီးေလးကို..သိပ္ခ်စ္တဲ့မ်က္လံုး
က်မကိုခ်စ္တဲ့အျပံဳးနဲ့
မိခင္နဲ့က်မအၾကား ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ခ်စ္သူအတြက္
က်မ..မာန တထစ္ေလ်ွာ့လို႔
ခ်စ္သူအတြက္
က်မၾကိဳးစားေပးခဲ့တာ...ေတာ့..
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ.......။
ခ်စ္သူ..
ရင္မွာနာက်င္စြာနဲ့
ဟန္ေဆာင္ ျပံဳးရင္း
ခ်စ္သူအတြက္ေပးဆပ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..။
မာနရဲ့တဖက္ကမ္းအလြန္
ရွင့္ခ်စ္သူ..က်မဟာ..
single မိခင္လုပ္ဖို႔အတြက္
ဟိုးခပ္ငယ္ငယ္တည္းက
ဆံုးျဖတ္ခဲ့သူပါ..
ကေလးတစ္ေယာက္နဲ့မိခင္ျဖစ္လဲ
၀မ္းနဲေနတတ္သူူ..မဟုတ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..
ခ်စ္သူေရ...
ျပႆာနာေတြရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ
ကြ်ံက်လာတဲ့ စကားလံုးတိုင္းဟာ
က်မ.မာနေတြကို ကိုင္လွဳပ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..
စိတ္ျမန္စိတ္ထက္တဲ့က်မ
ခ်က္ခ်င္းပဲဆံုးျဖတ္လိုက္တာက
သမီးေလး၃လ ေရာက္တဲ့အခါ
သမီးကိုေပြ႔ခ်ီလို႔
မိခင္တိုင္းျပည္ဆီ
ျပန္၀င္ဖို႔ဆိုတာ..
ခ်စ္သူေတာ့..သိခဲ့မွာမဟုတ္ဘူးေလ...
အဲဒီလို ခပ္တိုးတိုး..ဆံုးျဖတ္ခ်ပီးခ်ိန္မွာ...မွ
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္လံုးေတြ..
သမီးေလးကို..သိပ္ခ်စ္တဲ့မ်က္လံုး
က်မကိုခ်စ္တဲ့အျပံဳးနဲ့
မိခင္နဲ့က်မအၾကား ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ခ်စ္သူအတြက္
က်မ..မာန တထစ္ေလ်ွာ့လို႔
ခ်စ္သူအတြက္
က်မၾကိဳးစားေပးခဲ့တာ...ေတာ့..
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ.......။
ခ်စ္သူ..
ရင္မွာနာက်င္စြာနဲ့
ဟန္ေဆာင္ ျပံဳးရင္း
ခ်စ္သူအတြက္ေပးဆပ္ခဲ့တာ
ခ်စ္သူ..သိမွာပါေလ..။
Tuesday, July 23, 2013
သမီးေလးးးး ၃၅ပတ္
ကေလးေလးေရ....
ေမေမေတာင္ သမီးေလး အေၾကာင္းမေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားပီေနာ္... ၾကာဆို..သမီးေလးေရ..ေမေမ မအားတာရယ္...စာေရးရမွာပ်င္းေနတာရယ္နဲ႔ ေမေမ မေရးျဖစ္ေသးတာ..။
ကေလးေလးက သမီးေလးဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ေတာ့ ရိွေနေပမဲ့.. ဒီက ဆရာဝန္ေတြက သမီးေရ... အတိအက် လံုးဝမေျပာဘူး။ ဒီေတာ့ သမီးေဖေဖက ေယာက်ၤားေလးရူးေနေတာ့ သူ႔မွာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ေပါ့...။ ေမြးပီးမွ အတည္ျပဳမယ္ဆိုပဲ..။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္က တေန႔တျခား ျငင္းမရေတာ့တဲ့ အခါ.. သမီးေလးျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ သမီးေဖေဖလည္း သမီးေလးဆိုတာ အတည္ျပဳလိုက္ပီ..သမီးေရ..။
ေမေမနဲ႔ေဖေဖရဲ့ ၂ဖက္ေသာမိဘေတြကလည္း သမီးေလးဆိုပီး ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့..။ သမီးေဖေဖ ဖက္က သမီးဝမ္းကြဲကိုကို က အဂၤလန္မွာ ေမြးပီး ေျမးဦးေယာက်ၤားေလးရပီးတဲံ အခါ ေဖေဖဆီမွာ ေျမးဦးမိန္းကေလးဆိုေတာ့ သမီးေလးကို သဲသဲလွဳပ္ ေနၾကတာေပါ့..။ ေမေမတို႔ဖက္ကေတာ့ အစထဲက မိန္းကေလး လိုခ်င္ေနတာဆိုေတာ့... တအားေပ်ာ္ေနၾကေလရဲ့..ေမေမ့ကို ေနာက္တေယာက္ေတာင္ ထပ္ယူခိုင္းေနေသးတယ္.. ေမေမ့သမီးေလးေရ... သမီးေလးက တေန႔တျခား ထြားထြား လာလိုက္တာ.. အခုဆို ေမေမ ေနရထိုင္ရတာ မသက္သာေတာ့ဘူး။ ညညဆိုလဲ အိပ္လို႔ မရဘူးသမီးေရ.. သမီးေလးက တအားကို လွဳပ္တာ.. အထဲမွာ ေနရ ၾကပ္ေနလား..ေမ့သမီးေလးေရ..။
အစကေတာ့ ေမေမတို႔မွာ သမီးေလး လွဳပ္တာ မခံစားရေတာ့ စိုးေတြရိမ္လိုက္ရတာ.. ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပတိုင္း တခိ်န္လံုး လွဳပ္ရြေနတဲ့ သမီးေလးကို ၾကည့္ပီး ေဖေဖနဲ႔ ေမေမမွာ အျပံဳးပန္းေတြ ေဝလို႔...။ သမီးေလးေရ.. သမီးေလးမွာ လက္ေခ်ာင္းေျခေခ်ာင္းေတြ စံုရဲ့လားဆိုပီး စိတ္ပူေနတဲ့ ေမေမ့ကို သမီးလက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ျမင္ရတဲ့ေန႔က ေပ်ာ္လိုက္ရတာ။
သမီးေလးေရ..တရက္မွာေတာ့ သမီးရဲ့ နဖူးေလးရယ္ မိွတ္ထားတဲ့ မ်က္စိေလးရယ္ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္ေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့လဲ ေပ်ာ္လိုက္ရတာ... ေဖေဖနဲ႔ေမေမမွာ ရူးၾကျပန္ေရာ.. အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သမီးေဖေဖကို ေမေမက ခ်စ္ေရ..လုပ္ျပပါဦး သမီးပံုေလးဆို ...သူက ေခါင္းေလးကိုေမာ့ပီး သမီးပံုစံေလး လုပ္ျပလို႔....။ ဘာလို႔ဆို သမီးေလးက ေဖေဖနဲ႔ တူတာ အဲ့ကတည္းက ပဲေလ..။ ေမေမ့မွာ သတိရတိုင္း..ေဖေဖ့ကို သမီးပံုေလး လုပ္ျပပါဦးဆို... သမီးေဖေဖကလဲ လုပ္ျပရတာ အေမာပဲ..သမီးေရ..။
ဒီလိုနဲ႔ တခုေသာ ေဆးခန္းျပရက္ တရက္မွာ မ်က္ႏွာေလး ျမင္ခ်င္လွတဲ့ ေမေမတို႔ကို သမီးေလးက ဖ်က္ကနဲ ျပလိုက္ျပန္တယ္.။ ေမေမကေတာ့ မျမင္လိုက္ရေပမဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ သမီးေဖေဖက ေသခ်ာျမင္လိုက္သတဲ့..။ ဆရာဝန္ကဆို ဟယ္..ကေလးက အေဖနဲ႔ ခြ်တ္စြတ္လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ သမီးေဖေဖ မ်က္ႏွာၾကီးက ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ႔ေပါ့... ေမေမက ေသခ်ာမျမင္လိုက္ရေတာ့ ...အိမ္ေရာက္တာနဲ့..ေဖေဖ့ကို သမီးေလးပံု လုပ္ျပပါဆို..ေဖေဖက မေမာႏိုင္ဘူး..လုပ္ျပေလရဲ့.. တခါတေလ..ေမေမတို႔ လမ္းထြက္ရင္လဲ သမီးေလးပံု လုပ္ျပလို႔ ေမေမက ေျပာရင္ ေဖေဖက လုပ္တာပဲ...။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ..။ သမီးေလး ထြက္လာရင္ ေမေမက အသားျဖဴပါေစပဲ ဆုေတာင္းေတာ့..ေဖေဖက ထံုးသုတ္ေပးလိုက္တဲ့..။
သမီးေလးေရ... ဘာလိုလိုနဲ႔ ေန႔ေတြကို လေတြစားပီး သမီးေလးဟာ အခုဆို ၃၅ပတ္ထဲေရာက္လာပီေနာ္.. ၃၂ ပတ္တုန္းကေတာ့ သမီးေလးဟာ ၁၈၀၀ ဂရမ္ေရာက္ေနပီေပါ့..။ အခုဆို သမီးေလး.. ၂၀၀၀ ဂရမ္ေက်ာ္ေရာေပါ့ေနာ္..။ ေဖေဖကေတာ့ ညညဆို သမီးေလးကို ကလိထိုးရတာနဲ႔ ေမႊးေမႊးေပးရတာနဲ႔ စကားေျပာရတာနဲ႔... .. သမီးေလး..နားလည္ရင္တဲ့ အရြယ္က်ရင္ ေမေမ ေျပာျပမယ္ေနာ္..။ တခါတေလ က်ေတာ့လဲ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖ ရန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ေမေမက သမီးေလးကို သမီးေရ..ေယာက်ၤားမယူနဲ႔ ေယာက်ၤားေတြက မေကာင္းဘူးေျပာရင္ ေဖေဖကလည္း ေမေမ့ဗိုက္ကို ပြတ္ပီး သမီးေရ... ယူသာယူ.. ေကာင္းသူေတြ႕ရင္တဲ့... တခါတေလ စကားႏိုင္လုၾကတဲ့အခါမွာလဲ ...သမီးေလးေရ.... ဆိုပီး ၂ေယာက္သား ကေလးကိုပဲ ပြတ္ပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာေနၾကတာ.သမီးေလးေရ...။
သမီးေလးေရ.... သမီးကသာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေတြ တိုးလာေပမဲ့ ေမေမ့မွာေတာ့ တေန႔တျခား ေလ်ာ့လာလိုက္တာ သမီးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားတဲ့ ဧျပီလမွာရိွတဲ့ အေလးခ်ိန္ေလာက္ပဲ ရိွေတာ့တယ္..သမီးေရ..။ အခုဆို ေမေမ ၃ကီလိုေက်ာ္ ေလ်ာ့သြားေလရဲ့.။ ေမေမ့မွာ သမီးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လို႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ေနတယ္တဲ့..ဒီေတာ့ ေမေမ ေဆးရံုလဲ တရက္တက္လိုက္ရေသးတယ္..သမီးေလးေရ.. အစားအေသာက္ဆိုလဲ အျပဳတ္ အကင္ ကလြဲပီး ဘာမွမစားရေတာ့ဘူး။ ငွက္ေပ်ာသီးဆိုလဲ ၾကီးရင္တျခမ္း ဖရဲသီးဆိုလဲတစိတ္ ..စေတာ္ဘယ္ရီဆိုလဲ ခ်ိဳရင္ ၃လံုးပဲစားရမယ္တဲ့..။ ဒိန္ခ်ဥ္ေသာက္ရင္ ႏို႔၁၀၀ မီလီပဲေသာက္ ႏို႔ၾကီးးပဲဆို ၂၀၀ မီလီေသာက္တဲ့.. ဘာပဲစားစား ညီမ်ွေအာင္ ဟိုဟာေလးနဲနဲ ဒီဟာေလးနဲနဲပဲ စားတဲ့..။ အခ်ိဳဆိုတာ လံုး၀မစားနဲ့တဲ့..။ ေရခဲမုန္႔ သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ေမေမ.. ေရခဲမုန္႔မစားရတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာမရိွဘူး။ ေဖေဖက ဒီႏွစ္ေမေမ့ေမြးေန႔မွာေတာင္ ကိတ္မုန္႔မေကြ်းဘူး သမီးေရ..။ သမီးေလး..တခုခုျဖစ္မွာဆိုးလိုးတဲ့..။ ေမေမလဲ ဘာမွ စားခ်င္စိတ္မရိွေပမဲ့ စားေနရတာပဲ..ဒီၾကားထဲ သမီးေလးက ေမေမ့ဆီမွာ ရိွသမ်ွ အဆီအႏွစ္ေတြ အကုန္ယူလိုက္ေတာ့ ေမေမ ေသြးအားနည္းေရာဂါပါ ျဖစ္ေနေလရဲ့ သမီးေလးေရ..။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ျပန္ေကာင္းသြားပီ ထင္ပါရဲ့...။ အခုဆို ေမေမ ပိန္ပိန္ေလးမွာ သမီးေလးက ေမေမ့ဗိုက္မွာဖရဲသီးၾကီးၾကီးတလံုး ကပ္ထားသလိုပဲတဲ့.. အစကေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမမွာ သမီးဗိုက္ကမထြက္ဘူး မထြက္ဘူးနဲ႔ အခုေတာ့လဲ ထြက္လာလိုက္တာ ဗိုက္ၾကီးက ..ေမေမ့မွာ လမ္းေလ်ွာက္ရခက္ေနပီ ။
ညညဆိုလဲ သမီးေလးကမအိပ္ေတာ့ ေမေမ့မွာ မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ရတယ္.။ မနက္ဆို ေမေမက မထခ်င္ေတာ့ဘူး။ သမီးေလးေရ.... ခနေတာ့ အားတင္းထားဦးေနာ္... ဗိုက္ထဲမွာ အေနၾကပ္ေနေပမဲ့ ၃၆ပတ္ေက်ာ္မွ ေမြးရတာ အဆင္ေျပမွာတဲ့.. အဲ့ဒါမွ သမီးေလးရဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြ အကုန္ ဖြံ႔ျဖိဳးမွာတဲ့..။ေဖေဖကလည္း ေမေမ တခုခုထလုပ္လိုက္လို႔ နာတယ္..ဘာတယ္ဆို သမီးေလးကို တတြတ္တြတ္နဲ႔..မထြက္လာနဲ႔ဦးေနာ္ သမီးေလးဆိုပီး ေတာင္းပန္ရတာ အေမာ..။ ဟိုသူငယ္ခ်င္း ေခ်ာ္လဲ လို႔ ဆိုလဲ ေမေမ့ကို ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးရိမ္ရတာ အေမာ.. သမီးေလးကို တခုခု ျဖစ္သြားမွာ ေဖေဖတို႔ ေမေမတို႔က မလိုလားၾကဘူးေလ..။
ဒီၾကားထဲ သမီးေလး ေမြးလာရင္ အိမ္က်ယ္က်ယ္ေလး ေနရေအာင္ဆိုပီး အခန္းက်ယ္၂ပါတာ ငွားရေတာ့ ေမေမတို႔ မွာ ေငြေရးေၾကးေရးတင္ အကုန္အက်မ်ားတာ မဟုတ္ပဲ စိတ္ရွုပ္ အလုပ္ရွုပ္ေပါ့ သမီးေရ.. အိမ္ရွာရတာ လဲ မလြယ္သလို ရျပန္ေတာ့လဲ ေျပာင္းရ ေရႊ႕ရ ေနရာခ်ရတာနဲ႔ ေမေမ့မွာ ခုမွ အသက္ရွဴနဲနဲေခ်ာင္ေတာ့တယ္..။ ဒါေတာင္ အခု ထက္ထိ အိမ္သစ္မွာ ေနရာ ခ်ရတာ ..စိတ္တိုင္းက် မရေသးဘူးသမီးေလးေရ..။
သမီးေလးရဲ့ အိက်ၤီအသစ္ေတြကို ေဖေဖက ေမေမ့ကို ေလ်ွာ္ခိုင္းထားေလရဲ့..ကေလးကို အက်ၤီေတြကို ေလ်ွာ္ပီးမွ ေပး၀တ္တဲ့..။ သမီးေလး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေတာင္ ေသခ်ာ မဝယ္ရေသးဘူး..သမီးေလးေရ..။
ေမေမ့အတြက္ေတာင္ ေဆးရံုတက္ရင္ယူရမဲ့ ပစၥည္းေတြ သိပ္မစံုေသးဘူး။
၂၇ ရက္ေန႔ ေဆးရံုမွာ ေဖေဖေရာ ေမေမေရာ သင္တန္းတက္ပီးမွပဲ လိုတာေတြ ကို သီးသန္႔ထားေတာ့မယ္.. သမီးေလးေရ...။ ေနာက္အပတ္က်မွ သမီးေလးအတြက္ မားမား သင္တန္းသြားတက္ထားတာေလး.. ကို ပါပါးမားမား သင္တန္းတက္ပီးမွပဲ ေရးေတာ့မယ္..သမီးေလးေရ...
ေမေမေတာင္ သမီးေလး အေၾကာင္းမေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားပီေနာ္... ၾကာဆို..သမီးေလးေရ..ေမေမ မအားတာရယ္...စာေရးရမွာပ်င္းေနတာရယ္နဲ႔ ေမေမ မေရးျဖစ္ေသးတာ..။
ကေလးေလးက သမီးေလးဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ေတာ့ ရိွေနေပမဲ့.. ဒီက ဆရာဝန္ေတြက သမီးေရ... အတိအက် လံုးဝမေျပာဘူး။ ဒီေတာ့ သမီးေဖေဖက ေယာက်ၤားေလးရူးေနေတာ့ သူ႔မွာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႔ေပါ့...။ ေမြးပီးမွ အတည္ျပဳမယ္ဆိုပဲ..။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္က တေန႔တျခား ျငင္းမရေတာ့တဲ့ အခါ.. သမီးေလးျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ သမီးေဖေဖလည္း သမီးေလးဆိုတာ အတည္ျပဳလိုက္ပီ..သမီးေရ..။
ေမေမနဲ႔ေဖေဖရဲ့ ၂ဖက္ေသာမိဘေတြကလည္း သမီးေလးဆိုပီး ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့..။ သမီးေဖေဖ ဖက္က သမီးဝမ္းကြဲကိုကို က အဂၤလန္မွာ ေမြးပီး ေျမးဦးေယာက်ၤားေလးရပီးတဲံ အခါ ေဖေဖဆီမွာ ေျမးဦးမိန္းကေလးဆိုေတာ့ သမီးေလးကို သဲသဲလွဳပ္ ေနၾကတာေပါ့..။ ေမေမတို႔ဖက္ကေတာ့ အစထဲက မိန္းကေလး လိုခ်င္ေနတာဆိုေတာ့... တအားေပ်ာ္ေနၾကေလရဲ့..ေမေမ့ကို ေနာက္တေယာက္ေတာင္ ထပ္ယူခိုင္းေနေသးတယ္.. ေမေမ့သမီးေလးေရ... သမီးေလးက တေန႔တျခား ထြားထြား လာလိုက္တာ.. အခုဆို ေမေမ ေနရထိုင္ရတာ မသက္သာေတာ့ဘူး။ ညညဆိုလဲ အိပ္လို႔ မရဘူးသမီးေရ.. သမီးေလးက တအားကို လွဳပ္တာ.. အထဲမွာ ေနရ ၾကပ္ေနလား..ေမ့သမီးေလးေရ..။
အစကေတာ့ ေမေမတို႔မွာ သမီးေလး လွဳပ္တာ မခံစားရေတာ့ စိုးေတြရိမ္လိုက္ရတာ.. ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပတိုင္း တခိ်န္လံုး လွဳပ္ရြေနတဲ့ သမီးေလးကို ၾကည့္ပီး ေဖေဖနဲ႔ ေမေမမွာ အျပံဳးပန္းေတြ ေဝလို႔...။ သမီးေလးေရ.. သမီးေလးမွာ လက္ေခ်ာင္းေျခေခ်ာင္းေတြ စံုရဲ့လားဆိုပီး စိတ္ပူေနတဲ့ ေမေမ့ကို သမီးလက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ျမင္ရတဲ့ေန႔က ေပ်ာ္လိုက္ရတာ။
သမီးေလးေရ..တရက္မွာေတာ့ သမီးရဲ့ နဖူးေလးရယ္ မိွတ္ထားတဲ့ မ်က္စိေလးရယ္ ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္ေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့လဲ ေပ်ာ္လိုက္ရတာ... ေဖေဖနဲ႔ေမေမမွာ ရူးၾကျပန္ေရာ.. အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သမီးေဖေဖကို ေမေမက ခ်စ္ေရ..လုပ္ျပပါဦး သမီးပံုေလးဆို ...သူက ေခါင္းေလးကိုေမာ့ပီး သမီးပံုစံေလး လုပ္ျပလို႔....။ ဘာလို႔ဆို သမီးေလးက ေဖေဖနဲ႔ တူတာ အဲ့ကတည္းက ပဲေလ..။ ေမေမ့မွာ သတိရတိုင္း..ေဖေဖ့ကို သမီးပံုေလး လုပ္ျပပါဦးဆို... သမီးေဖေဖကလဲ လုပ္ျပရတာ အေမာပဲ..သမီးေရ..။
ဒီလိုနဲ႔ တခုေသာ ေဆးခန္းျပရက္ တရက္မွာ မ်က္ႏွာေလး ျမင္ခ်င္လွတဲ့ ေမေမတို႔ကို သမီးေလးက ဖ်က္ကနဲ ျပလိုက္ျပန္တယ္.။ ေမေမကေတာ့ မျမင္လိုက္ရေပမဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ သမီးေဖေဖက ေသခ်ာျမင္လိုက္သတဲ့..။ ဆရာဝန္ကဆို ဟယ္..ကေလးက အေဖနဲ႔ ခြ်တ္စြတ္လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ သမီးေဖေဖ မ်က္ႏွာၾကီးက ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ႔ေပါ့... ေမေမက ေသခ်ာမျမင္လိုက္ရေတာ့ ...အိမ္ေရာက္တာနဲ့..ေဖေဖ့ကို သမီးေလးပံု လုပ္ျပပါဆို..ေဖေဖက မေမာႏိုင္ဘူး..လုပ္ျပေလရဲ့.. တခါတေလ..ေမေမတို႔ လမ္းထြက္ရင္လဲ သမီးေလးပံု လုပ္ျပလို႔ ေမေမက ေျပာရင္ ေဖေဖက လုပ္တာပဲ...။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ..။ သမီးေလး ထြက္လာရင္ ေမေမက အသားျဖဴပါေစပဲ ဆုေတာင္းေတာ့..ေဖေဖက ထံုးသုတ္ေပးလိုက္တဲ့..။
သမီးေလးေရ... ဘာလိုလိုနဲ႔ ေန႔ေတြကို လေတြစားပီး သမီးေလးဟာ အခုဆို ၃၅ပတ္ထဲေရာက္လာပီေနာ္.. ၃၂ ပတ္တုန္းကေတာ့ သမီးေလးဟာ ၁၈၀၀ ဂရမ္ေရာက္ေနပီေပါ့..။ အခုဆို သမီးေလး.. ၂၀၀၀ ဂရမ္ေက်ာ္ေရာေပါ့ေနာ္..။ ေဖေဖကေတာ့ ညညဆို သမီးေလးကို ကလိထိုးရတာနဲ႔ ေမႊးေမႊးေပးရတာနဲ႔ စကားေျပာရတာနဲ႔... .. သမီးေလး..နားလည္ရင္တဲ့ အရြယ္က်ရင္ ေမေမ ေျပာျပမယ္ေနာ္..။ တခါတေလ က်ေတာ့လဲ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖ ရန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ေမေမက သမီးေလးကို သမီးေရ..ေယာက်ၤားမယူနဲ႔ ေယာက်ၤားေတြက မေကာင္းဘူးေျပာရင္ ေဖေဖကလည္း ေမေမ့ဗိုက္ကို ပြတ္ပီး သမီးေရ... ယူသာယူ.. ေကာင္းသူေတြ႕ရင္တဲ့... တခါတေလ စကားႏိုင္လုၾကတဲ့အခါမွာလဲ ...သမီးေလးေရ.... ဆိုပီး ၂ေယာက္သား ကေလးကိုပဲ ပြတ္ပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာေနၾကတာ.သမီးေလးေရ...။
သမီးေလးေရ.... သမီးကသာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေတြ တိုးလာေပမဲ့ ေမေမ့မွာေတာ့ တေန႔တျခား ေလ်ာ့လာလိုက္တာ သမီးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားတဲ့ ဧျပီလမွာရိွတဲ့ အေလးခ်ိန္ေလာက္ပဲ ရိွေတာ့တယ္..သမီးေရ..။ အခုဆို ေမေမ ၃ကီလိုေက်ာ္ ေလ်ာ့သြားေလရဲ့.။ ေမေမ့မွာ သမီးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လို႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ေနတယ္တဲ့..ဒီေတာ့ ေမေမ ေဆးရံုလဲ တရက္တက္လိုက္ရေသးတယ္..သမီးေလးေရ.. အစားအေသာက္ဆိုလဲ အျပဳတ္ အကင္ ကလြဲပီး ဘာမွမစားရေတာ့ဘူး။ ငွက္ေပ်ာသီးဆိုလဲ ၾကီးရင္တျခမ္း ဖရဲသီးဆိုလဲတစိတ္ ..စေတာ္ဘယ္ရီဆိုလဲ ခ်ိဳရင္ ၃လံုးပဲစားရမယ္တဲ့..။ ဒိန္ခ်ဥ္ေသာက္ရင္ ႏို႔၁၀၀ မီလီပဲေသာက္ ႏို႔ၾကီးးပဲဆို ၂၀၀ မီလီေသာက္တဲ့.. ဘာပဲစားစား ညီမ်ွေအာင္ ဟိုဟာေလးနဲနဲ ဒီဟာေလးနဲနဲပဲ စားတဲ့..။ အခ်ိဳဆိုတာ လံုး၀မစားနဲ့တဲ့..။ ေရခဲမုန္႔ သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ေမေမ.. ေရခဲမုန္႔မစားရတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာမရိွဘူး။ ေဖေဖက ဒီႏွစ္ေမေမ့ေမြးေန႔မွာေတာင္ ကိတ္မုန္႔မေကြ်းဘူး သမီးေရ..။ သမီးေလး..တခုခုျဖစ္မွာဆိုးလိုးတဲ့..။ ေမေမလဲ ဘာမွ စားခ်င္စိတ္မရိွေပမဲ့ စားေနရတာပဲ..ဒီၾကားထဲ သမီးေလးက ေမေမ့ဆီမွာ ရိွသမ်ွ အဆီအႏွစ္ေတြ အကုန္ယူလိုက္ေတာ့ ေမေမ ေသြးအားနည္းေရာဂါပါ ျဖစ္ေနေလရဲ့ သမီးေလးေရ..။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ျပန္ေကာင္းသြားပီ ထင္ပါရဲ့...။ အခုဆို ေမေမ ပိန္ပိန္ေလးမွာ သမီးေလးက ေမေမ့ဗိုက္မွာဖရဲသီးၾကီးၾကီးတလံုး ကပ္ထားသလိုပဲတဲ့.. အစကေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမမွာ သမီးဗိုက္ကမထြက္ဘူး မထြက္ဘူးနဲ႔ အခုေတာ့လဲ ထြက္လာလိုက္တာ ဗိုက္ၾကီးက ..ေမေမ့မွာ လမ္းေလ်ွာက္ရခက္ေနပီ ။
ညညဆိုလဲ သမီးေလးကမအိပ္ေတာ့ ေမေမ့မွာ မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ရတယ္.။ မနက္ဆို ေမေမက မထခ်င္ေတာ့ဘူး။ သမီးေလးေရ.... ခနေတာ့ အားတင္းထားဦးေနာ္... ဗိုက္ထဲမွာ အေနၾကပ္ေနေပမဲ့ ၃၆ပတ္ေက်ာ္မွ ေမြးရတာ အဆင္ေျပမွာတဲ့.. အဲ့ဒါမွ သမီးေလးရဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြ အကုန္ ဖြံ႔ျဖိဳးမွာတဲ့..။ေဖေဖကလည္း ေမေမ တခုခုထလုပ္လိုက္လို႔ နာတယ္..ဘာတယ္ဆို သမီးေလးကို တတြတ္တြတ္နဲ႔..မထြက္လာနဲ႔ဦးေနာ္ သမီးေလးဆိုပီး ေတာင္းပန္ရတာ အေမာ..။ ဟိုသူငယ္ခ်င္း ေခ်ာ္လဲ လို႔ ဆိုလဲ ေမေမ့ကို ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးရိမ္ရတာ အေမာ.. သမီးေလးကို တခုခု ျဖစ္သြားမွာ ေဖေဖတို႔ ေမေမတို႔က မလိုလားၾကဘူးေလ..။
ဒီၾကားထဲ သမီးေလး ေမြးလာရင္ အိမ္က်ယ္က်ယ္ေလး ေနရေအာင္ဆိုပီး အခန္းက်ယ္၂ပါတာ ငွားရေတာ့ ေမေမတို႔ မွာ ေငြေရးေၾကးေရးတင္ အကုန္အက်မ်ားတာ မဟုတ္ပဲ စိတ္ရွုပ္ အလုပ္ရွုပ္ေပါ့ သမီးေရ.. အိမ္ရွာရတာ လဲ မလြယ္သလို ရျပန္ေတာ့လဲ ေျပာင္းရ ေရႊ႕ရ ေနရာခ်ရတာနဲ႔ ေမေမ့မွာ ခုမွ အသက္ရွဴနဲနဲေခ်ာင္ေတာ့တယ္..။ ဒါေတာင္ အခု ထက္ထိ အိမ္သစ္မွာ ေနရာ ခ်ရတာ ..စိတ္တိုင္းက် မရေသးဘူးသမီးေလးေရ..။
သမီးေလးရဲ့ အိက်ၤီအသစ္ေတြကို ေဖေဖက ေမေမ့ကို ေလ်ွာ္ခိုင္းထားေလရဲ့..ကေလးကို အက်ၤီေတြကို ေလ်ွာ္ပီးမွ ေပး၀တ္တဲ့..။ သမီးေလး အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေတာင္ ေသခ်ာ မဝယ္ရေသးဘူး..သမီးေလးေရ..။
ေမေမ့အတြက္ေတာင္ ေဆးရံုတက္ရင္ယူရမဲ့ ပစၥည္းေတြ သိပ္မစံုေသးဘူး။
၂၇ ရက္ေန႔ ေဆးရံုမွာ ေဖေဖေရာ ေမေမေရာ သင္တန္းတက္ပီးမွပဲ လိုတာေတြ ကို သီးသန္႔ထားေတာ့မယ္.. သမီးေလးေရ...။ ေနာက္အပတ္က်မွ သမီးေလးအတြက္ မားမား သင္တန္းသြားတက္ထားတာေလး.. ကို ပါပါးမားမား သင္တန္းတက္ပီးမွပဲ ေရးေတာ့မယ္..သမီးေလးေရ...
Wednesday, June 19, 2013
လက္စြပ္မ်ားရဲ့ ရာဇဝင္
လက္စြပ္ဆိုလို႔.. ကိုယ့္မွာ သူႏွင့္ပက္သက္ပီး လက္စြပ္ ၃ခု ရိွေလသည္။ ပထမတခုက ပတၱျမား၃ လံုးကို ေရႊကြပ္ပီး သူကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းလုပ္ခဲ့ကာ ကိုယ့္ ကို ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ဒုတိယလက္စြပ္ကေတာ့ အသည္းပံုမွာ စိန္တလံုးထည့္ကာ ပလက္တီနမ္ ႏွင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ လက္စြပ္ျဖစ္သည္။ ထိုလက္စြပ္မွာ ေမျမိဳ႕ကန္ေတာ္ၾကီး ပန္းျခံမွာ ကိုယ့္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းသည့္ လက္စြပ္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခ်ိန္သည္ အမွန္တကယ္ အားျဖင့္ ေစာ ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျမဲ ကေမာက္ကမ ျဖစ္တတ္သည့္ ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ မဂၤလာ လက္မွတ္မထိုးခင္ ျမန္မာျပည္တြင္ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ဟန္နီးမြန္းထြက္ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ေန႔က ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူ ....... သတ္မွတ္ရက္ မတိုင္မီွ မဂၤေလာင္ေဆာင္ ျဖစ္ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္ ေနာက္ဆက္တြဲ မ်ားျဖစ္သည္။ မတ္လ ၁၁ ရက္တြင္ ျဖစ္ပြါးခဲ့ေသာ ငလ်င္သည္ ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ကို အလ်ွင္အျမန္ အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းသြားေစ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ ျမန္မာျပည္မွာ တရားဝင္ လက္မွတ္ မထိုးခင္ ခပ္ျမန္ျမန္ ဟန္းနီးမြန္းရ ျခင္းကလဲ ထိုရက္ပီးပါက ရသည့္အခ်ိန္ကို ေက်ာင္းတက္ၾကမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ၾကျခင္းပင္။
ဟန္းနီးမြန္းဆိုလို႔ တလမ္းလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ေနလိမ္႔မည္ဆိုလ်ွင္ ေတာ့ စာဖတ္သူအသင္ မွားေပလိမ္႔မည္။
ကိုယ္တို႔၂ေယာက္သည္ အေဝးေျပးကားျဖင့္ ညေန ၅နာရီမွ ထြက္ခြါခဲ့သည္။ လမ္းတြင္ အဆင္ေျပခဲ့ေသာ္လည္း ......... တေထာက္နားေသာ စခန္း အေရာက္မွာေတာ့ ေနာင္ဂ်ိန္ ဇာတ္လမ္းစေလပီ။ အခ်ိန္ကား ည၁၂ နာရီ....feel မွာ လူေတြ ျပည့္ေတာ့ ေဘးကဆိုင္ကို ဝင္သည္။ ကိုယ္က ၾကက္သားဟင္း ႏွင့္ မိွဴကန္စြန္းတပြဲ မွာသည္။ သူကေတာ့ ဆိတ္ကလီဇာ မွာသည္ေပါ့။ ပီးေတာ့ ဘီယာတလံုး ဘာကေနဘယ္လို စျဖစ္သည္ကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ ရန္ျဖစ္ေနရင္း ကိုယ္တမင္မလုပ္ေပမဲ့ ၾကက္သားဟင္းကို အဖဲ႔မွာ ဟင္းရည္သူ႕ကို စင္သြားခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဘသားေခ်ာက ထပီး ဘာဆိုဘာမွမစားပဲ ထြက္သြားခဲ့သည္မွာ ကိုယ့္ေရွ႕က ထမင္းပန္းကန္အပါအဝင္ ဘီယာတစက္မွမေသာက္ပဲ ပိုက္ဆံေပးခဲ့ရေလသည္။ ကိုယ္လဲ ေတာ္ေတာ္တင္းသြားသလို ရွက္လဲ ရွက္သည္။ ဒီေတာ့ အိမ္ကို ဖုန္းေခၚဖို႔ၾကည့္ေတာ့ ဖုန္းလိုင္းမမိ္။ ခက္ေတာ့ခက္ေနပီ။ ကိုယ္တအားစိတ္တိုပီး ရန္ကုန္ျပန္မည္ျပင္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ကား ၁၂ နာရီဆိုေတာ့ အဆင္မေျပ။ (ေနာက္မွ ျပန္ေျပာျပတာက သူက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ ကိုယ့္အရိပ္အေျခ ထိုင္ၾကည့္ေနသတဲ့ တကယ္လို႔ တေယာက္တည္းသြားရင္ စိတ္ပူလို႔တဲ့....း)
ကိုယ္လည္း စိတ္ေလ်ွာ့ပီး ကားေပၚတက္ေတာ့ ကိုယ္႔အေနာက္က သူကပ္ပါသည္။ သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲ ကားဆက္စီးလိုက္ အိပ္လိုက္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ နဲနဲျပန္ေလ်ွာ့ပီး စကားေျပာမိၾကသည္။ မနက္၄ နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လာၾကိဳမဲ့သူဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ၾကသည္။ ၄ နာရီ ၁၅ေလာက္ ေမျမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ လာၾကိဳသည့္ကားဆီသြားပီး တည္းခိုသည့္ ေဟာ္တယ္သို႔ လိုက္ပို႔သည္။ မနက္က် ကားဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာရမလဲေမးေတာ့ တခါ ျပႆနာ တက္ျပန္သည္။ ကိုယ္က သိပ္မအိပ္ပဲ ေလ်ွာက္လည္ခ်င္သည္ကိုးးးးးး။ သို႔ေသာ္ သူ႕စိတ္အတိုင္း ၁၁ နာရီေလာက္ လာၾကိဳခိုင္းလိုက္သည္။ ကဲ...စပါပီ....
တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့ အခန္းေသာ့ေပးေတာ့.. အခန္းထဲမွာ ၂ေယာက္အိပ္ကုတင္တလံုးႏွင့္ တေယာက္အိပ္ကုတင္တလံုးပါေလသည္။ အခန္းထဲ ဝင္ဝင္ျခင္း တံခါးပိတ္ပီးသကာလ ေက်ာင္းေတာ္က..အဲ လမ္းမွာ မပီးေသးသည့္ ဇာတ္လမ္းကို ျပန္ဆက္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္တခြန္း စကားမ်ားရင္း ကုတင္ကလဲ အဆင္သင့္ ခြဲေပးထားေတာ့ အၾကိဳက္ေပါ့...။ သို႔ေသာ္.... ရန္ျဖစ္လို႔ ေမာသြားေတာ့ သူကျပန္ေခ်ာ့လိုက္ျပန္သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ရန္ျဖစ္ျပန္ခ်စ္။
 |
| မဟာအံ့ထူးကံသာဘုရားၾကီး |
 |
| ဘုရားၾကီးတန္ေဆာင္း |
 |
| ဘုရားေရွ႕ကန္ ဥယာဥ္ |
 |
| ပိတ္ခ်င္းေျမွာင္ |
ဘုရားကအျပန္ ပိတ္ခ်င္းေျမွာင္ေရာက္ေတာ့ ဘုရားမဝင္ေသးပဲ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ အၾကီးအက်ယ္
 |
| ဂူထဲက ဘုရားမ်ား |
 | |||||||||
| ပိတ္ခ်င္းေျမွာင္ ေရွ႕က ဒီေတာလမ္းကေလးကေန ျဖတ္ရတယ္။ အေပၚကလွမ္းျမင္ရတာ ေရတံခြန္ ရိွတဲ့ေနရာေလးေပါ့... |
 |
| ေရတံခြန္ေရာက္ပီ။ ေရမကူးရတဲ့ လူေသလို႔လို႔ ေျပာတယ္။ |
 |
| ဒီကေနျဖတ္မွ အေပၚက ေရတံခြန္ေနရာကို ေရာက္သည္။ |
 |
| လမ္းတေလ်ွာက္ ျမင္ရပါတဲ့ ေရတံခြန္ေတြ.... |
 |
| မိုက္တယ္ဟုတ္... |
 |
| စိန္ပန္းျပာေတြနဲ႔ ပနံ့ရေနတဲ့ ဘီအီးေဖာ |
 |
| အၾကိဳက္ဆံုးးးးးးေနရာ မိုးေတြရြာေနလို႔ ေရနဲ့ မထိခဲ့ရဘူး။ |
 |
| အရင္ကဆို ေရထဲ ေလ်ွာက္ပီး ပံုေတြရိုက္ဦးမွာ... |
 |
| လွတယ္ေနာ္.. ရွဴေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး |
 |
| သူက ေအာက္က ေရတံခြန္ေလးေပါ့ |
ညလဲေရာက္ေရာ ကိုယ္ဇာတ္လမ္းစပီ။ ဒီတခါကေတာ့... ထံုးစံအတိုင္း ပန္းမမ ျဖစ္သည္။ ေခါက္ေရေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ မေန႔က စေတာ္ဘယ္ရီေဖ်ာ္ရည္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ ေဆးလဲ ပါမလာ။ ေတာ္ေသးတာက တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္က ပင္စင္စား ဆရာဝန္ဆိုေတာ့ သူဝယ္ခိုင္း သည့္ ေဆးဝယ္ေသာက္ေတာ့ ေန႔လည္ အေျခအေနေကာင္း သြားသည္။ မိုးကလဲ မေန႔က တညလံုး မနက္ခင္းတခင္းလံုး ရြာ။ သူကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားေလရဲ့။ ကိုယ့္ကို ေဆးေတြ မုန္႔ေတြလာေပးပီး ေန႔လည္က်ေတာ့ ကိုယ္ ေကာင္းသြားပီဆိုေတာ့ အျပင္ထြက္ခ်င္ပီ။ သူက ကိုယ္လိုခ်င္သည့္ ကားလမ္းေဘးက ပန္းဓာတ္ပံုေတြ လိုက္ရိုက္ေပးသည္။
သူ႔နဲ့အတူ သူ႔အေဖတပည့္တဦးႏွင့္ လိုက္ပီး ျခံလိုက္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္က ေမျမိဳ႔ႏွင့္ ယခုေမျမိဳ႔ အေတာ္ေျပာင္းသြားသည္။ လူေနအိမ္ထူထပ္လာသည္။ လူမေနႏိုင္လ်ွင္ ျခံေတြသည္ စိတ္မခ်ရ။ေသခ်ာျခံခတ္ႏိုင္မွ ေတာ္ကာက်သည္။ ျခံေစာင့္ထားလဲ ျခံေစာင့္ကိုပါ စိတ္မခ်ရ။ း( လိုအပ္သည့္ပံုအခ်ိဳ႕ရိုက္ခဲ့သည္။ အဲ့ကအျပန္မွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတြ႔သည္။
ေန႔လည္ေရာက္ပီ။ မိုးကရြာတုန္း။ သို႔ေသာ္ ကန္ေတာ္ၾကီးသြားမည္ပူဆာေတာ့ သူလိုက္ပို႔သည္။ ကိုယ္.ရထားလံုး.ျမင္းလွည္းစီးခ်င္သည္။ ကားက ကန္ေတာ္ၾကီးမွာ ခ်ေပးပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းက ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ လိုက္လာသည္။ ကန္ေတာ္ၾကီးကေနအျပန္ feel မွာညစာ စားဖို႔ခ်ိန္းသည္။
ကန္ေတာ္ၾကီးသည္ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီွသည္။ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလး လွပ သပ္ယပ္သည္။ ကိုယ္တို႔ ေလ်ွာက္လည္က်သည္။ သို႔ေသာ္ လိပ္ျပာေတြရိွသည့္ သစ္ခြရံုေတာ့ ပိတ္သြားလို႔ မဝင္ျဖစ္။ သူက ဘဲ၃ေကာင္ကို ရီုက္ေနသည္မွာ နာရီဝက္ၾကာသည္။ ကိုယ္နဲနဲတင္းေနပီ။ မိုးကလဲတဖြဲဖြဲ... ဒီလိုႏွင့္ ျပန္ဖို႔ျပင္ေပမဲ့ သူက ဟိုနားဒီနားသြားဖို႔ေျပာသည္။ စိန္ပန္းျပာေတြ ပြင့္ေနတာ သိပ္လွသည္။ တခါမွ စိန္ပန္းျပာပြင့္တဲ့ အခ်ိန္ ေမျမိဳ႕မေရာက္ဖူးေသး။ ပန္းျခံထဲက ဘုရားေပၚမွာကန္ေတာ့ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ကန္ေတာ့တာ သူမလာလို႔ ဘာျဖစ္ေနတာလဲေမးေတာ့ လာပီဆိုပီး ကိုယ့္အနားလာထိုင္သည္။ ဘုရားရိွခိုးပီး သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ လက္ထဲက ဗူးနီနီေလးကို ေတြ႔သည္။ သူက မ်က္စိမိွတ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လဲ ဘာမွန္းမသိ မ်က္စိမိွတ္ျဖစ္ေတာ့ ကုိယ့္လက္မွာ သူလက္စြပ္ဝတ္ေပးသည္။ အဲဒါေလးက ေနာက္က်ေနပီ ျဖစ္ေပမဲ့ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းသည့္ လက္စြပ္တဲ့။ သူကေျပာသည္။ သူ႔ကို လက္ထပ္ပါတဲ့......။ း) (အခ်ိန္ေစာျခင္း ေနာက္က်ျခင္း။ သူမ်ားေတြလို အဆင့္အဆင့္ျဖစ္မေနျခင္းသည္ ကိုယ္တို႔အတြက္ အေရးမပါပါ။ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္သည္ အျမဲ အဆင့္ေက်ာ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။)
အဲ့ကအျပန္ကို ျမင္းလွည္းေလးနဲ႔ feel ကိုသြားသည္။ feel မွာညစာ စားေတာ့ ထြန္းအိျႏၵာဗိုလ္တို႔ လင္မယားတာင္ ေတြ႔ေသးသည္။ ဟင္းေတြ အမ်ားၾကီးမွာပီး ကုန္လဲမကုန္။ အမ်ားၾကီး က်န္ခဲ့သည္။ ႏွေမ်ာစရာ။ စီးစရာ ကားမပါေတာ့ အျပန္ကို စားပြဲထိုးေတြကိုေျပာထားေတာ့ တက္ဆီေတာ့မရိွ။ ဆိုင္ကယ္တုတ္တုတ္ေတာ့ ရိွသတဲ့။ ပထမဆံုး အၾကိမ္ စီးဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သူနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔တဖက္စီထိုင္သည္။ ေၾကက္လဲေၾကာက္ ရင္လဲတုန္ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္။ ဒီလိုႏွင့္ တည္းခိုခန္းျပန္ေရာက္သည္။
မနက္လင္းေတာ့ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ဆီက ကားငွားပီး ေလ်ွာက္ပတ္ၾကသည္။ လက္ေဆာင္ေတြဝယ္ အပင္ေတြၾကည့္။ တရုပ္ဘံုေက်ာင္းသြား။ မိုးကလဲ ဖြဲဖြဲ..။ ေန႔လည္မွာ တူးတူးထမင္းဆိုင္မွာ ဝင္စားျဖစ္သည္။ အရမ္းၾကိဳက္သည္။ ေကာင္မေလးေတြလဲ သေဘာေကာင္းၾကသည္။ စားလို႔လဲ ေကာင္းသည္။ ကိုယ္စားေကာင္းေတာ့ သူေပ်ာ္ေလသည္။ ညေနက်ေတာ့ resort က စားေသာက္ဆိုင္မွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ျဖစ္သည္။ ညေနေစာင္းေတာ့ ျပန္ဖို႔ျပင္သည္။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကပဲ လိုက္ပို႔ေပးသည္။ မိုးကလဲ ရြာလို႔ေကာင္းတုန္း။ ႏုတ္ဆက္ခဲ့ပါသည္..ပန္းျမိဳ႔ေတာ္...။ အဲ့ဒီကအျပန္မွာ ကိုယ္အသားေတြ မဲသြားသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနစဥ္တုန္းကထက္ေတာင္ မဲသြားသည္။ း(
လက္စြပ္အေၾကာင္းေရးတာ... အမွတ္တရ ျမန္မာျပည္ဟန္းနီးမြန္းအေၾကာင္း ျဖစ္သြားသည္။ ေတာ္ခ်က္.။ း) သို႔ေသာ္.. လက္စြပ္ အေၾကာင္း ပါသည့္ အတြက္ လက္စြပ္ဇာတ္လမ္းပဲေလ..။
တတိယလက္စြပ္ကေတာ့ လက္ထပ္လက္စြပ္ျဖစ္ေလသည္။ ထိုလက္စြပ္ကေတာ့ သူ႔အေမ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ စိန္တလံုးကို ပလက္တီနမ္ႏွင့္ ကြပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုလက္စြပ္ကို ပြဲမဝင္ခင္ ေသခ်ာဝတ္ၾကည့္ ၾကေသာ္လည္း တကဲ့ေန႔က်မွ အရမ္းေခ်ာင္ေနေတာ့သည္။
လက္စြပ္မ်ား အရမ္းေခ်ာင္ေနျခင္းသည္ ျပႆနာအစျဖစ္ေပသည္။
လက္မွတ္ထိုးသည့္ စာခ်ဳပ္သည္ လဲ သူ႕ဒီဇိုင္းျဖစ္သည္။ ဖံုးၾကြေငြေရာင္ေပၚမွာ စီးကြင့္ေတြ စီထားသည္။
ကိုယ္တို႔လက္မွတ္ထိုးေတာ့ ကိုယ္အရင္ တုန္းက သိခဲ့ဘူးသည့္ အမ တရားသူၾကီးတေယာက္ေရွ႔မွာ ထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပန္းပဲတန္းတရားရံုးမွာျဖစ္သည္။ အိမ္ေခၚပီး လက္မွတ္ထိုး လို႔ရသည့္အျပင္ ေဟာ္တယ္မွာထိုးလို႔ရသည္ ဆိုတာကို ေနာက္က်မွ သိေတာ့သည္။ တရားရံုးဆိုေတာ့ တရားခံစစ္ေဆးသည့္ ေနရာေတြရိွသည္။ သိမွမသိပဲ။ သြားျဖစ္ခဲ့သည္။ တခုေတာ့ ေတာ္ေသးသည္။ ကိုယ္တို႔က ခပ္ေစာေစာ လက္မွတ္ထိုးေတာ့ တရားရံုးမွာ လူသိပ္မစံုေသး။ တရားရံုးထဲမယ္ ဓာတ္ပံုမရိုက္ရတဲ့။ မသိပဲ ရိုက္လိုက္ၾကသည္မွာ ဝက္ဝက္ကြဲ။ း) တိုင္လံုးၾကီးေတြ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ ေနာက္ခံ ရန္ကုန္ျမစ္ႏွင့္ ဆိပ္ကမ္းကို ျမင္ရသည္။ အားလံုးပီးေတာ့ ျပန္ဆင္းလာေတာ့ အနိဌာရံု ေတြ ျမင္ခဲ့ရသည္။ အမွန္က ကိုယ္စပ္စုခ်င္ေသးသည္။ မဂၤလာယူေနခ်ိန္မွာ မၾကည့္ရဆိုလို႔ ဒီအတိုင္း ျပန္လာရသည္။
အဲ့ကအျပန္ ၂ဖက္မိဘကို ကန္႔ေတာ့ ၾကသည္။ လူၾကီးေတြကို ဝင္ပို႔ေပးပီး အဝတ္အစားလဲကာ ဖိတ္စာ အပ္ဖို႔ျပင္ၾကသည္။ ဖိတ္စာအပ္ရင္း ဆိုင္ရွာရင္း ၂ေယာက္သား ရန္ျဖစ္ၾကျပန္ေသးသည္။ ကားနဲ့ပတ္ပီး ဟိုဆိုင္ ဒီဆိုင္ ဝင္ရသည္မွာလဲ သိပ္ေတာ့ မေခ်ာင္။ ဖိတ္စာကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းကဆိုင္တဆိုင္မွာ အပ္ျဖစ္သည္။ ေငြေရာင္ေဖာင္းၾကြ ေလး။ ေၾသာ္..ကိုယ္တိုင္ မဂၤလာေဆာင္မွပဲ သိေတာ့သည္။ ေစ်းကမေသး။ တေစာင္ ၇၀၀ က်ပ္ေတာင္။ ဒါေတာင္ သူမ်ားေတြကေျပာၾကသည္။ ေထာင္ေက်ာ္ေတာင္ ရိွသတဲ့။ ႏွေမ်ာစရာေကာင္းသည္ ဟု ကိုယ္ေတာ့ထင္သည္။ ဖိတ္စာဆိုသည္မွာ ကာယကံရွင္ပဲ သိမ္းထားတတ္ၾကတာကိုးး။
ဖိတ္စာအပ္ေတာ့တခါ စာေရးေတာ့ ျပႆနာတက္ၾကေသးသည္။ ကိုယ္က ဘာဘြဲ႔မွမေရးသလို မိဘေတြကိုလဲ ဘာရာထူးမွမထည့္ ။ သူ႕အေမကေတာ့ သူတို႔ရာထူးေတြထည့္ေတာ့ .. ကိုယ့္ဖားသားၾကီးနဲ႔ ျပႆနာတက္လိုက္ေသးသည္။ သူကလဲ အဲ့ဒါကို မၾကိဳက္။ မထည့္ရင္ ၂ဖက္လံုးမထည့္တာ ပိုမေကာင္းဘူးလား။ ဟုတ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕အေမထည့္တာကို ကိုယ္ဘယ္လိုျငင္းမလဲ..ေနာ့္။ း) ဖိတ္စာရိုက္ပီး အျပန္ လမ္းမွာ စကားေျပာ အဆင္မေျပျဖစ္ေတာ့ ရန္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။ သူသည္ ကားကို အရိွန္ျပင္းစြာ ေမာင္းလို႔ ကိုယ္ကလဲ ခပ္ရြပ္ရြပ္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာကိုင္ပီး မ်က္စိမိွတ္ထားသည္။ ဘယ္ရမလဲ..ဟဲဟဲ... လုပ္လုပ္ ၾကိဳက္သေလာက္လုပ္ေပါ့...။ သို႔ေသာ္.. မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ေၾကာက္လာလို႔ ကိုယ္ပဲ ျပန္ေလ်ွာ့ရသည္။ မေလ်ွာ့လို႔ ရမလား။ သူလုပ္ပံုၾကည့္ ဦးေလ..။ ပလက္ေဖာင္းရဲ့ တဝက္ကို တင္ပီး ကားကို အသားကုန္သမေနတဲ့ဟာ..။ ေတာ္ေသးသည္။ အဲ့အခ်ိန္ လူရွင္း ကားရွင္းေနေပလို႔။ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္လဲ မရိွေပလို႔ေပါ့။ ခုျပန္ေတြးရင္းေတာ့ ရီရသည္။ း) ေခ်ာ္သြားျပန္ပီ။
လူေတြလဲသိပ္မဖိတ္ ။ စာသင္သားသံဃာ ၂၀၀ေက်ာ္ ကို လွဴဖြယ္ဝတၱဳမ်ားႏွင့္ ဆြမ္းကပ္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းက ဆရာေတြကိုေတာ့ ဖိတ္ေတာ့ ဆရာေတြ လာၾကပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အနဲငယ္ပဲ ဖိတ္ျဖစ္သည္။ လူနဲစုပဲဖိတ္ျဖစ္ေတာ့ အဖိတ္မခံရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ ခုခ်ိန္ထိ အျပစ္တင္လို႔မဆံုး။ အသိအမွတ္မျပဳဆိုပဲ။ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္။ ဘယ္သူ႔မွ သိပ္မဖိတ္ျဖစ္။ ၀တၱရားအရေဆာင္လိုက္ယံု သတ္သတ္သာ။ ပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းေကြ်းနဲ့ လွဴတာပဲ လုပ္ျဖစ္သည္ဆိုေတာ့။ အဲ့ဒီအတြက္ အစစအရာရာ သူ႔အေမ စီစဥ္ေပးေတာ့ ကိုယ္တို႔ မပင္ပန္း။ သူကလဲ ေက်ာင္းတက္ ကိုယ္ကလဲ က်ဴရွင္တက္ မျပတ္။
ဆြမ္းေကြ်းကိုေတာင္ အလွမျပင္ဖူး ျပင္မယ္နဲ့ စိတ္ကေ၀ခြဲမရ။ ေနာက္ဆံုး အမမ်ား၏ တိုက္တြန္းမွူေၾကာင့္ လက္ခံလိုက္ရေပမဲ့ မဂၤလာပြဲသြားသူလိုပဲ ျပင္မယ္။ သတို႔သမီးလို မျပင္ခ်င္ဘူးဟုေျပာပီး သေဘာတူမိသည္။ တကဲ့ေန႔က်ေတာ့မွ သူတို႔သမီးမွန္း သိသြားကာ အလွျပင္ဆိုင္မွ သတို႔သမီးဆိုတာ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ့ ျပင္ျဖစ္သြားသည္။ ဆံထံုးကို အၾကီးၾကီး မထံုးခ်င္။ မိပ္ကပ္ကိုလဲ အမ်ားၾကီးမျပင္ခ်င္ႏွင့္ ေဂ်းမ်ားေသးသည္။ သို႔ေသာ္ အေတာ္အဆင္ေျပပါသည္။၄၃လမ္းထဲက မိပ္ကပ္ပြင့္ျဖစ္သည္။ျပင္တာသပ္ယပ္သည္။ ျမန္သည္။ မိပ္ကပ္ထူလပ်စ္မဟုတ္။ သူနဲ့ကိုယ္နဲ့ ကားတစီးစီမွာ သူ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ေတာ့ မိပ္ကပ္ေတြ လိမ္းထားသည့္ ကိုယ့္ကို မမွတ္မိ။ သူထင္တာက ..ဟင္ ..ဒီေန႔ မဂၤလာေဆာင္ ၂ခုေတာင္ရိွတယ္တဲ့။ ေနာက္မွ ကားေမာင္းသည့္ဖက္ၾကည့္မွ ကိုယ့္တူေလး ကို ေတြ႔မွ..ဟာ.. သူ႔သတိုးသမီးပဲ ဆိုပီး လာေခၚသည္။ း)
ပထမေတာ့ ပုဝါေတြ မိတ္ကပ္ေတြ ဆံထံုးေတြႏွင့္ အေနရခက္သည္။ မဖိတ္ပဲ အတင္းမဂၤလာလက္ဖြဲ႔ ပို႔ေပးေသာ အမေရႊစင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အမပို႔ေပး ေသာ ပန္းခ်ီကားမွာ ရန္ကုန္ မွာရိွေသာ လက္ရာေတြထက္ အမ်ားၾကီး ေကာင္းပါသည္။ ေက်းဇူးလဲ အထူးတင္ပါသည္။ ၾကိဳက္လဲၾကိဳက္ပါသည္။ သိပ္မၾကာခင္ေတာ့ ကိုယ္ႏွစ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံရိွ အိမ္ဧည့္ခန္းမွာ ခ်ိတ္ျဖစ္မည္ဟု ထင္ရပါသည္။
မဂၤလာေဆာင္ ပီးအျပန္က်ေတာ့လဲ ရန္ ျဖစ္ၾကတာပဲ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေတာ့ ဆံထံုးေတြ ကိုတူတူျဖဳတ္မယ္မထင္နဲ့ ရန္ျဖစ္ပီး ကိုယ္ပဲဆံထံုးေတြ ေဆာင့္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္တာ။ း) ရန္ျဖစ္တာ အခန္းထဲမွာတိုးတိုးတိတ္တိတ္ေပါ့။ဒါမဲ့ သူ႔အိမ္က ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ၾကားတယ္တဲ့။
မဂၤလာပြဲ ပီးေတာ့တခါ ေနာက္တေန႔မွာ ဒင္နာလုပ္ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္လက္မွာ သူေပးထားေသာ လက္စြပ္ ၃ကြင္း အျမဲဝတ္ ျဖစ္သည္။ လက္စြပ္ေတြက ေခ်ာင္ေတာ့ သတိထားရသည္။ ပံုမွန္ဆိုလ်ွင္ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းသည့္လက္စြပ္ကို ေအာက္က လက္ထပ္လက္စြပ္ကို အေပၚက အဲ့လို ဝတ္ရသည္ဟု ေယာင္းမေတာ္က ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ေခ်ာင္ေသာေၾကာင့္ ဘယ္မွ ညာသို႔ေျပာင္းဝတ္ကာ လက္ထပ္လက္စြပ္ကိုေအာက္ကထားပီး အေပၚက ခြင့္ေတာင္းသည့္ လက္စြပ္ဝတ္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုႏွင့္ ဂ်ပန္ကိုပဲ ျပန္လာျဖစ္သည္။ ေရာက္ကတည္းက ျဖစ္လိုက္သည့္ရန္။ တရက္မွ မျပတ္။ တပတ္မွာ ၇ ရက္ရိွလို႔ပဲေတာ္သည္။ ၈ ရက္ဆိုမလြယ္။ တရက္မွ မလြတ္။ ယခုမွ အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝကို ၂ေယာက္တူတူ ရင္ဆိုင္ရသည္ကိုး။ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွစဥ္တုန္းကေတာ့ အပူအပင္မရိွ။ ဘာမွ လုပ္စရာလဲ မလို။ ေက်ာင္းတက္ ။ အဆင္သင့္စား။ကားတစီးနဲ႔ ေလ်ွာက္သြား ဟိုဖက္အိမ္စား ဒီဖက္အိမ္စား။
အဲဒီလိုႏွင့္ ေရာက္ပီး သိပ္မၾကာခင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စားပြဲလုပ္ဖို႔ တခါခ်ိန္းတယ္။ ရန္ျဖစ္ စိတ္ေကာက္ ကိုယ္ေပ်ာက္ေနေတာ့ တခါ ပ်က္ျပန္တယ္။ ေနာက္၂ပတ္ၾကာေတာ့ တခါ ထပ္ခ်ိန္းတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ရန္ျဖစ္ စိတ္ေကာက္။ ဒီတခါေတာ့ ပ်က္ရင္မေကာင္းလို႔ ျပန္တည့္ၾကတယ္။သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ညေနက်ေတာ့ တခါ ဖုန္းဆက္ပီး ဒီတခါ တကယ္ေသခ်ာလား ေမးၾကသည္။ း) ပထမတခါ ရန္ျဖစ္ပီး မိန္းမေပ်ာက္သြားသည္ကိုး။ း) အမွန္က ရန္ျဖစ္ပီးကာစေလး..။ ျပန္ၾကည္ပီး ညစာ တူတူသြားစားၾကတယ္။ အဲ့ဒီမွာ သူ႔မေကာင္းေၾကာင္းေတြ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေရွ႕ေျပာ။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ဖြင့္အံရင္း အဲ့ဒီကစလို႔ ေနာက္ပိုင္း နဲနဲေတာ့ ၂ဦးသား ေျပလည္လာၾကတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔ထက္ေရာ ကိုယ့္ထက္ေရာ ၾကီးတယ္ေလ။
အဲ့ဒီေန႔က သူတို႔နဲ႔ လမ္းခြဲပီး အျပန္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္တဆိုင္ဝင္စားတယ္။ လမ္းမွာ အခ်စ္နာလန္ထပီး လက္ကိုဆြဲပီး ယမ္း ပီး ၂ေယာက္သား ေသာင္းက်န္းၾကတယ္။ တြန္းထိုးရိုက္ေမာင္းနဲ႔ေပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ပီး စာရိုက္လိုက္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီမွာ သတိထားမိတာ လက္စြပ္။ ဟာ.............လက္ထပ္လက္စြပ္ ။ ဘယ္လိုရွာရွာ မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ သူကေျပာတယ္ ျပဳတ္က်ရင္ အသံၾကားတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီေန႔က ကိုယ္ အဲဒါကို အေပၚက ဝတ္မိေတာ့ ေခ်ာင္ေနေတာ့ ျပဳတ္က်သြားတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ကိုယ္... အိပ္လို႔မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ သူကေတာ့ မစဥ္းစားနဲ့တဲ့။ ပစၥည္းက အဓိက မက်ဘူး။ သစၥာနဲ႔ ခိုင္ျမဲျခင္းသာ အဓိကတဲ့။ ဒါေပမဲ့.. ကိုယ္ အဲ့ဒီေန႔က လံုးဝ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေန႔ကစလို႔ ဘယ္မွာ က်ေပ်ာက္မွန္းမသိတဲ့ လက္စြပ္ကို ၂ေယာက္သား သြားခဲ့တဲ့ လမ္းတေလ်ွာက္ မ်က္စိေတာင္းေမွာက္ ရွာၾကတာ ၂လေက်ာ္ ၾကာတဲ့အထိ။ ေတြ႔ပါတယ္။ သူမ်ားေတြရဲ့ ေငြလက္စြပ္ေတြ ေငြလက္ေကာက္ေတြ။ အေဟာင္းဆိုင္ေတြေတာင္ ေရာက္တယ္။ ကိုယ့္ဟာမ်ား ရိွမလားလို႔ေပါ့။
ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုေျပာတယ္။ ၂ဖက္မိဘ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာနဲ႔ ျပန္ဝယ္ပီး အစားျပန္ထိုးမယ္ဆိုပီး စိန္တန္ဖိုး လိုက္ေမးရတယ္။ ကိုယ္က ငပိန္း ဘာမွမသိဘူး။ စိန္ကလဲ ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္ဆိုတာသိတယ္။ ေစ်းဘယ္ေလာက္လဲ မသိ။ အသိအမေတြလဲေမး။ ဒီက ပံုစံတူရိွရင္လဲ စပ္စုေပမဲ့။ ဒီမွာ စိန္ကို ဘယ္ႏိုင္ငံကလဲဆိုတာ ေမးမရဘူး။ အဲ့ဒီလိုနဲ ႔ လက္စြပ္ေပ်ာက္တာ ၆လေက်ာ္လာပီ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရင္ အစားျပန္ထိုးရမွာပဲေလ..။ တခါတေလ သူ႔လက္စြပ္ကို ျမင္ရင္ ေျပာမိရင္ သူက အေလးထားလို႔တဲ့။ သူမ်ားကို မခံခ်င္ေအာင္စတယ္။
ကိုယ္ကလဲ တခါက ကိုပီတာေရးဖူးတဲ့ အထဲ မိန္းမတစ္ေယာက္က သူ႔လက္ထပ္လက္စြပ္ေလး ႏွစ္ ၂၀ၾကာေတာ့ ျခံထဲက မုန္လာဥနီရဲ့ထိပ္မွာ စြပ္လ်က္သားျပန္ေတြ႔တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာပီး .. လက္စြပ္ကေလးကို ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ျပန္ေတြ႔မွာလဲဆိုတဲ့ မိွန္ပ်ပ် ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔ေပါ့....။
ဒီလိုနဲ႔ လက္စြပ္ေလးရဲ့အေၾကာင္း ေမ့လိုက္ ျပန္ေပၚလိုက္နဲ႔.... တေန႔က သူ အိမ္ျပန္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင္းအိပ္တဲ့ အခါ သူ႔ပစၥည္းက်ေနေတာ့ ကိုယ္မနက္ထေတာ့ သူ႔ပစၥည္းေတြ တင္ေပးရင္ အထဲ ကပစၥည္းတခု က်သံၾကားေတာ့ ကိုယ္ေကာက္လိုက္တာ....... မထင္မွတ္ပဲ ကိုယ့္လက္စြပ္ကေလး ျပန္ရတယ္။ အဲ့ဒီေနရာ ကိုယ္အျမဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ တခါမွ မေတြ႔ခဲ့ဘူးး။ ကိုယ္..ပထမေတာ့ သူ႔လက္စြပ္ထင္ေတာ့ သူ႔ကိုႏိွဳးပီး လက္စြပ္ေမးေတာ့ လက္စြပ္က သူ႔လက္မွာ။ ဟာ..တကယ္ပဲ ကိုယ့္လက္စြပ္ကေလး.. ျပန္ေတြ႔ပီ။ သူလဲ အံ့ၾသပီး အိပ္ယာကထၾကည့္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ကိုယ္က ဒုတိယအၾကိမ္ လက္ထပ္လက္စြပ္ ျပန္ဝတ္ခိုင္းခဲ့တယ္..........။ ေပ်ာ္လိုက္တာ။
လက္စြပ္ေပ်ာက္ေနခ်ိန္တုန္းက တခါတေလ သူ႔ကို ကိုယ္ေျပာတာက ကိုယ့္ဆီမွာ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတဲ့ လက္စြပ္ပဲ ရိွတဲ့အတြက္ သူက ကိုယ့္ကို အျမဲ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတဲ့ အဓိပၸါယ္လို႔ ကိုယ္ေျပာမိတယ္..။ ဟဲဟဲ...။ အဲဒီလိုနဲ႕ ကိုယ့္မွာ ရာဇဝင္ေလးနဲ႔ လက္စြပ္ကေလးေတြ... ၃ကြင္းေတာင္ ရိွခဲ့ပါတယ္။
ဘေလာ့မွာစာေရးဖို႔ မအားလပ္လို႔ရယ္.. စာေရးရမွာပ်င္းေနတာရယ္ေၾကာင့္ ခုမွ အရင္တုန္းက ဇႏၷ၀ါရီလတုန္းက ေရးထားခဲ့တဲ့ စာကို တင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ားမွ ကေလးေလးနဲ႔ ပက္သက္တာေလးေတြ တင္ေပးပါမယ္။ ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အလုပ္ရွုပ္ေနပါတယ္...
Friday, April 5, 2013
ကေလးေလးသို႔
ကေလးးးေလးေရ....
ေမေမတို႔မွာ ကေလးေလး ရိွေနတယ္ဆိုတာ သိပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္မွာေမြးမလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာပါေလေရာ။ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေမြးမလား ဂ်ပန္မွာ ေမြးမလား။ ေမေမက ေဖေဖ့အနားမွာပဲ ေနခ်င္လို႔ ဂ်ပန္မွာပဲ ေမြးခ်င္တယ္။ ေဖေဖကေတာ့ ဂ်ပန္မွာဆို ေဆြမရိွ မ်ိဳးမရိွနဲ့ ေမေမ့တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္ေနမွာဆိုပီး ျမန္မာျပန္ေမြးေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာဆို... သိုင္းသိုင္းဝန္းဝန္းနဲ႔ကို...။
တခါတေလ..ေမေမလဲ ေၾကာက္တာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေမေမ့ေဘးမွာ ေဖေဖက လြဲပီး ဘယ္သူမွမရိွတာကို ေတြးပီး ေၾကာက္တာ ။ ေမေမ့မွာ သူမ်ားေတြလို ေခၚစရာ ေမေမလဲမရိွ ။ ရိွတဲ့မမ ကေလးေလးရဲ့ ၾကီးၾကီးက်ေတာ့ ေခၚလို႔မလြယ္။ အိမ္မွာ သူမရိွလို႔ မျဖစ္ဘူးကိုး။ ေလျဖတ္ေနတဲ့ ေမေမ့ ၾကီးေဒၚရယ္ ကေလးေလး ဘိုးဘိုး ရယ္နဲ့ အိမ္အလုပ္ေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေနတယ္။
ေဖေဖကေတာ့ ကေလးအန္တီေလးကို ေခၚေစခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့ အိမ္မွာက သူမရိွလို႔လဲ မျဖစ္ျပန္ဘူးဆိုေတာ့... ေမေမ့မိသားစုကလဲ အေဝးကေနပဲ စိုးရိမ္ပူပန္လို႔ရတယ္။ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ေမေမ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေမြးရင္လဲ သူတို႔ေတြက စိုးရိမ္ၾကတယ္။ ပထမတၾကိမ္တုန္းကေတာင္ ေမေမ ျပန္တုန္းမွာ အသက္ရွုဴ ရပ္သြားတာ ၂ခါေတာင္ဆိုေတာ့ သူတို႔လဲ စိတ္သိပ္မခ်ၾကဘူး။ ပီးေတာ့ ဆရာဝန္ေတြကိုလဲ ေမေမတို႔က ေၾကာက္ေသးတယ္။ အသက္ၾကီးမွ ကေလးေမြးရေတာ့ သူတို႔စိုးရိမ္မယ္ဆိုလဲ စိုးရိမ္စရာေပါ့။ ဒီမွာကေတာ့ ေမေမတို႔အသက္ေလာက္က စာမဖြဲ႔ဘူး။ ေမေမ့ထက္ အမ်ားၾကီး အသက္ၾကီးသူေတြလဲ ေမြးေနၾကတာပဲလို႔ ဆရာဝန္က စိတ္မပူဖို႔ေျပာတယ္။ ကေလးေလး..လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္မယ္ေတာင္ မၾကံေသးဘူး..ကေလးေလးအတြက္ အမ်ိဳးစံု တြက္ခ်က္ေနၾကပီ။ ေမေမတို႔ဖက္က အခုမွ သားဦးဆိုေတာ့ ကေလးေလးကို ေမ်ွာ္ေနၾကပီ။ ေဖေဖတို႔ဖက္ကလဲ ကေလးက ဒုတိယေျမာက္ ေပါ့။ သူတို႔ေတြလဲ ေမ်ွာ္ေနၾကတာေပါ့။ ကေလးေလးေရ............
ကေလးေရ... ေမေမတို႔ေတြ ကေလးအတြက္ အစပထမပိုင္းမွာ ေဆးရံုမရလို႔ ေမေမတို႔ ျပာလိုက္ၾကေသးတယ္။ ေမေမျပေနတဲ့ အိမ္နားက ေဆးရံုးက ေစ်းၾကီးတဲ့အျပင္ ေမေမက အဲ့က ဆရာဝန္ကို သိပ္မၾကိဳက္ဘူး ရုပ္လဲမေခ်ာဘူးေလ..။ ပီးေတာ့ သူက ေမေမ့ကို အခါးေတြပဲ စားခိုင္းလို႔ ေမေမက အဲ့ေဆးရံုမွာ မျပခ်င္ဘူး။ပီးေတာ့လဲ အဲ့ေဆးရံုက ေမေမ အရင္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕မွာျပေနတဲ့ေဆးရံုေတြေလာက္ မက်ယ္မၾကီးဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ အျခားေဆးရံုကို ျပန္ရွာရတာေပါ့။
အဲ့ဒီမွာလဲ ေမေမက ေဖေဖ့ကို ေျပာတယ္။ ေဆးရံုေတြမွာ အျပည္႔မို႔လို႔ လက္မခံဘူး။ ေစာေစာစီးစီး ေဆးရံုေရြးရေအာင္ဆိုတာကို ေဖေဖက ဂ်ပန္မွာ ဘယ္သူမွ လမ္းေဘး မေမြးခိုင္းဘူးဆိုပီး ေျပာေတာ့ ေမေမလဲ ပထမေတာ့ ႏွုတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာေပါ့...။ ဒီလိုနဲ႔ ကေလးေလး ကို အိမ္နားကေဆးရံုမွာ ၽဇႏၷဝါရီလ ၃၁ ရက္က ဒုတိယအၾကိမ္ ျပန္ျပအပီး ေမေမတို႔ ေဆးရံုအရွာမွာ ေတာ့..ကေလးေလးေရ..ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရန္ျဖစ္လိုက္ရတာ။ ေဖေဖလဲ အေတာ္ ေမာသြားရွာတယ္။ ဟိုေဆးရံုက လက္မခံ ဒီေဆးရံုက လက္မခံနဲ့ဆိုေတာ႔။ ေဆးရံုတိုင္းက ကေလးေလးေမြးမဲ့ ၾသဂုတ္လ အကုန္အထိ အျပည့္ျဖစ္ေနလို႔ဆိုပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္နားက ေဆးရံုမွာပဲ ေမြးဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲံ့ ေဖေဖက ေမေမ့စိတ္တိုင္းက် ေနာက္ထပ္ေဆးရံုတခုနဲ႔ ထပ္ဆက္သြယ္ၾကည့္တဲ့ အခါ ေမေမတို႔ ကံေကာင္းစြာပဲ ေဆးရံု အသစ္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေဆးရံုက က်ယ္တယ္ ၾကီးတယ္။ ေမေမၾကိဳက္တယ္။ ေစ်းကလဲ ပံုမွန္ပဲ။
ကေလးေရ...ဂ်ပန္မွာ ကေလးေမြးတာ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕ယြင္းတာ မဟုတ္လို႔တဲ့။ ကေလးအတြက္ ေမေမ့က်န္းမာေရး အာမခံကဒ္ သံုးလို႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔က ျမိဳ႔နယ္ရံုးကို သြားပီး ေမေမဗိုက္ျပတိုင္း အကုန္အက်မ်ားတဲ့အတြက္ ျမိဳ႔နယ္ရံုးက ေျပစာတအုပ္ထုတ္ေပးတယ္။ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို ျပပီး ေဆးရံုတခါ သြားတိုင္း တရြက္တရြက္ ယူသံုးတာေတာင္ တခါသြားတိုင္း ဂ်ပန္ေငြ ၁ေသာင္းနီးပါးက်တယ္ ။ ဒါေတာင္ ေသြးစစ္ ဘာစစ္ဆို တစ္ေသာင္းေက်ာ္က်တယ္..ကေလးေရ။ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို အက်မ္းဖ်ဥ္း ၁သိန္းက်တာေပါ့။ ျမိဳ႕နယ္ရံုးကေနပဲ ေဖေဖက ကေလးပံုေလးနဲ႔မိခင္ပံုေလးပါတဲ့ ကဒ္ကေလးကို ေမေမသြားေလရာေဆာင္ဖို႔ယူလာေပးတယ္။ အခု ေမေမ ေရြးလိုက္တဲ့ေဆးရံုက ကေလးေမြးတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ .ယန္း ၄၅ ေသာင္း ကေန ေသာင္း၅၀ အထိ ကုန္က်မယ္တဲ့။ ေမေမတို႔ကို ျမို႔နယ္ရံုးက ျပန္ေပးမွာက ၄၂ ေသာင္း။ ေတာ္ေသးတာေပါ့..ကေလးရယ္။ ေမေမတို႔သိပ္မစိုက္ရဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လတိုင္း ျပတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကေတာ့ ျပန္မရဘူးေပါ့ကေလးေလးေရ..။
ကေလးေလး ေရ.. ဂ်ပန္မွာ ကေလး ေမြးေပးတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ နဲသြားလို႔ ေဆးရံုေတြမွာ ေနရာမရတာတဲ့ ကေလးေရ...။ ေမေမတို႔ကို တခ်ိဳ႕ကလဲ ေျပာၾကတယ္။ စျပထဲက ဘာျဖစ္လို႔မသိဘူးဆိုပီးျပရင္ ေဆးရံုက ကေလးေမြးဖို႔ လက္မခံဘူး ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ကေလးေရ... တိုက်ိဳက ေဆးရံုၾကီးေတြ႕လဲ အျခားေဆးခန္း ေဆးရံုက မိတ္ဆက္စာမပါရင္ လက္မခံဘူးတဲ့။ အထူးအဆန္းပဲ။ မပါရင္ ပိုက္ဆံ ထပ္ေပးရတာလဲ ေမေမ့အတြက္ အံ့ၾသစရာေပါ့ေလ..။ ေမေမကေတာ့ ဟိုဖက္ေဆးရံုက မိတ္ဆက္စာပါေတာ့ ျပႆနာ မရိွေပမဲ့ ေဖေဖက ပါ ေမေမနဲ႔အတူ ျပတဲ့အခါ မိတ္ဆက္စာမပါလို႔ ပိုက္ဆံထပ္ေပးလိုက္ရပါေရာလား။
ကေလးေလးေရ.. ေမေမေဆးရံု သစ္လဲ ေရာက္ေရာ ေမေမ႔ကို ဆီးေတြ ေသြးေတြ စစ္တယ္။ ပထမဆံုး ေမေမ႔ေသြးကို ေဆးထိုးျပြန္ ၃ခုထဲကို ေဖာက္ထည့္တယ္ ကေလးေရ။ ပီးေတာ့ ဆီးစစ္ေပါ့။ နာ့စ္မက ေဆးထိုးအပ္ကို ျပန္အထုတ္မွာ ေမေမ့လက္နာလိုက္တာ ကေလးရယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ေဖေဖၚဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔ေပါ့။ ကေလးေရ... ႏွင္းေတြက်ပီး ေလေတြထန္ တဲ့ေန႔ေပါ့။ ေမေမ့မွာ ေခ်ာ္မလဲ ေအာင္မနဲ အားတင္းပီး ေဆးရံုေရာက္ေအာင္ ေလ်ွာက္ရတယ္။ ဆရာဝန္က ေျပာတယ္ ကေလးက က်န္းမာပံုရတယ္တဲ့။ ဟုတ္တယ္ ကေလးေရ.. ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ကေလးေလးက လွဳပ္တုပ္လွဳပ္တုပ္နဲ႔....တခ်ိန္လံုးလွဳပ္ေနတယ္။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမမွာ အဲဒါေလးကို ၾကည့္ပီး ၾကည္ႏူးလိုက္ရတာ။
Feb-6
ကေလးေရ... ဒုတိယအၾကိမ္သြားေတာ့ ေလမိုးလြတ္ပါရဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့ ေသြးစစ္တဲ့ အထဲမွာ ပိုးတမ်ိဳးေတြ႔တယ္တဲ့။ အဲ့ဒီေသြးေၾကာင့္ ကေလးေလးကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ေျပာလို႔ ေမေမ့မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ ကေလးေရ..။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေသြးဟာ ေမေမငယ္ငယ္တည္းက ရိွေနတဲ့ ပိုးလား ဂ်ပန္ေရာက္မွ ကူးတဲ့ပိုးလားဆိုပီး ထပ္စစ္ဖို႔ လုပ္က်ျပန္တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ကေလးေလးဆီမွာ အရိုးေတြထြက္လာတာ ေမေမတို႔ေတြ႔က်ရပီ..ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ လွဳပ္ေနတဲ့ ကေလးကို ေတြ႔ပီး ပီတိျဖစ္ရျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္က အထက္က စကားဆိုေတာ့ ေမေမ့မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ။ ဒါနဲ႔ေမေမက ကေလးကို ဘယ္လိုထိခိုက္ႏိုင္လဲေမးေတာ့ ကေလးက အနီကြက္ေတြထြက္တာတို႔ အဖ်ားၾကီးတာတို႔အျပင္ အခန္႔မသင့္ရင္ ဦးေႏွာက္ကိုပါ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ေမေမ့မွာ ရူးမတတ္ေပါ့။ ဆရာဝန္နဲ႔ ကေလးေဖေဖကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဘာမွမသိရေသးပဲနဲ႔ စိတ္မဆင္းရဲပါနဲ႔တဲ့။ သိတဲ့အခါက်ရင္ ကာကြယ္ေဆးထိုးတာတို႔ဘာတို႔ လုပ္မရဘူးလားလို႔ ေမေမက ေမးေတာ့ ..ဘာမွန္းမသိေသးပဲနဲ႔ စိတ္ပူေနတာ စိတ္ပင္ပန္းတယ္တဲ့..။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ႔မွာ သတိရတိုင္း ဘုရားစာရြတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ၂ဖက္မိဘေတြကိုလဲ ေမးနဲ႔ စိတ္ေတြပူရတာေပါ့။ အဲ့ဒီေန႔က မတ္လ ၆ ရက္ေန႔ေပါ့။ ဆရာဝန္ဆီကျပန္ေတာ့ ေမေမ့ကို ေသြးထပ္စစ္ခိုင္းတယ္..ကေလးေရ..။ ေမေမ့လက္ထပ္နာျပန္တာေပါ့..။
March-6
ကေလးေလးေရ..ဒီလိုနဲ႔ ဧျပီလ ၃ရက္ မွာ ကေလးေလးကို လာျပရျပန္ေရာ။ ေတာ္ေသးတယ္..ကေလးေရ... ေမေမ႔ေသြးထဲမွာ အဲ့ပိုး မရိွေတာ့ျပန္ဘူးတဲ့။ ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုလို႔ ေမေမနဲ႔ေဖေဖ ဟင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ရင္တမမနဲ႔ ေဖေဖ့ကို ဖြင့္မေျပာေပမဲ့ ေမေမရင္ပူေနခဲ့တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကေလးေရ အဲ့ဒီေန႔က ေလေရာ မိုးေရာ တအားျပင္းတယ္ ကေလးးေရ...။ ေမေမ့နဲ႔ေဖေဖ မနဲလမ္းေလ်ွာက္ရတယ္ ။ ေလက လႊင့္မတတ္ပဲ။ ကေလးေလးေရ........... ဧျပီလ ၂ရက္ေန႔႕က ကေလးေလး ေမေမ့ဗိုက္ထဲမွာ စလွဳပ္တာကို ခံစားသိရလို႔ ေဖေဖကေတာ့ အေတာ္ ေပ်ာ္ေနေလရဲ့။ ကေလးေလး... က်န္းမာဖို႔ ေမေမ အျမဲဆုေတာင္းေနတယ္ေနာ္...။ ကေလးေလးေရ.... ကေလးေလးကို ဘာေလးမွန္းမသိရေသးဘူး။ ေဖေဖကေတာ့ သားသားေလး လိုခ်င္တာတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖ့ကို ဘုန္းဘုန္းတရားေဟာပီးကတည္းက ေဖေဖက သားသားေလးမွ သားသားေလးဆိုတဲ့ စကားကို မေျပာေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကေလးကို ခ်စ္မွာပါ။ ေဖေဖကေတာ့ သမီးမိန္းကေလး ဆိုရင္ သူ စိတ္ပူလြန္းလို႔ ဆိုပီး စိုးရိမ္ေနတာ ကေလးေလးရဲ့...။
April 3
ေဖေဖ့ဖက္က ဆိုလဲ ကေလးဘြားဘြားက မိန္းကေလး .
ဘိုးဘိုးက ေယာက်ၤားေလးလိုခ်င္တာတဲ့။ ေမေမ့ဖက္ကေတာ့ မိန္းကေလးပဲ လိုခ်င္ၾကေပမဲ့ ကေလးရဲ့ ကိုကိုၾကီး တစ္ေယာက္ပဲ (ေမေမရဲ့ အခ်စ္ဆံုး တူပဲ ) ေယာက်ၤားေလးလိုခ်င္တယ္။ ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ေမေမ့ဖက္က ေျမးဦး သားဦးျဖစ္လာမဲ့ ကေလးေလးကို အားလံုးက ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳေနၾကတယ္ ကေလးေလးေရ.......။
ေဖေဖ့ဖက္ကလဲ ကေလးေလးကို ၾကီုဆိုေနတယ္..ကေလးေလးေရ...
ေမေမတို႔မွာ ကေလးေလး ရိွေနတယ္ဆိုတာ သိပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္မွာေမြးမလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာ ေပၚလာပါေလေရာ။ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေမြးမလား ဂ်ပန္မွာ ေမြးမလား။ ေမေမက ေဖေဖ့အနားမွာပဲ ေနခ်င္လို႔ ဂ်ပန္မွာပဲ ေမြးခ်င္တယ္။ ေဖေဖကေတာ့ ဂ်ပန္မွာဆို ေဆြမရိွ မ်ိဳးမရိွနဲ့ ေမေမ့တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္ေနမွာဆိုပီး ျမန္မာျပန္ေမြးေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာဆို... သိုင္းသိုင္းဝန္းဝန္းနဲ႔ကို...။
တခါတေလ..ေမေမလဲ ေၾကာက္တာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေမေမ့ေဘးမွာ ေဖေဖက လြဲပီး ဘယ္သူမွမရိွတာကို ေတြးပီး ေၾကာက္တာ ။ ေမေမ့မွာ သူမ်ားေတြလို ေခၚစရာ ေမေမလဲမရိွ ။ ရိွတဲ့မမ ကေလးေလးရဲ့ ၾကီးၾကီးက်ေတာ့ ေခၚလို႔မလြယ္။ အိမ္မွာ သူမရိွလို႔ မျဖစ္ဘူးကိုး။ ေလျဖတ္ေနတဲ့ ေမေမ့ ၾကီးေဒၚရယ္ ကေလးေလး ဘိုးဘိုး ရယ္နဲ့ အိမ္အလုပ္ေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေနတယ္။
ေဖေဖကေတာ့ ကေလးအန္တီေလးကို ေခၚေစခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့ အိမ္မွာက သူမရိွလို႔လဲ မျဖစ္ျပန္ဘူးဆိုေတာ့... ေမေမ့မိသားစုကလဲ အေဝးကေနပဲ စိုးရိမ္ပူပန္လို႔ရတယ္။ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ေမေမ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေမြးရင္လဲ သူတို႔ေတြက စိုးရိမ္ၾကတယ္။ ပထမတၾကိမ္တုန္းကေတာင္ ေမေမ ျပန္တုန္းမွာ အသက္ရွုဴ ရပ္သြားတာ ၂ခါေတာင္ဆိုေတာ့ သူတို႔လဲ စိတ္သိပ္မခ်ၾကဘူး။ ပီးေတာ့ ဆရာဝန္ေတြကိုလဲ ေမေမတို႔က ေၾကာက္ေသးတယ္။ အသက္ၾကီးမွ ကေလးေမြးရေတာ့ သူတို႔စိုးရိမ္မယ္ဆိုလဲ စိုးရိမ္စရာေပါ့။ ဒီမွာကေတာ့ ေမေမတို႔အသက္ေလာက္က စာမဖြဲ႔ဘူး။ ေမေမ့ထက္ အမ်ားၾကီး အသက္ၾကီးသူေတြလဲ ေမြးေနၾကတာပဲလို႔ ဆရာဝန္က စိတ္မပူဖို႔ေျပာတယ္။ ကေလးေလး..လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္မယ္ေတာင္ မၾကံေသးဘူး..ကေလးေလးအတြက္ အမ်ိဳးစံု တြက္ခ်က္ေနၾကပီ။ ေမေမတို႔ဖက္က အခုမွ သားဦးဆိုေတာ့ ကေလးေလးကို ေမ်ွာ္ေနၾကပီ။ ေဖေဖတို႔ဖက္ကလဲ ကေလးက ဒုတိယေျမာက္ ေပါ့။ သူတို႔ေတြလဲ ေမ်ွာ္ေနၾကတာေပါ့။ ကေလးေလးေရ............
ကေလးေရ... ေမေမတို႔ေတြ ကေလးအတြက္ အစပထမပိုင္းမွာ ေဆးရံုမရလို႔ ေမေမတို႔ ျပာလိုက္ၾကေသးတယ္။ ေမေမျပေနတဲ့ အိမ္နားက ေဆးရံုးက ေစ်းၾကီးတဲ့အျပင္ ေမေမက အဲ့က ဆရာဝန္ကို သိပ္မၾကိဳက္ဘူး ရုပ္လဲမေခ်ာဘူးေလ..။ ပီးေတာ့ သူက ေမေမ့ကို အခါးေတြပဲ စားခိုင္းလို႔ ေမေမက အဲ့ေဆးရံုမွာ မျပခ်င္ဘူး။ပီးေတာ့လဲ အဲ့ေဆးရံုက ေမေမ အရင္ေနတဲ႔ ျမိဳ႕မွာျပေနတဲ့ေဆးရံုေတြေလာက္ မက်ယ္မၾကီးဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ အျခားေဆးရံုကို ျပန္ရွာရတာေပါ့။
အဲ့ဒီမွာလဲ ေမေမက ေဖေဖ့ကို ေျပာတယ္။ ေဆးရံုေတြမွာ အျပည္႔မို႔လို႔ လက္မခံဘူး။ ေစာေစာစီးစီး ေဆးရံုေရြးရေအာင္ဆိုတာကို ေဖေဖက ဂ်ပန္မွာ ဘယ္သူမွ လမ္းေဘး မေမြးခိုင္းဘူးဆိုပီး ေျပာေတာ့ ေမေမလဲ ပထမေတာ့ ႏွုတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာေပါ့...။ ဒီလိုနဲ႔ ကေလးေလး ကို အိမ္နားကေဆးရံုမွာ ၽဇႏၷဝါရီလ ၃၁ ရက္က ဒုတိယအၾကိမ္ ျပန္ျပအပီး ေမေမတို႔ ေဆးရံုအရွာမွာ ေတာ့..ကေလးေလးေရ..ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရန္ျဖစ္လိုက္ရတာ။ ေဖေဖလဲ အေတာ္ ေမာသြားရွာတယ္။ ဟိုေဆးရံုက လက္မခံ ဒီေဆးရံုက လက္မခံနဲ့ဆိုေတာ႔။ ေဆးရံုတိုင္းက ကေလးေလးေမြးမဲ့ ၾသဂုတ္လ အကုန္အထိ အျပည့္ျဖစ္ေနလို႔ဆိုပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိမ္နားက ေဆးရံုမွာပဲ ေမြးဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲံ့ ေဖေဖက ေမေမ့စိတ္တိုင္းက် ေနာက္ထပ္ေဆးရံုတခုနဲ႔ ထပ္ဆက္သြယ္ၾကည့္တဲ့ အခါ ေမေမတို႔ ကံေကာင္းစြာပဲ ေဆးရံု အသစ္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေဆးရံုက က်ယ္တယ္ ၾကီးတယ္။ ေမေမၾကိဳက္တယ္။ ေစ်းကလဲ ပံုမွန္ပဲ။
ကေလးေရ...ဂ်ပန္မွာ ကေလးေမြးတာ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕ယြင္းတာ မဟုတ္လို႔တဲ့။ ကေလးအတြက္ ေမေမ့က်န္းမာေရး အာမခံကဒ္ သံုးလို႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔က ျမိဳ႔နယ္ရံုးကို သြားပီး ေမေမဗိုက္ျပတိုင္း အကုန္အက်မ်ားတဲ့အတြက္ ျမိဳ႔နယ္ရံုးက ေျပစာတအုပ္ထုတ္ေပးတယ္။ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို ျပပီး ေဆးရံုတခါ သြားတိုင္း တရြက္တရြက္ ယူသံုးတာေတာင္ တခါသြားတိုင္း ဂ်ပန္ေငြ ၁ေသာင္းနီးပါးက်တယ္ ။ ဒါေတာင္ ေသြးစစ္ ဘာစစ္ဆို တစ္ေသာင္းေက်ာ္က်တယ္..ကေလးေရ။ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို အက်မ္းဖ်ဥ္း ၁သိန္းက်တာေပါ့။ ျမိဳ႕နယ္ရံုးကေနပဲ ေဖေဖက ကေလးပံုေလးနဲ႔မိခင္ပံုေလးပါတဲ့ ကဒ္ကေလးကို ေမေမသြားေလရာေဆာင္ဖို႔ယူလာေပးတယ္။ အခု ေမေမ ေရြးလိုက္တဲ့ေဆးရံုက ကေလးေမြးတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ .ယန္း ၄၅ ေသာင္း ကေန ေသာင္း၅၀ အထိ ကုန္က်မယ္တဲ့။ ေမေမတို႔ကို ျမို႔နယ္ရံုးက ျပန္ေပးမွာက ၄၂ ေသာင္း။ ေတာ္ေသးတာေပါ့..ကေလးရယ္။ ေမေမတို႔သိပ္မစိုက္ရဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လတိုင္း ျပတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကေတာ့ ျပန္မရဘူးေပါ့ကေလးေလးေရ..။
ကေလးေလး ေရ.. ဂ်ပန္မွာ ကေလး ေမြးေပးတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ နဲသြားလို႔ ေဆးရံုေတြမွာ ေနရာမရတာတဲ့ ကေလးေရ...။ ေမေမတို႔ကို တခ်ိဳ႕ကလဲ ေျပာၾကတယ္။ စျပထဲက ဘာျဖစ္လို႔မသိဘူးဆိုပီးျပရင္ ေဆးရံုက ကေလးေမြးဖို႔ လက္မခံဘူး ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ကေလးေရ... တိုက်ိဳက ေဆးရံုၾကီးေတြ႕လဲ အျခားေဆးခန္း ေဆးရံုက မိတ္ဆက္စာမပါရင္ လက္မခံဘူးတဲ့။ အထူးအဆန္းပဲ။ မပါရင္ ပိုက္ဆံ ထပ္ေပးရတာလဲ ေမေမ့အတြက္ အံ့ၾသစရာေပါ့ေလ..။ ေမေမကေတာ့ ဟိုဖက္ေဆးရံုက မိတ္ဆက္စာပါေတာ့ ျပႆနာ မရိွေပမဲ့ ေဖေဖက ပါ ေမေမနဲ႔အတူ ျပတဲ့အခါ မိတ္ဆက္စာမပါလို႔ ပိုက္ဆံထပ္ေပးလိုက္ရပါေရာလား။
ကေလးေလးေရ.. ေမေမေဆးရံု သစ္လဲ ေရာက္ေရာ ေမေမ႔ကို ဆီးေတြ ေသြးေတြ စစ္တယ္။ ပထမဆံုး ေမေမ႔ေသြးကို ေဆးထိုးျပြန္ ၃ခုထဲကို ေဖာက္ထည့္တယ္ ကေလးေရ။ ပီးေတာ့ ဆီးစစ္ေပါ့။ နာ့စ္မက ေဆးထိုးအပ္ကို ျပန္အထုတ္မွာ ေမေမ့လက္နာလိုက္တာ ကေလးရယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ေဖေဖၚဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔ေပါ့။ ကေလးေရ... ႏွင္းေတြက်ပီး ေလေတြထန္ တဲ့ေန႔ေပါ့။ ေမေမ့မွာ ေခ်ာ္မလဲ ေအာင္မနဲ အားတင္းပီး ေဆးရံုေရာက္ေအာင္ ေလ်ွာက္ရတယ္။ ဆရာဝန္က ေျပာတယ္ ကေလးက က်န္းမာပံုရတယ္တဲ့။ ဟုတ္တယ္ ကေလးေရ.. ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ကေလးေလးက လွဳပ္တုပ္လွဳပ္တုပ္နဲ႔....တခ်ိန္လံုးလွဳပ္ေနတယ္။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမမွာ အဲဒါေလးကို ၾကည့္ပီး ၾကည္ႏူးလိုက္ရတာ။
Feb-6ကေလးေရ... ဒုတိယအၾကိမ္သြားေတာ့ ေလမိုးလြတ္ပါရဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေမေမ့ ေသြးစစ္တဲ့ အထဲမွာ ပိုးတမ်ိဳးေတြ႔တယ္တဲ့။ အဲ့ဒီေသြးေၾကာင့္ ကေလးေလးကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ေျပာလို႔ ေမေမ့မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ ကေလးေရ..။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေသြးဟာ ေမေမငယ္ငယ္တည္းက ရိွေနတဲ့ ပိုးလား ဂ်ပန္ေရာက္မွ ကူးတဲ့ပိုးလားဆိုပီး ထပ္စစ္ဖို႔ လုပ္က်ျပန္တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ကေလးေလးဆီမွာ အရိုးေတြထြက္လာတာ ေမေမတို႔ေတြ႔က်ရပီ..ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ လွဳပ္ေနတဲ့ ကေလးကို ေတြ႔ပီး ပီတိျဖစ္ရျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္က အထက္က စကားဆိုေတာ့ ေမေမ့မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာ။ ဒါနဲ႔ေမေမက ကေလးကို ဘယ္လိုထိခိုက္ႏိုင္လဲေမးေတာ့ ကေလးက အနီကြက္ေတြထြက္တာတို႔ အဖ်ားၾကီးတာတို႔အျပင္ အခန္႔မသင့္ရင္ ဦးေႏွာက္ကိုပါ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ေမေမ့မွာ ရူးမတတ္ေပါ့။ ဆရာဝန္နဲ႔ ကေလးေဖေဖကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဘာမွမသိရေသးပဲနဲ႔ စိတ္မဆင္းရဲပါနဲ႔တဲ့။ သိတဲ့အခါက်ရင္ ကာကြယ္ေဆးထိုးတာတို႔ဘာတို႔ လုပ္မရဘူးလားလို႔ ေမေမက ေမးေတာ့ ..ဘာမွန္းမသိေသးပဲနဲ႔ စိတ္ပူေနတာ စိတ္ပင္ပန္းတယ္တဲ့..။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ႔မွာ သတိရတိုင္း ဘုရားစာရြတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ၂ဖက္မိဘေတြကိုလဲ ေမးနဲ႔ စိတ္ေတြပူရတာေပါ့။ အဲ့ဒီေန႔က မတ္လ ၆ ရက္ေန႔ေပါ့။ ဆရာဝန္ဆီကျပန္ေတာ့ ေမေမ့ကို ေသြးထပ္စစ္ခိုင္းတယ္..ကေလးေရ..။ ေမေမ့လက္ထပ္နာျပန္တာေပါ့..။
March-6
ကေလးေလးေရ..ဒီလိုနဲ႔ ဧျပီလ ၃ရက္ မွာ ကေလးေလးကို လာျပရျပန္ေရာ။ ေတာ္ေသးတယ္..ကေလးေရ... ေမေမ႔ေသြးထဲမွာ အဲ့ပိုး မရိွေတာ့ျပန္ဘူးတဲ့။ ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုလို႔ ေမေမနဲ႔ေဖေဖ ဟင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က ရင္တမမနဲ႔ ေဖေဖ့ကို ဖြင့္မေျပာေပမဲ့ ေမေမရင္ပူေနခဲ့တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကေလးေရ အဲ့ဒီေန႔က ေလေရာ မိုးေရာ တအားျပင္းတယ္ ကေလးးေရ...။ ေမေမ့နဲ႔ေဖေဖ မနဲလမ္းေလ်ွာက္ရတယ္ ။ ေလက လႊင့္မတတ္ပဲ။ ကေလးေလးေရ........... ဧျပီလ ၂ရက္ေန႔႕က ကေလးေလး ေမေမ့ဗိုက္ထဲမွာ စလွဳပ္တာကို ခံစားသိရလို႔ ေဖေဖကေတာ့ အေတာ္ ေပ်ာ္ေနေလရဲ့။ ကေလးေလး... က်န္းမာဖို႔ ေမေမ အျမဲဆုေတာင္းေနတယ္ေနာ္...။ ကေလးေလးေရ.... ကေလးေလးကို ဘာေလးမွန္းမသိရေသးဘူး။ ေဖေဖကေတာ့ သားသားေလး လိုခ်င္တာတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖ့ကို ဘုန္းဘုန္းတရားေဟာပီးကတည္းက ေဖေဖက သားသားေလးမွ သားသားေလးဆိုတဲ့ စကားကို မေျပာေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကေလးကို ခ်စ္မွာပါ။ ေဖေဖကေတာ့ သမီးမိန္းကေလး ဆိုရင္ သူ စိတ္ပူလြန္းလို႔ ဆိုပီး စိုးရိမ္ေနတာ ကေလးေလးရဲ့...။
April 3ေဖေဖ့ဖက္က ဆိုလဲ ကေလးဘြားဘြားက မိန္းကေလး .
ဘိုးဘိုးက ေယာက်ၤားေလးလိုခ်င္တာတဲ့။ ေမေမ့ဖက္ကေတာ့ မိန္းကေလးပဲ လိုခ်င္ၾကေပမဲ့ ကေလးရဲ့ ကိုကိုၾကီး တစ္ေယာက္ပဲ (ေမေမရဲ့ အခ်စ္ဆံုး တူပဲ ) ေယာက်ၤားေလးလိုခ်င္တယ္။ ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ေမေမ့ဖက္က ေျမးဦး သားဦးျဖစ္လာမဲ့ ကေလးေလးကို အားလံုးက ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳေနၾကတယ္ ကေလးေလးေရ.......။
ေဖေဖ့ဖက္ကလဲ ကေလးေလးကို ၾကီုဆိုေနတယ္..ကေလးေလးေရ...
Tuesday, March 12, 2013
၃ႏွစ္ျပည့္.....
အဲ့ဒီတုန္းကေပါ့.....
၁၀.၃.၂၀၁၁ ကိုယ္ ၅ ႏွစ္တာ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္အေနာက္ပိုင္းျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုကေန စြန္႔ခြါလာခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေနတဲ့အိမ္ရွင္ဆရာေတြကိုယ္တိုင္ ရထားေပၚကို လိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္... စိတ္နာနာနဲ့ ဒီေျမကို စြန္႔ခြါေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ပီးေတာ့ အရာရာဟာ ကိုယ့္အတြက္ မလြမ္းေလာက္ပါဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ့ေပမဲ့.... တကယ္တမ္း ခြဲခြါရတဲ့ အခါ... သိပ္ပီးေဖာ္ေရြတဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ သိပ္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဂ်ပန္ဆရာေတြ ဂ်ပန္မိဘေတြနဲ႔ ၅ႏွစ္ဆိုတဲ့ ခရီးမွာ အတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးခဲ့တာေတြ ..သိပ္လွပပီး သိပ္သန္႔ရွင္းတဲ့ ဒီေျမေပၚမွာ ေနရာမ်ားစြာ ေျခရာခ်င္းထပ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ဇီးပန္းပြင့္ခ်ိန္ ခ်ယ္ရီပြင့္ခ်ိန္ မိုမိဂ်ိအခ်ိန္ စသည့္ ရာသီးပန္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္မ်ားစြာမွာ ျဖတ္သန္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာေတြဟာ ေမ့စရာထက္ လြမ္းစရာ က ပိုမ်ားေနမလားပဲ။ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း ဆံုးျဖတ္အပီးမွာ တကယ္ခြဲရတဲ့အခါေတာ့ မ်က္ရည္ေလးတလည္လည္နဲ႔..ေနာင္ဘယ္ေသာခါမွ ထပ္မံေျခခ်ခြင့္ လည္ပတ္ခြင့္ ရမွႏ္းမသိေတာ့တဲ့အခါ မ်က္ရည္ေလး တေဝေဝေပါ့...။ ေဘးနားမွာ ကူညီေဖးမတဲ့ ခ်စ္သူသာ ပါမလာခဲ့ရင္ ကိုယ္ေလ.... အားရပါးရ ေအာ္ငိုမိမလားပဲ။ ခ်စ္သူက ေဖးမပီး မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ ကိုယ့္ကို... တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္လာလည္လို႔ ရတာပဲေလလို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္... ဒီလိုနဲ႔ ရထားၾကီး ေခၚေဆာင္ရာ ကို လိုက္ပါပီး ည၁၁ နာရီမွာ ညကားစီးလို႔ ဂ်ပန္ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းကို ေျခဆန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ ဂ်ပန္က မခြါခင္ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းက မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာေတြ သြားၾကမယ္ရယ္လို႔ေပါ့ေလ...။
၁၁-၃.၂၀၁၁ မနက္ ၉နာရီခြဲ။
ခ်စ္သူ ေနထိုင္ရာ နယ္ေျမကို ေရာက္ပီဆိုေတာ့ ကားဂိတ္မွာ ခ်စ္သူရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကားနဲ့လာၾကိဳၾကတယ္။ ပီးတာနဲ့ သူ႔အိမ္ကို ၁၀နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပီး အထုပ္ေတြခ်ပီး ေစ်းဝယ္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္သူနဲ့သြားခဲ့တဲ့ ဆူပါၾကီးေတြက ၾကီးလြန္း က်ယ္လြန္းလွတယ္။ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိခဲ့ဘူးေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ရဲ့ က်န္ရိွေနေသးတဲ့ အစားအေသာက္အခ်ိဳ႔က ကိုယ္အရင္ေနခဲ့တဲ့ ျမိဳ႔ကေန ခ်စ္သူရိွတဲ့ ျမိဳ႔ကို မနက္ဖန္မွ ေရာက္လာမွာ။ ဒါေတာင္ ခ်စ္သူက အဲ့ဒီအစားအေသာက္ေတြ လႊင့္ပစ္ခဲ့ဖို႔ ေျပာေပမဲ့ ကိုယ္က ေနာက္ထပ္ ၁လ ေတာင္ ေနရဦးမွာဆိုေတာ့ မလႊင့္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ သယ္ခဲ့တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ေတြ အပါအ၀င္ အေျခာက္အျခမ္း အစံုေပါ့။ ဒီေတာ့ ဆူပါ ေတြမွာ ကိုယ္၀ယ္ျဖစ္တာ ဆန္ေလး ၂ ကီလိုေပါ့။ မေလာက္မွ ထပ္ဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ အၾကံနဲ့ေပါ့ေလ.. ခ်စ္သူက ဘံုဘိုင္ေရ မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ ေရဘူးၾကီးေတြေတာ့ ၆ဗူးေလာက္ ဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ တျခား တိုလီမိုလီေလးေတြလဲ ဝယ္ျဖစ္တာေပါ့ေလ...။ဒီလိုနဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဆင့္သင့္စားလို႔ရတဲ့ ဝယ္လာတာေလးနဲ့ ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္။ စားပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁နာရီေလာက္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ့ တညလံုး ကားစီးရတာ ပင္ပန္းလာေတာ့ အိပ္ၾကတယ္...။ အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၁နာရီခြဲေလာက္မွာ အိမ္က ယိမ္းယိုင္သြားတယ္...။ဒါနဲ့ ကမန္းကတန္း ဘာျဖစ္သလဲဆိုပီး ထၾကည့္တဲ့အခါ... ငလ်ွင္ျဖစ္မယ္ဆိုပီး သူ႔ကို အတင္းေအာ္ေခၚ ႏိွဳးလိုက္ေတာ့ သူပါ ထလာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ လွဳပ္တဲ့ ငလ်ွင္က အစပ်ိဳးခဲ့တာ မွန္း ကိုယ္အပါအ၀င္ ဂ်ပန္တႏိုင္ငံလံုး ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒီလိုနဲ့ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ျပန္ႏွပ္။
ေန႔လည္ ၂နာရီ ၁၅ မိနစ္။
ကမၻာမွာ တတိယ အၾကီးဆံုး ငလ်ွင္ျဖစ္တဲ့ မဂဂၢနီက်ဴ ၈.၉ တခ်ိဳ႔ကလဲ ၉ ျပင္းအားငလ်ွင္ စတင္လွုပ္ခတ္ပါေတာ့တယ္။ ငလ်ွႈ္အစမွာပဲ ကိုယ္က အရင္ အိမ္ျပင္ထြက္တဲ့အခ်ိန္ ဖိနပ္ပါမလာခဲ့ဘူး... ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွုပ္လာတဲ့အခါ စိတ္ပူတဲ့ ကိုယ္က ခ်စ္သူေရ.. အျမန္ ..အျမန္...ဆိုေတာ့ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ႏီုင္ပါဘူးဆိုတဲ့ စတိုင္နဲ႔... ထြက္လာတယ္။ ကိုယ္ေခၚလို႔သာ လာရတဲ့ပံုနဲ႔ေပါ့ေလ..။ သူလဲ အျပင္ကိုေရာက္ အေျခအေနၾကည့္ေနရင္းနဲ့ပဲ ေတာင္ေစာင္းမွာ ေမးတင္ထားတဲ့ သူ႔အိမ္ေရွ႕ မွာ သက္ရိွဆိုလို႔ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ကလြဲလို႔ မရိွတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ .... ၂ေယာက္သား တေယာက္ကို တေယာက္တင္းတင္းဖက္လို႔ ဘုရားစာကိုရြတ္ရပါေတာ့တဲ့။ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ့ ေျမၾကီးေပၚမွာ ေသခ်ာရပ္လို႔မရေအာင္ လွဳပ္ခတ္သြားခဲ့တဲ့ ငလ်ွင္ေၾကာင့္ ဘုရားစာေတြသာ ပီးခဲ့ေပမဲ့ မပီးဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ ၾကန္႔ၾကာမွူ... တေလာကလံုးကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လဲ လွဳပ္ခတ္ေနလိုက္ၾကတာ.... ေကာင္းကင္ၾကီးက ပဲ ေရြ႕ေနသလား ေျမၾကီးကပဲ ေရြ႕ေနသလား... ဘာဆိုဘာမွ မသိႏိုင္ဘူး။ ၾကံဳဖူးသမ်ွထဲမွာ အခ်ိန္အၾကာဆံုးနဲ႔ အၾကီးမားဆံုး ငလ်ွင္ေပါ့..။ ကိုယ္တိုင္လဲ ေသေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကို သြင္းလိုက္ပီ...။ ငလ်ွင္ ပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သိလိုက္တာက ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ အသက္မေသေသဘူးဆိုတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတြးလိုက္တာက ကိုယ္တို႔လြတ္ေပမဲ့ မလြတ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြ ရိွရမယ္လို႔... သတၱဝါအေပါင္း က်န္းမာၾကပါေစ......လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ျပင္ကေန အိမ္ထဲဝင္ဖို႔အလုပ္ ဖိနပ္မပါခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေတြ ... ေလ်ွာက္လွမ္းလို႔ မရေအာင္ ယိုင္နဲ႔ခဲ့ပီ။ ဒီေတာ့ သူက အိမ္ထဲ၀င္ ေရတခြက္ ခတ္လို႔ ကိုယ့္ကိုတိုက္ပီး ၃မိနစ္ေလာက္အျပင္မွာ သူ႔ရင္ခြင္ကိုမီွပီး ကိုယ္ေနလိုက္ရေသးတယ္... ပီးေတာ့မွ ေျဖးေျဖးခ်င္း အိမ္ထဲကို လွမ္းလို႔... ခ်စ္ေရ.. တီဗြီ ဖြင့္ေတာ့ အေရးၾကီးတယ္။ ကိုယ့္အနားဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ့ ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ သိရေအာင္ သတင္းနားေထာင္ ဆိုေတာ့ ......
ျဖစ္တာေပါ့.........ဆူနာမီ အေရးေပၚသတင္းေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္ လႊင့္ေနပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကိုယ္တို႔ေနတာ ခ်ိဘ။ ကိုယ္တို႔မနက္က သြားခဲ့တဲ့ေနရာ ဆူပါက ေအာက္ဖက္ေတြ က်ိဳးပဲ့ ပ်က္ဆီး က်န္ခဲ့ပီ။ ကိုယ္တို႔ဆီ၀င္ထည့္ခဲ့တဲ့ ေနရာက ဆီတိုင္ကီေတြ ေပါက္ကုန္ခဲ့ပီ။ အိုး.... အစံုအစံု။ ဒီအခ်ိန္အထိ လူေတြ အေသအေပ်ာက္ေတာ့ မရိွေသးပါဘူး။ စက္ရံုေတြ မီးေလာင္ တဲ့ေနရာ ေလာင္ကုန္ပီ။ ဆူနာမီ ကလဲ အဆက္မျပတ္ သတိေပးေနေပမဲ့ ကိုယ္အပါအဝင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ပင္လယ္ကမ္းေျခက လူေတြပါ သိပ္ အေလးအနက္မထားခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က မအိပ္ရဲေတာ့ဘူး။ သူကေတာ့ ဆက္အိပ္ေလရဲ့... ဒီလိုနဲ႔ ေဘးနားက သူကအိပ္တဲ့အခါ ကိုယ္လဲ တီဗြီၾကည့္ရင္းနဲ႔ လူပန္းစိတ္ပန္းတဲ့ အရိွန္နဲ႔ ျပန္အိပ္လိုက္တာ ညေန ၃နာရီထိုးေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ တီဗီြက ဘာေတြျပေနတာလဲ ေရေတြ အိမ္ေတြ...ဒါနဲ႔ လူးလဲထ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့...ဘုရားေရ..... လူသားေတြ ဆူနာမီ ေဘး ေတြ႔ေနပါလား....။ ဒါနဲ႔ သူကို ႏိွဳးေတာ့ သူပါ ျပန္မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ.... ဟာ.........................ဘုရား ဘုရား... ဘာေတြျဖစ္ကုန္ပီလဲ....။ ကိုယ္တို႔ အိမ္နားမွာလဲ ဆူညံသံေတြ စၾကားေနရပီ။ ငလ်ွင္ကလဲ အဆက္မျပတ္ လွဳပ္လိုက္ ေပ်ာက္လိုက္နဲ့...............................
ဆက္ရန္
၁၀.၃.၂၀၁၁ ကိုယ္ ၅ ႏွစ္တာ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္အေနာက္ပိုင္းျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုကေန စြန္႔ခြါလာခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေနတဲ့အိမ္ရွင္ဆရာေတြကိုယ္တိုင္ ရထားေပၚကို လိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္... စိတ္နာနာနဲ့ ဒီေျမကို စြန္႔ခြါေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ပီးေတာ့ အရာရာဟာ ကိုယ့္အတြက္ မလြမ္းေလာက္ပါဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ့ေပမဲ့.... တကယ္တမ္း ခြဲခြါရတဲ့ အခါ... သိပ္ပီးေဖာ္ေရြတဲ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ သိပ္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဂ်ပန္ဆရာေတြ ဂ်ပန္မိဘေတြနဲ႔ ၅ႏွစ္ဆိုတဲ့ ခရီးမွာ အတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးခဲ့တာေတြ ..သိပ္လွပပီး သိပ္သန္႔ရွင္းတဲ့ ဒီေျမေပၚမွာ ေနရာမ်ားစြာ ေျခရာခ်င္းထပ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ဇီးပန္းပြင့္ခ်ိန္ ခ်ယ္ရီပြင့္ခ်ိန္ မိုမိဂ်ိအခ်ိန္ စသည့္ ရာသီးပန္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္မ်ားစြာမွာ ျဖတ္သန္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာေတြဟာ ေမ့စရာထက္ လြမ္းစရာ က ပိုမ်ားေနမလားပဲ။ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း ဆံုးျဖတ္အပီးမွာ တကယ္ခြဲရတဲ့အခါေတာ့ မ်က္ရည္ေလးတလည္လည္နဲ႔..ေနာင္ဘယ္ေသာခါမွ ထပ္မံေျခခ်ခြင့္ လည္ပတ္ခြင့္ ရမွႏ္းမသိေတာ့တဲ့အခါ မ်က္ရည္ေလး တေဝေဝေပါ့...။ ေဘးနားမွာ ကူညီေဖးမတဲ့ ခ်စ္သူသာ ပါမလာခဲ့ရင္ ကိုယ္ေလ.... အားရပါးရ ေအာ္ငိုမိမလားပဲ။ ခ်စ္သူက ေဖးမပီး မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ ကိုယ့္ကို... တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပန္လာလည္လို႔ ရတာပဲေလလို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္... ဒီလိုနဲ႔ ရထားၾကီး ေခၚေဆာင္ရာ ကို လိုက္ပါပီး ည၁၁ နာရီမွာ ညကားစီးလို႔ ဂ်ပန္ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းကို ေျခဆန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ ဂ်ပန္က မခြါခင္ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းက မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာေတြ သြားၾကမယ္ရယ္လို႔ေပါ့ေလ...။
၁၁-၃.၂၀၁၁ မနက္ ၉နာရီခြဲ။
ခ်စ္သူ ေနထိုင္ရာ နယ္ေျမကို ေရာက္ပီဆိုေတာ့ ကားဂိတ္မွာ ခ်စ္သူရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကားနဲ့လာၾကိဳၾကတယ္။ ပီးတာနဲ့ သူ႔အိမ္ကို ၁၀နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပီး အထုပ္ေတြခ်ပီး ေစ်းဝယ္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္သူနဲ့သြားခဲ့တဲ့ ဆူပါၾကီးေတြက ၾကီးလြန္း က်ယ္လြန္းလွတယ္။ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိခဲ့ဘူးေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ရဲ့ က်န္ရိွေနေသးတဲ့ အစားအေသာက္အခ်ိဳ႔က ကိုယ္အရင္ေနခဲ့တဲ့ ျမိဳ႔ကေန ခ်စ္သူရိွတဲ့ ျမိဳ႔ကို မနက္ဖန္မွ ေရာက္လာမွာ။ ဒါေတာင္ ခ်စ္သူက အဲ့ဒီအစားအေသာက္ေတြ လႊင့္ပစ္ခဲ့ဖို႔ ေျပာေပမဲ့ ကိုယ္က ေနာက္ထပ္ ၁လ ေတာင္ ေနရဦးမွာဆိုေတာ့ မလႊင့္ပစ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ သယ္ခဲ့တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ေတြ အပါအ၀င္ အေျခာက္အျခမ္း အစံုေပါ့။ ဒီေတာ့ ဆူပါ ေတြမွာ ကိုယ္၀ယ္ျဖစ္တာ ဆန္ေလး ၂ ကီလိုေပါ့။ မေလာက္မွ ထပ္ဝယ္မယ္ဆိုတဲ့ အၾကံနဲ့ေပါ့ေလ.. ခ်စ္သူက ဘံုဘိုင္ေရ မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ ေရဘူးၾကီးေတြေတာ့ ၆ဗူးေလာက္ ဝယ္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ တျခား တိုလီမိုလီေလးေတြလဲ ဝယ္ျဖစ္တာေပါ့ေလ...။ဒီလိုနဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဆင့္သင့္စားလို႔ရတဲ့ ဝယ္လာတာေလးနဲ့ ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္။ စားပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁နာရီေလာက္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ့ တညလံုး ကားစီးရတာ ပင္ပန္းလာေတာ့ အိပ္ၾကတယ္...။ အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၁နာရီခြဲေလာက္မွာ အိမ္က ယိမ္းယိုင္သြားတယ္...။ဒါနဲ့ ကမန္းကတန္း ဘာျဖစ္သလဲဆိုပီး ထၾကည့္တဲ့အခါ... ငလ်ွင္ျဖစ္မယ္ဆိုပီး သူ႔ကို အတင္းေအာ္ေခၚ ႏိွဳးလိုက္ေတာ့ သူပါ ထလာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ လွဳပ္တဲ့ ငလ်ွင္က အစပ်ိဳးခဲ့တာ မွန္း ကိုယ္အပါအ၀င္ ဂ်ပန္တႏိုင္ငံလံုး ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒီလိုနဲ့ သူေရာ ကိုယ္ေရာ ျပန္ႏွပ္။
ေန႔လည္ ၂နာရီ ၁၅ မိနစ္။
ကမၻာမွာ တတိယ အၾကီးဆံုး ငလ်ွင္ျဖစ္တဲ့ မဂဂၢနီက်ဴ ၈.၉ တခ်ိဳ႔ကလဲ ၉ ျပင္းအားငလ်ွင္ စတင္လွုပ္ခတ္ပါေတာ့တယ္။ ငလ်ွႈ္အစမွာပဲ ကိုယ္က အရင္ အိမ္ျပင္ထြက္တဲ့အခ်ိန္ ဖိနပ္ပါမလာခဲ့ဘူး... ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွုပ္လာတဲ့အခါ စိတ္ပူတဲ့ ကိုယ္က ခ်စ္သူေရ.. အျမန္ ..အျမန္...ဆိုေတာ့ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ႏီုင္ပါဘူးဆိုတဲ့ စတိုင္နဲ႔... ထြက္လာတယ္။ ကိုယ္ေခၚလို႔သာ လာရတဲ့ပံုနဲ႔ေပါ့ေလ..။ သူလဲ အျပင္ကိုေရာက္ အေျခအေနၾကည့္ေနရင္းနဲ့ပဲ ေတာင္ေစာင္းမွာ ေမးတင္ထားတဲ့ သူ႔အိမ္ေရွ႕ မွာ သက္ရိွဆိုလို႔ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ကလြဲလို႔ မရိွတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ .... ၂ေယာက္သား တေယာက္ကို တေယာက္တင္းတင္းဖက္လို႔ ဘုရားစာကိုရြတ္ရပါေတာ့တဲ့။ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ့ ေျမၾကီးေပၚမွာ ေသခ်ာရပ္လို႔မရေအာင္ လွဳပ္ခတ္သြားခဲ့တဲ့ ငလ်ွင္ေၾကာင့္ ဘုရားစာေတြသာ ပီးခဲ့ေပမဲ့ မပီးဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ ၾကန္႔ၾကာမွူ... တေလာကလံုးကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လဲ လွဳပ္ခတ္ေနလိုက္ၾကတာ.... ေကာင္းကင္ၾကီးက ပဲ ေရြ႕ေနသလား ေျမၾကီးကပဲ ေရြ႕ေနသလား... ဘာဆိုဘာမွ မသိႏိုင္ဘူး။ ၾကံဳဖူးသမ်ွထဲမွာ အခ်ိန္အၾကာဆံုးနဲ႔ အၾကီးမားဆံုး ငလ်ွင္ေပါ့..။ ကိုယ္တိုင္လဲ ေသေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကို သြင္းလိုက္ပီ...။ ငလ်ွင္ ပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သိလိုက္တာက ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ အသက္မေသေသဘူးဆိုတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတြးလိုက္တာက ကိုယ္တို႔လြတ္ေပမဲ့ မလြတ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြ ရိွရမယ္လို႔... သတၱဝါအေပါင္း က်န္းမာၾကပါေစ......လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ျပင္ကေန အိမ္ထဲဝင္ဖို႔အလုပ္ ဖိနပ္မပါခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေတြ ... ေလ်ွာက္လွမ္းလို႔ မရေအာင္ ယိုင္နဲ႔ခဲ့ပီ။ ဒီေတာ့ သူက အိမ္ထဲ၀င္ ေရတခြက္ ခတ္လို႔ ကိုယ့္ကိုတိုက္ပီး ၃မိနစ္ေလာက္အျပင္မွာ သူ႔ရင္ခြင္ကိုမီွပီး ကိုယ္ေနလိုက္ရေသးတယ္... ပီးေတာ့မွ ေျဖးေျဖးခ်င္း အိမ္ထဲကို လွမ္းလို႔... ခ်စ္ေရ.. တီဗြီ ဖြင့္ေတာ့ အေရးၾကီးတယ္။ ကိုယ့္အနားဘာမွ မျဖစ္ေပမဲ့ ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ သိရေအာင္ သတင္းနားေထာင္ ဆိုေတာ့ ......
ျဖစ္တာေပါ့.........ဆူနာမီ အေရးေပၚသတင္းေတြ ေတာက္ေလ်ွာက္ လႊင့္ေနပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကိုယ္တို႔ေနတာ ခ်ိဘ။ ကိုယ္တို႔မနက္က သြားခဲ့တဲ့ေနရာ ဆူပါက ေအာက္ဖက္ေတြ က်ိဳးပဲ့ ပ်က္ဆီး က်န္ခဲ့ပီ။ ကိုယ္တို႔ဆီ၀င္ထည့္ခဲ့တဲ့ ေနရာက ဆီတိုင္ကီေတြ ေပါက္ကုန္ခဲ့ပီ။ အိုး.... အစံုအစံု။ ဒီအခ်ိန္အထိ လူေတြ အေသအေပ်ာက္ေတာ့ မရိွေသးပါဘူး။ စက္ရံုေတြ မီးေလာင္ တဲ့ေနရာ ေလာင္ကုန္ပီ။ ဆူနာမီ ကလဲ အဆက္မျပတ္ သတိေပးေနေပမဲ့ ကိုယ္အပါအဝင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ပင္လယ္ကမ္းေျခက လူေတြပါ သိပ္ အေလးအနက္မထားခဲ့ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က မအိပ္ရဲေတာ့ဘူး။ သူကေတာ့ ဆက္အိပ္ေလရဲ့... ဒီလိုနဲ႔ ေဘးနားက သူကအိပ္တဲ့အခါ ကိုယ္လဲ တီဗြီၾကည့္ရင္းနဲ႔ လူပန္းစိတ္ပန္းတဲ့ အရိွန္နဲ႔ ျပန္အိပ္လိုက္တာ ညေန ၃နာရီထိုးေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ တီဗီြက ဘာေတြျပေနတာလဲ ေရေတြ အိမ္ေတြ...ဒါနဲ႔ လူးလဲထ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့...ဘုရားေရ..... လူသားေတြ ဆူနာမီ ေဘး ေတြ႔ေနပါလား....။ ဒါနဲ႔ သူကို ႏိွဳးေတာ့ သူပါ ျပန္မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ.... ဟာ.........................ဘုရား ဘုရား... ဘာေတြျဖစ္ကုန္ပီလဲ....။ ကိုယ္တို႔ အိမ္နားမွာလဲ ဆူညံသံေတြ စၾကားေနရပီ။ ငလ်ွင္ကလဲ အဆက္မျပတ္ လွဳပ္လိုက္ ေပ်ာက္လိုက္နဲ့...............................
ဆက္ရန္
Friday, February 1, 2013
ေဟာဒီက...ပဲျပဳတ္
ျမန္မာျပည္မွာ ... မနက္ဆို... ဟိုးနာဒီနားက ပဲျပဳတ္ဆိုတဲ့ ေအာ္သံၾကားရျမဲ။
အဲလိုအသံၾကားရင္ ကိုယ္ယူေနက်ေစ်းသယ္ ဆို အသံၾကားရင္ လွမ္းေခၚေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို႔အိမ္က အိပ္ယာထ အျမဲေနာက္က်ေတာ့ .. ပဲျပဳတ္သယ္ဆို လြတ္တာမ်ားတယ္။ း)
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို႔ အိမ္နားက ခပ္လွမ္းလွမ္းကို သြားရင္ ထိုင္ေရာင္းပဲျပဳတ္သယ္ရိွတယ္။ သူလဲ.. ၈နာရီ တခါတေလ ၇နာရီဆို ကုန္တတ္တယ္။
ညေနဖက္ဆိုလဲ ကိုယ္တို႔ဆီကေန နဲနဲလွမ္းလွမ္းသြား၀ယ္ရင္ ထိုင္ေရာင္း ပဲျပဳတ္သည္ အျမဲရိွတယ္။ သူက ည ၈နာရီထိ ရိွတယ္။ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာျပည္မွာ ပဲျပဳတ္ဆိုတာ အဆင့္သင့္ ၀ယ္စားလို႔ရတယ္။ ပဲျပဳတ္သည္ဆိုလို႔ ပဲျပဳတ္ေရာင္းပီး ခ်မ္းသာသူ ေတြ႔ဖူးၾကလားဟင္။ အရင္ေခတ္ေၾကာင့္လဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေတြ႔ဖူးခ်င္ရင္ေတာ့ ဘိုကေလးေစ်း ဖက္ျခမ္း ၃၈ လမ္း နဲ့ ၃၇ လမ္းၾကား ထင္တယ္။ မဟာဗႏၶဳလလမ္းေပၚမယ္... ဗင္ကားေလးနဲ့ ပဲျပဳတ္ေရာင္းေနတဲ့သူကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔အေၾကာင္း ၾကားရတဲ့အခါ.. သိပ္ေက်နပ္အားရမိတယ္။ အတုယူသင့္တဲ့သူေတြအထဲ ပါတယ္။ သူတို႔က ရပ္ကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ့ေစ်းေတြမွာ လက္ခြဲေတြဖြင့္ထားတယ္။ တိုက္တလံုးမွာ ပဲေတြေလွာင္ တယ္။ ပဲေရြးတဲ့သူေတြက သတ္သတ္ ပဲျပဳတ္ပီး ေရာင္းသူေတြနဲ့ သူတို႔တိုက္က စည္ကားေနသတဲ့။ ပဲျပဳတ္ရင္လည္း အရည္အေသြးကို ထိန္းတယ္တဲ့။ တကယ္လို႔ ပဲျပဳတ္ကို စိတ္ၾကိဳက္ပံုမွန္ လက္ရာ မရဘူးဆိုရင္ အဲ့ဒီပဲကို မေရာင္းဖူးဆိုပဲ။ ျမန္မာျပည္က နာမည္ၾကီးဆိုင္ေတြ အတုယူလိုက္နာသင့္တယ္ေနာ္။ ေစတနာ နဲ့ ကံ ၂ခုေပါင္းပီး အက်ိဳးေပးတာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းက စကားစပ္မိလို႔ေျပာျပတာပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ အဆင့္သင့္ရေနတဲ့ ပဲျပဳတ္ဟာ ဒီမွာေတာ့ ေရႊထက္ရွားတာေပါ့ေလ..။ ျမန္မာဆိုင္ေတြမွာ ဝယ္လို႔ရေပမဲ့ ခဲထားတာေတြရယ္။ ပီးေတာ့ ေပါေပါမ်ားမ်ား မစားရဘူးေလ...။ ဒါေၾကာင့္...ပဲျပဳတ္ ကိုခ်က္ခ်င္ေနတာ ၾကာပီ။ အမွန္က လက္တည့္စမ္းခ်င္တာ ပိုမွန္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ့ အင္တာနက္မွာ ဟိုရွာဒီရွာရင္းနဲ့ နည္းမ်ိဳးစံု ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ အထဲက စုတုျပဳ နည္းေတြနဲ့ လုပ္လိုက္တဲ့အခါ.... ပဲျပဳတ္ ျပဳတ္တာ ေအာင္ျမင္သြားတာေပါ့ကြယ္..။
ပထမဆံုး yellow peas ကို ဝယ္ပါတယ္။ ပီးေတာ့ တည ေရစိမ္ပါတယ္။ ၁၂ နာရီ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀နာရီေပါ့။
ပီးေတာ့ ၂ ရက္ကို ေရစစ္ထားပီး အေပၚက မီးဖိုေခ်ာင္သံုးတစ္ရွဴးေလးနဲ့ အုပ္ထားပါတယ္။ မၾကာမၾကာ လဲ အေပၚကေန ေရေတာက္ေပးရပါတယ္။
ပထမရက္မွာထဲက ပဲေလးေတြ အေညွာင့္ထြက္လာတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။
ဒုတိယရက္လဲ က်ေရာ
ပဲအေညွာင့္ ရွည္ေလးေတြ ထြက္လာပါပီ။ တတိယရက္မွာ ပဲျပဳတ္လို႔ရပါပီ။ ပဲကို pressure
cooker ထဲ ထည့္ပီး ထန္းလ်က္ခဲ ရိွရင္တခဲ မရိွရင္ သၾကားအညိဳရည္ေလးနဲနဲထည့္ပီး
ေရျမွဳပ္ယံုထည့္ပီး ျပဳတ္ပါတယ္။ သတိေတာ့ထားေပါ့ေနာ္... ပဲမကပ္သြားေအာင္လို႔ေပါ့..။
( အစက ေပါင္းအိုးမွာ ေအာက္ကေရထည့္ပီးေပါင္းတာပါ။ အဲ့ဒီနည္းက ျပဳတ္သေလာက္ စားမေကာင္းဘူးထင္ပါတယ္။)
ပဲ အႏွူးကိုၾကည့္ပီး ေရလဲခမ္းပီဆို စားခ်င္စရာပဲျပဳတ္ ေလးရပါပီ။ ဒီေတာ့မွ
ဆားေလးထည့္နယ္ပီး ဗူးေလးေတြထဲ ထည့္ပီး သိမ္းထားလိုက္ေပါ့။ စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္
ထုတ္စားလို႔ရတာေပါ့...။
ဒါက ပထမတၾကိမ္တုန္းက မျပဳတ္ပဲေပါင္းထားတဲ့ပံုေပါ့...။ ေပါင္းတာထက္ ျပဳတ္တာပိုေကာင္းပါတယ္။ ေပါင္းေတာ့ နဲနဲမာတယ္။ ျပဳတ္တဲ့ပံုေတြက်ေတာ့ မရိုက္မိလို႔..ရိွတဲ့ပံုပဲ တင္လိုက္တာပါ။
သူက ပဲျပဳတ္သိပ္မစားဘူးဆိုလို႔....ကိုယ္လဲ လက္က်န္ပဲကို ဘာမွ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ေသး...။ ေနႏွင့္ဦး ပဲအီၾကာလုပ္ေကြ်းလိုက္ဦးမယ္။ သူက ပဲအီၾကာကို ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုပီး မစားဘူးဘူးတဲ့..။ သူက တခ်ိဳ႔ အစာေတြ ကိုယ့္ေၾကာင့္စားဖူးတာ..။ ဒီမွာ ရိွတဲ့ ျမန္မာစာေတြကို သူငယ္ငယ္က မွတ္မိသေလာက္ပဲ စားဘူးတာဆိုေတာ့... တခါတခါ ..သူ႔ကို ပံုျပန္ေဖာ္ျပရတယ္။ ပုစြန္ခြက္ေၾကာ္ေတြ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ေတြ ကာဆင္ဘိုင္ၾကက္သားသုတ္ေတြ..ဆိုတာ ကိုယ့္ေၾကာင့္သူသိပီး ၾကိဳက္သြားတာ..း)
အဲလိုအသံၾကားရင္ ကိုယ္ယူေနက်ေစ်းသယ္ ဆို အသံၾကားရင္ လွမ္းေခၚေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို႔အိမ္က အိပ္ယာထ အျမဲေနာက္က်ေတာ့ .. ပဲျပဳတ္သယ္ဆို လြတ္တာမ်ားတယ္။ း)
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တို႔ အိမ္နားက ခပ္လွမ္းလွမ္းကို သြားရင္ ထိုင္ေရာင္းပဲျပဳတ္သယ္ရိွတယ္။ သူလဲ.. ၈နာရီ တခါတေလ ၇နာရီဆို ကုန္တတ္တယ္။
ညေနဖက္ဆိုလဲ ကိုယ္တို႔ဆီကေန နဲနဲလွမ္းလွမ္းသြား၀ယ္ရင္ ထိုင္ေရာင္း ပဲျပဳတ္သည္ အျမဲရိွတယ္။ သူက ည ၈နာရီထိ ရိွတယ္။ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာျပည္မွာ ပဲျပဳတ္ဆိုတာ အဆင့္သင့္ ၀ယ္စားလို႔ရတယ္။ ပဲျပဳတ္သည္ဆိုလို႔ ပဲျပဳတ္ေရာင္းပီး ခ်မ္းသာသူ ေတြ႔ဖူးၾကလားဟင္။ အရင္ေခတ္ေၾကာင့္လဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေတြ႔ဖူးခ်င္ရင္ေတာ့ ဘိုကေလးေစ်း ဖက္ျခမ္း ၃၈ လမ္း နဲ့ ၃၇ လမ္းၾကား ထင္တယ္။ မဟာဗႏၶဳလလမ္းေပၚမယ္... ဗင္ကားေလးနဲ့ ပဲျပဳတ္ေရာင္းေနတဲ့သူကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔အေၾကာင္း ၾကားရတဲ့အခါ.. သိပ္ေက်နပ္အားရမိတယ္။ အတုယူသင့္တဲ့သူေတြအထဲ ပါတယ္။ သူတို႔က ရပ္ကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နဲ့ေစ်းေတြမွာ လက္ခြဲေတြဖြင့္ထားတယ္။ တိုက္တလံုးမွာ ပဲေတြေလွာင္ တယ္။ ပဲေရြးတဲ့သူေတြက သတ္သတ္ ပဲျပဳတ္ပီး ေရာင္းသူေတြနဲ့ သူတို႔တိုက္က စည္ကားေနသတဲ့။ ပဲျပဳတ္ရင္လည္း အရည္အေသြးကို ထိန္းတယ္တဲ့။ တကယ္လို႔ ပဲျပဳတ္ကို စိတ္ၾကိဳက္ပံုမွန္ လက္ရာ မရဘူးဆိုရင္ အဲ့ဒီပဲကို မေရာင္းဖူးဆိုပဲ။ ျမန္မာျပည္က နာမည္ၾကီးဆိုင္ေတြ အတုယူလိုက္နာသင့္တယ္ေနာ္။ ေစတနာ နဲ့ ကံ ၂ခုေပါင္းပီး အက်ိဳးေပးတာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းက စကားစပ္မိလို႔ေျပာျပတာပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ အဆင့္သင့္ရေနတဲ့ ပဲျပဳတ္ဟာ ဒီမွာေတာ့ ေရႊထက္ရွားတာေပါ့ေလ..။ ျမန္မာဆိုင္ေတြမွာ ဝယ္လို႔ရေပမဲ့ ခဲထားတာေတြရယ္။ ပီးေတာ့ ေပါေပါမ်ားမ်ား မစားရဘူးေလ...။ ဒါေၾကာင့္...ပဲျပဳတ္ ကိုခ်က္ခ်င္ေနတာ ၾကာပီ။ အမွန္က လက္တည့္စမ္းခ်င္တာ ပိုမွန္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ့ အင္တာနက္မွာ ဟိုရွာဒီရွာရင္းနဲ့ နည္းမ်ိဳးစံု ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ အထဲက စုတုျပဳ နည္းေတြနဲ့ လုပ္လိုက္တဲ့အခါ.... ပဲျပဳတ္ ျပဳတ္တာ ေအာင္ျမင္သြားတာေပါ့ကြယ္..။
ပထမဆံုး yellow peas ကို ဝယ္ပါတယ္။ ပီးေတာ့ တည ေရစိမ္ပါတယ္။ ၁၂ နာရီ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀နာရီေပါ့။
ပီးေတာ့ ၂ ရက္ကို ေရစစ္ထားပီး အေပၚက မီးဖိုေခ်ာင္သံုးတစ္ရွဴးေလးနဲ့ အုပ္ထားပါတယ္။ မၾကာမၾကာ လဲ အေပၚကေန ေရေတာက္ေပးရပါတယ္။
ပထမရက္မွာထဲက ပဲေလးေတြ အေညွာင့္ထြက္လာတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။
 |
| ပဲေရစိမ္ပီး အေပၚက မီးဖိုေခ်ာင္သံုးတစ္ရွူးအုပ္ ပီးေတာ့ အေပၚက ေရေတာက္ေပးတာပါ |
 |
| ပထမညေပါ့ |
 |
| ၃ ရက္ေျမာက္ ၂ညအိပ္ေပါ့ |
 |
| ေပါင္းအိုးထဲမွာ ေအာက္ကေရထည့္ပီး အေပၚက ဇလံုထဲထည့္ေပါင္းခဲ့တာပါ.. (ျပဳတ္တာပိုေကာင္းတယ္ေနာ္..မေပါင္းနဲ့) |
 |
| ေပါင္းပီးသြားပီ... (ေပါင္းတာ သိပ္စားမေကာင္း..ဘူး ျပဳတ္ရင္ပိုႏူးညံ့ပီး အိအိေလး) |
ဒါက ပထမတၾကိမ္တုန္းက မျပဳတ္ပဲေပါင္းထားတဲ့ပံုေပါ့...။ ေပါင္းတာထက္ ျပဳတ္တာပိုေကာင္းပါတယ္။ ေပါင္းေတာ့ နဲနဲမာတယ္။ ျပဳတ္တဲ့ပံုေတြက်ေတာ့ မရိုက္မိလို႔..ရိွတဲ့ပံုပဲ တင္လိုက္တာပါ။ သူက ပဲျပဳတ္သိပ္မစားဘူးဆိုလို႔....ကိုယ္လဲ လက္က်န္ပဲကို ဘာမွ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ေသး...။ ေနႏွင့္ဦး ပဲအီၾကာလုပ္ေကြ်းလိုက္ဦးမယ္။ သူက ပဲအီၾကာကို ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုပီး မစားဘူးဘူးတဲ့..။ သူက တခ်ိဳ႔ အစာေတြ ကိုယ့္ေၾကာင့္စားဖူးတာ..။ ဒီမွာ ရိွတဲ့ ျမန္မာစာေတြကို သူငယ္ငယ္က မွတ္မိသေလာက္ပဲ စားဘူးတာဆိုေတာ့... တခါတခါ ..သူ႔ကို ပံုျပန္ေဖာ္ျပရတယ္။ ပုစြန္ခြက္ေၾကာ္ေတြ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ေတြ ကာဆင္ဘိုင္ၾကက္သားသုတ္ေတြ..ဆိုတာ ကိုယ့္ေၾကာင့္သူသိပီး ၾကိဳက္သြားတာ..း)
Thursday, January 31, 2013
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံႏွင့္ပက္သက္သမ်ွ
အႏိုင့္က်င့္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားျပားစြာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္၍ ေသေပ်ာက္မွူ ရိွေသာ ႏိုင္ငံသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံျဖစ္မည္ထင္သည္။ (သိသေလာက္..အျခားႏိုင္ငံေတြပါရိွလ်ွင္ ေ၀မ်ွေစခ်င္ပါသည္။)
ဘာလို႔ အႏိုင့္က်င့္ၾကတာလဲ... အေျဖရွာမိသည္။ ကိုယ္မသိ။ ေက်ာင္းေတြမွာ အႏိုင့္က်င့္မွူမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ေသာ ေက်ာင္းသား/သူ အမ်ားအျပားရိွသည္။
သိသေလာက္ ဂ်ပန္အခ်င္းခ်င္းသာ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံျခားသားႏွင့္လက္ထပ္ထားေသာ ဂ်ပန္မ်ား၏ သားသမီးမ်ား လည္းပါသည္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ထားေသာ သားသမီးမ်ား သိပ္ေတာ့ မခံစားရဟုဆိုသည္။သို႔ေသာ္.. ကေလးမိခင္သည္ ဂ်ပန္စကားလည္လည္၀ယ္ဝယ္ေျပာႏိုင္လ်ွင္ ေတာ့ တမ်ိဳးတဖံု သက္သာသည္တဲ့။ ေနာက္တမ်ိဳးက... အသက္ ၄ - ၅- ၆ ႏွစ္မွ မိဘအလုပ္ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းလာတက္ေသာ ကေလးမ်ားလဲ အႏိုင့္က်င့္ျခင္းခံရတတ္ေလ့ရိွသည္။ မိဘက ေသခ်ာ ဆရာမႏွင့္လိုက္ေျပာႏိုင္ပါမွ ထိုအျဖစ္က လြတ္ေလသည္တဲ့။ (သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္ေတြ႔)
ေက်ာင္းေတြလားဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္။ ယခု ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ လူငယ္ အိမ္မဲ့ယာမဲ့မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။ အေၾကာင္းမူ ... အလုပ္ထဲမွာလဲ အႏိုင့္က်င့္မွူမ်ားေၾကာင့္ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ မလုပ္လို႔ရေသာေၾကာင့္ဟုဆိုသည္။ (အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွာေတာ့မသိ)
အလုပ္ထဲမယ္..သူတို႔ႏိုင္ငံသားခ်င္းသာမက ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကိုလည္း အႏိုင္က်င့္တတ္ေလ့ရိွသည္။
တေယာက္ကြယ္လ်ွင္ တေယာက္အေၾကာင္း အတင္းေျပာတတ္သည္။ ေရွ႕မွာ ျပံဳးပီး အတြင္းေကာက္သူ ပိုမ်ားသည္။
ဘူတာရံုမွာ ရထားေစာင့္ေနရင္းလဲ အေၾကာင္းမဲ့ တြန္းခ်ခံႏိုင္ေသးသည္။ ရထားထဲမွာ လမ္းမွာ အရူးေတြလဲ မ်ားသည္။ သူတို႔ႏွင့္ ရန္ျဖစ္မိပါက အခန္႔မသင့္လ်ွင္ အသက္ပါ ေပးရႏိုင္သည္။ အဆိုပါႏိုင္ငံသည္ ဂ်ပန္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို နတ္ျပည္တမ်ွ ထင္ေနေသာ လူမ်ား သတိထားႏိုင္ရန္ သိသေလာက္ အနည္းအက်ဥ္းေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။ေကာင္းသည့္ အပိုင္းမ်ားရိွေသာ္ျငား မေကာင္းသည့္အပိုင္းမ်ားကို ေရးသူနည္းေသာေၾကာင့္ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆက္ပါဦးမည္...။
ဘာလို႔ အႏိုင့္က်င့္ၾကတာလဲ... အေျဖရွာမိသည္။ ကိုယ္မသိ။ ေက်ာင္းေတြမွာ အႏိုင့္က်င့္မွူမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ေသာ ေက်ာင္းသား/သူ အမ်ားအျပားရိွသည္။
သိသေလာက္ ဂ်ပန္အခ်င္းခ်င္းသာ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံျခားသားႏွင့္လက္ထပ္ထားေသာ ဂ်ပန္မ်ား၏ သားသမီးမ်ား လည္းပါသည္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ထားေသာ သားသမီးမ်ား သိပ္ေတာ့ မခံစားရဟုဆိုသည္။သို႔ေသာ္.. ကေလးမိခင္သည္ ဂ်ပန္စကားလည္လည္၀ယ္ဝယ္ေျပာႏိုင္လ်ွင္ ေတာ့ တမ်ိဳးတဖံု သက္သာသည္တဲ့။ ေနာက္တမ်ိဳးက... အသက္ ၄ - ၅- ၆ ႏွစ္မွ မိဘအလုပ္ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းလာတက္ေသာ ကေလးမ်ားလဲ အႏိုင့္က်င့္ျခင္းခံရတတ္ေလ့ရိွသည္။ မိဘက ေသခ်ာ ဆရာမႏွင့္လိုက္ေျပာႏိုင္ပါမွ ထိုအျဖစ္က လြတ္ေလသည္တဲ့။ (သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္ေတြ႔)
ေက်ာင္းေတြလားဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္။ ယခု ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ လူငယ္ အိမ္မဲ့ယာမဲ့မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။ အေၾကာင္းမူ ... အလုပ္ထဲမွာလဲ အႏိုင့္က်င့္မွူမ်ားေၾကာင့္ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ မလုပ္လို႔ရေသာေၾကာင့္ဟုဆိုသည္။ (အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွာေတာ့မသိ)
အလုပ္ထဲမယ္..သူတို႔ႏိုင္ငံသားခ်င္းသာမက ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကိုလည္း အႏိုင္က်င့္တတ္ေလ့ရိွသည္။
တေယာက္ကြယ္လ်ွင္ တေယာက္အေၾကာင္း အတင္းေျပာတတ္သည္။ ေရွ႕မွာ ျပံဳးပီး အတြင္းေကာက္သူ ပိုမ်ားသည္။
ဘူတာရံုမွာ ရထားေစာင့္ေနရင္းလဲ အေၾကာင္းမဲ့ တြန္းခ်ခံႏိုင္ေသးသည္။ ရထားထဲမွာ လမ္းမွာ အရူးေတြလဲ မ်ားသည္။ သူတို႔ႏွင့္ ရန္ျဖစ္မိပါက အခန္႔မသင့္လ်ွင္ အသက္ပါ ေပးရႏိုင္သည္။ အဆိုပါႏိုင္ငံသည္ ဂ်ပန္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို နတ္ျပည္တမ်ွ ထင္ေနေသာ လူမ်ား သတိထားႏိုင္ရန္ သိသေလာက္ အနည္းအက်ဥ္းေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။ေကာင္းသည့္ အပိုင္းမ်ားရိွေသာ္ျငား မေကာင္းသည့္အပိုင္းမ်ားကို ေရးသူနည္းေသာေၾကာင့္ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္သည္။
ဆက္ပါဦးမည္...။
Friday, January 18, 2013
warmly welcome to our world
ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ နဲ့ သံသရာထဲ တဝဲလည္လည္ေနရင္းနဲ့...ပဲ
၁နဲ့၁ ေပါင္းပီး ၃ဆိုတဲ့ ဂဏန္းတစ္ခု ျဖစ္ေတာ့မယ္...။
အစတုန္းက သူနဲ့ ကိုယ္ဟာ အရင္းႏီွးဆံုး သူစိမ္းေတြျဖစ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ၁-၁- ၂၀၁၃ ကစပီး အမ်ိဳးေတာ္စပ္သြားခဲ့တာကေတာ့ ကေလးေလးရဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ..ေပါ့။
ကေလးေလးေရ...... လိုခ်င္တာကလဲ သဲသဲလွဳပ္လို႔....။
တခါတေလ အေတြးထဲမွာ.... ကေလးေလးကို ၂ေယာက္တည္း ရုန္းကန္ျပဳစုေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလားဆိုတဲ့ မသိမသာ စိုးရိမ္စိတ္ကေလးကလဲ ဝင္လို႔။
ဟုတ္တယ္ေလ.... စာေတြ႔နဲ့လက္ေတြ႔ တူတာမွမဟုတ္တာပဲ...။ ဒါမဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ မာနနဲ့ပဲ အရာရာကို ျဖစ္ေအာင္ ရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အားေမြးလိုက္တဲ့အခါ...စိုးထင့္ေနမွူဟာ ေနာက္ဆုတ္ေပးရေတာ့တာေပါ့။
ကေလးေလးေရ.... အခုခ်ိန္မွာ ကေလးေလး ဟာ... အျဖဴအမဲ မသဲကြဲေသးေပမဲ့...ကေလးေလး အသားမဲမွာဆိုးလို႔.... ကိုယ့္မွာ ေခ်ာကလက္စားခ်င္ရက္နဲ့ မစားျဖစ္ဘူး။ ကိုယ့္ဖက္က ျဖဴေပမဲ့ သူ႔ဖက္က နဲနဲမဲေတာ့ ကေလးေလးကို အသားမဲမွာစိုးရိမ္မိတယ္။ သူက ကိုယ္အဲလိုေျပာတိုင္း ကိုယ့္ကိုစတယ္။ ထြက္လာမဲ့ ကေလးေလးက မဲမဲလံုးလံုးေလးဆိုရင္...ဆိုပီးေတာ့ေပါ့...။
ကိုယ္ကေတာ့ ကေလးေလးကို သူ႔မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ တူေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္က ေခ်ာမွမေခ်ာပဲကိုး။ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ (အမ်ားကေျပာၾကေပမဲ့) သိပ္ေတာ့ မယံုၾကည္ဘူး။ း) ။ အိမ္မွာရုပ္အဆိုးဆံုးက ကိုယ္ျဖစ္ေနတာကိုး။ အိမ္ကေတာင္ေျပာတယ္။ ကေလးေမြးရင္ သူ႔ရုပ္မွေခ်ာမွာတဲ့..။ း) အဲလိုေျပာတယ္လို႔ သူ႔ကိုေျပာျပေတာ့ သူ႔မိန္းမ ကိုယ့္ကို ရုပ္ဆိုးတယ္ေျပာလို႔ သူ႔မွာမခံႏိုင္ျပန္ဘူး။ း) ဟုတ္လည္းဟုတ္တာပဲ အိမ္မွာ ကိုယ့္က်မွ ေဖေဖနဲ့ေရာ ေမေမနဲ့ေရာ ဘယ္သူနဲ့မွမဆင္ပဲ ရုပ္ကသတ္သတ္ပံုထြက္ေနလို႔ ငယ္ငယ္ကဆို ေဖေဖ့ကို ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ေဖေဖနဲ့ေမေမ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ၾကားကားဆြဲထားလားဆိုပီးေတာ့ေပါ့..။
ကေလးေလးရဲ့စိတ္ထားကိုေတာ့ ကိုယ့္ဆီကေကာင္းတာေလးရယ္ သူ႔ဆီကေကာင္းတာေလးရယ္.. ေရာပီး ရေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္လို မဆိုးေစခ်င္ဘူး။ ဂ်စ္မက်ေစခ်င္ဘူး။ သူငယ္ငယ္ကလိုလဲ မဆိုးေစခ်င္ဘူး။
ကေလးေလးအတြက္ ဆိုပီး...ေဒါသမထြက္မိ ေဒါသမၾကီးမိေအာင္ေနရတယ္။ ဘုရားစာေတြလဲ ရြတ္လို႔ေပါ့။
မိခင္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ။ ေမေမဆိုတဲ့ အေခၚအေဝၚဟာ ကိုယ့္အတြက္ တမ်ိဳးေလးပဲ။ ေမေမ ..ေမေမတဲ့....။ ဘယ္လိုမွ ပံုဖမ္းလို႔မရတဲ့ စကားလံုးတစ္ခု။ ေမေမ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဘူးလား မေျပာခဲ့ဘူးလား မေသခ်ာခဲ့ေပမဲ့ ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးမယ္ထင္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ အတမ္းတဆံုးက ေမေမဆိုတဲ့သူပဲ...။ ေမေမသာရိွရင္ ...... ကိုယ့္ကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုခံစားရလဲ ေသခ်ာေပါက္ေမးမိမွာပဲ။ ေမေမေရ..........ခုဆိုေမေမ လူ႔ေလာကမွာ မရိွခဲ့တာ ႏွစ္၃၀ ေက်ာ္ခဲ့ပီ..။ ေမေမေရ.... သမီးလည္း အခု ေမေမ့လို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနရပီ...ေမေမ..။
ကေလးေလးေရ..... ကေလးေလးရိွမွန္း သိမဲ့ရက္မတိုင္ခင္ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ... သူငယ္ခ်င္းေတြ..အမ်ိဳးေတြဆီမယ္..ကိုယ္ဝန္ေတြကိုယ္စီနဲ့ဖတ္ရေတာ့... ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ..လဲ .. သက္ျပင္းတခ်ခ်နဲ့...။
ကေလးေလးကိုရဖို႔ တိတ္တိတ္ေလးေမ်ွာ္လင့္ ေတြးထင္ခဲ့တာေတြကေလ....
ေမေမ့စိတ္ထဲမယ္.... ျမန္မာျပည္ကလာေတာ့ ပစၥည္းသယ္တာကအစ ဒီေလာက္ ဒီအခ်ိန္ဆို ကေလးေလးရပီ။ တကယ္ပဲ ကြက္တိ ကေလးေလးေရ..။
ျပကၡဒိန္ေလးဝယ္လဲ ကေလးပံုေလးပါတာဝယ္လို႔..။ အလုပ္လုပ္ရင္းေတြးတာ... ဒီစားပြဲေလးနဲ့ ဗိုက္ၾကီးရင္ အေတာ္ပဲနဲ့ အဲ့ဒီအေတြးေတြ မဆံုးခင္မွာပဲ.... ကေလးေလးကို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြနဲ့ေပါ့...။
ဒီလိုနဲ့
၃၁ ရက္ ည မွာ ႏွစ္ကူးပါတီပီးလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တအားစစ္ၾကည့္ခ်င္လာတာနဲ့... ကေလးေလးေဖေဖ က မနက္က်ရင္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ မနက္ ၂နာရီေလာက္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္သာထဲမွာ သြားစစ္လိုက္တယ္။ ကေလးေလးေရ.... ေမေမေလ.. မၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲနဲ႔... ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ့ လက္ေတြတအားကို တုန္စြာနဲ့ ...စမ္းသပ္တံေလးကို ၾကည့္ လိုက္ေတာ့.... အိုးးးးးး ေပ်ာ္လိုက္တာ....ကေလးေလးရိွေနပီ။ တုန္ရင္တဲ့လက္ကို မနည္းထိန္းပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးေလးရဲ့ ေဖေဖ့ကို အတင္းႏိွဳးပီးးးးးး...... ကေလးေလးရိွေနပီလို႔ အသိေပးလိုက္တယ္...။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေတာ့ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မူယာပိုပို မေျပာမိဘူးေပါ့..ကေလးေလးေရ...။
ေတာ္ေသးတယ္ ..ကေလးေလးေရ။ ေမေမတို႔ အစက စီစဥ္ထားသလို စကီ သြားစီးျဖစ္ရင္ ... ကေလးေလးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္ေနာ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမေမက ကေလးေလးရိွမွန္း မရိွမွန္း မေသခ်ာေသးေတာ့ ဘာမွန္းမသိလို႔ မသြားေတာ့ဘူး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ ကေလးေဖေဖကေတာင္ သိပ္မၾကည္ခ်င္ဘူး။ အခုေတာ့ ကေလးေလးရိွပီဆိုေတာ့... ေမေမတို႔ မသြားျဖစ္တာ ခပ္ေကာင္းေကာင္းရယ္...။
ကေလးေလး ရပီဆိုေတာ့ ေဆးရံုခ်က္ခ်င္း ေျပးသြားခ်င္ေပမဲ့ ဒီမွာက ႏွစ္ကူးဆိုေတာ့ ေဆးရံုေတြလည္း ပိတ္တယ္ေလ...။ ဒါေၾကာင့္ ၉ ရက္ေန႔မွပဲ ေဆးရံု သြားျပျဖစ္တယ္။ ကေလးေလးက ေမေမ့ဗိုက္ထဲမွာ ၇ ပတ္ရိွေနပီတဲ့...။ ဒါဆို ဒီေန႔ဆို ကေလးေလး ၈ပတ္ေက်ာ္ပီေနာ္။ ကေလးေလးေရ......
ဒီအပတ္ ၁၄ ရက္ေန႔က ႏွင္းေတြတအားက်တယ္...ကေလးေရ..။ ႏွင္းေတာထဲမွာ ရထားေတြရပ္ ကားေတြပ်က္နဲ႔ ေမေမေတာင္ ကေလးေလးမေခ်ာ္လဲေအာင္ မနဲ အားတင္းပီး အိမ္ေရာက္ေအာင္ျပန္လာရတယ္..ကေလးေရ..။ ခုထက္ထိ ႏွင္းေတြမကုန္ေသးေတာ့ ေခ်ာ္လဲသူလဲနဲ႔... ေမေမ့မွာ ကေလးေလးကို ထိမွာဆိုးလို႔ တအားသတိထားပီး လမ္းေလ်ွာက္ရတယ္ ..ကေလးေလးေရ..။ အစကဆို ႏွင္းေတြက်ရင္ သိပ္ေပ်ာ္ပီး ခုန္ေပါက္ကစားခဲ့တဲ့ ေမေမဟာ ... ကေလးေလးကို ခိုက္မိမွာဆိုးလို႔ .. ႏွင္းေတြက်တာ စိတ္ညစ္မိတယ္ ကေလးေရ...။
ကေလးေလးေရ...အခုတေလာ ေမေမ ေခါင္းတအားကိုက္တယ္ ကြာ။ အခုေတာင္ စာမနဲေရးေနတာ..။ ေခါင္းသိပ္ကိုက္တယ္။ကေလးေရ..။
အဲ့ပံုေလးမွာ ကေလးေလးအသက္ရွဴေနတဲ့ပံုေလး ျမင္ရေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ၂ေယာက္သား ေက်နပ္ျပံဳးေလးနဲ႔ေပါ့ ကေလးေရ..။ အံလဲ အံၾသစရာေနာ္။ ဆရာဝန္ကေျပာတယ္။ က်န္းမာတယ္တဲ့ ကေလးေလး အသက္ရွဳပံု ၾကည့္ရတာတဲ့။ ကေလးေလးရဲ့ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြကေတာ့ ၃လျပည့္မွ စမ္းလို႔ ရမွာတဲ့...။
၁နဲ့၁ ေပါင္းပီး ၃ဆိုတဲ့ ဂဏန္းတစ္ခု ျဖစ္ေတာ့မယ္...။
အစတုန္းက သူနဲ့ ကိုယ္ဟာ အရင္းႏီွးဆံုး သူစိမ္းေတြျဖစ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ၁-၁- ၂၀၁၃ ကစပီး အမ်ိဳးေတာ္စပ္သြားခဲ့တာကေတာ့ ကေလးေလးရဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ..ေပါ့။
ကေလးေလးေရ...... လိုခ်င္တာကလဲ သဲသဲလွဳပ္လို႔....။
တခါတေလ အေတြးထဲမွာ.... ကေလးေလးကို ၂ေယာက္တည္း ရုန္းကန္ျပဳစုေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလားဆိုတဲ့ မသိမသာ စိုးရိမ္စိတ္ကေလးကလဲ ဝင္လို႔။
ဟုတ္တယ္ေလ.... စာေတြ႔နဲ့လက္ေတြ႔ တူတာမွမဟုတ္တာပဲ...။ ဒါမဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ မာနနဲ့ပဲ အရာရာကို ျဖစ္ေအာင္ ရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အားေမြးလိုက္တဲ့အခါ...စိုးထင့္ေနမွူဟာ ေနာက္ဆုတ္ေပးရေတာ့တာေပါ့။
ကေလးေလးေရ.... အခုခ်ိန္မွာ ကေလးေလး ဟာ... အျဖဴအမဲ မသဲကြဲေသးေပမဲ့...ကေလးေလး အသားမဲမွာဆိုးလို႔.... ကိုယ့္မွာ ေခ်ာကလက္စားခ်င္ရက္နဲ့ မစားျဖစ္ဘူး။ ကိုယ့္ဖက္က ျဖဴေပမဲ့ သူ႔ဖက္က နဲနဲမဲေတာ့ ကေလးေလးကို အသားမဲမွာစိုးရိမ္မိတယ္။ သူက ကိုယ္အဲလိုေျပာတိုင္း ကိုယ့္ကိုစတယ္။ ထြက္လာမဲ့ ကေလးေလးက မဲမဲလံုးလံုးေလးဆိုရင္...ဆိုပီးေတာ့ေပါ့...။
ကိုယ္ကေတာ့ ကေလးေလးကို သူ႔မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ တူေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္က ေခ်ာမွမေခ်ာပဲကိုး။ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ (အမ်ားကေျပာၾကေပမဲ့) သိပ္ေတာ့ မယံုၾကည္ဘူး။ း) ။ အိမ္မွာရုပ္အဆိုးဆံုးက ကိုယ္ျဖစ္ေနတာကိုး။ အိမ္ကေတာင္ေျပာတယ္။ ကေလးေမြးရင္ သူ႔ရုပ္မွေခ်ာမွာတဲ့..။ း) အဲလိုေျပာတယ္လို႔ သူ႔ကိုေျပာျပေတာ့ သူ႔မိန္းမ ကိုယ့္ကို ရုပ္ဆိုးတယ္ေျပာလို႔ သူ႔မွာမခံႏိုင္ျပန္ဘူး။ း) ဟုတ္လည္းဟုတ္တာပဲ အိမ္မွာ ကိုယ့္က်မွ ေဖေဖနဲ့ေရာ ေမေမနဲ့ေရာ ဘယ္သူနဲ့မွမဆင္ပဲ ရုပ္ကသတ္သတ္ပံုထြက္ေနလို႔ ငယ္ငယ္ကဆို ေဖေဖ့ကို ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ေဖေဖနဲ့ေမေမ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ၾကားကားဆြဲထားလားဆိုပီးေတာ့ေပါ့..။
ကေလးေလးရဲ့စိတ္ထားကိုေတာ့ ကိုယ့္ဆီကေကာင္းတာေလးရယ္ သူ႔ဆီကေကာင္းတာေလးရယ္.. ေရာပီး ရေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္လို မဆိုးေစခ်င္ဘူး။ ဂ်စ္မက်ေစခ်င္ဘူး။ သူငယ္ငယ္ကလိုလဲ မဆိုးေစခ်င္ဘူး။
ကေလးေလးအတြက္ ဆိုပီး...ေဒါသမထြက္မိ ေဒါသမၾကီးမိေအာင္ေနရတယ္။ ဘုရားစာေတြလဲ ရြတ္လို႔ေပါ့။
မိခင္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ။ ေမေမဆိုတဲ့ အေခၚအေဝၚဟာ ကိုယ့္အတြက္ တမ်ိဳးေလးပဲ။ ေမေမ ..ေမေမတဲ့....။ ဘယ္လိုမွ ပံုဖမ္းလို႔မရတဲ့ စကားလံုးတစ္ခု။ ေမေမ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဘူးလား မေျပာခဲ့ဘူးလား မေသခ်ာခဲ့ေပမဲ့ ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးမယ္ထင္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ အတမ္းတဆံုးက ေမေမဆိုတဲ့သူပဲ...။ ေမေမသာရိွရင္ ...... ကိုယ့္ကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုခံစားရလဲ ေသခ်ာေပါက္ေမးမိမွာပဲ။ ေမေမေရ..........ခုဆိုေမေမ လူ႔ေလာကမွာ မရိွခဲ့တာ ႏွစ္၃၀ ေက်ာ္ခဲ့ပီ..။ ေမေမေရ.... သမီးလည္း အခု ေမေမ့လို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနရပီ...ေမေမ..။
ကေလးေလးေရ..... ကေလးေလးရိွမွန္း သိမဲ့ရက္မတိုင္ခင္ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ... သူငယ္ခ်င္းေတြ..အမ်ိဳးေတြဆီမယ္..ကိုယ္ဝန္ေတြကိုယ္စီနဲ့ဖတ္ရေတာ့... ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ..လဲ .. သက္ျပင္းတခ်ခ်နဲ့...။
ကေလးေလးကိုရဖို႔ တိတ္တိတ္ေလးေမ်ွာ္လင့္ ေတြးထင္ခဲ့တာေတြကေလ....
ေမေမ့စိတ္ထဲမယ္.... ျမန္မာျပည္ကလာေတာ့ ပစၥည္းသယ္တာကအစ ဒီေလာက္ ဒီအခ်ိန္ဆို ကေလးေလးရပီ။ တကယ္ပဲ ကြက္တိ ကေလးေလးေရ..။
ျပကၡဒိန္ေလးဝယ္လဲ ကေလးပံုေလးပါတာဝယ္လို႔..။ အလုပ္လုပ္ရင္းေတြးတာ... ဒီစားပြဲေလးနဲ့ ဗိုက္ၾကီးရင္ အေတာ္ပဲနဲ့ အဲ့ဒီအေတြးေတြ မဆံုးခင္မွာပဲ.... ကေလးေလးကို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြနဲ့ေပါ့...။
ဒီလိုနဲ့
၃၁ ရက္ ည မွာ ႏွစ္ကူးပါတီပီးလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တအားစစ္ၾကည့္ခ်င္လာတာနဲ့... ကေလးေလးေဖေဖ က မနက္က်ရင္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ မနက္ ၂နာရီေလာက္မွာ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္သာထဲမွာ သြားစစ္လိုက္တယ္။ ကေလးေလးေရ.... ေမေမေလ.. မၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲနဲ႔... ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ့ လက္ေတြတအားကို တုန္စြာနဲ့ ...စမ္းသပ္တံေလးကို ၾကည့္ လိုက္ေတာ့.... အိုးးးးးး ေပ်ာ္လိုက္တာ....ကေလးေလးရိွေနပီ။ တုန္ရင္တဲ့လက္ကို မနည္းထိန္းပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးေလးရဲ့ ေဖေဖ့ကို အတင္းႏိွဳးပီးးးးးး...... ကေလးေလးရိွေနပီလို႔ အသိေပးလိုက္တယ္...။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေတာ့ ကဗ်ာဆန္ဆန္ မူယာပိုပို မေျပာမိဘူးေပါ့..ကေလးေလးေရ...။
ေတာ္ေသးတယ္ ..ကေလးေလးေရ။ ေမေမတို႔ အစက စီစဥ္ထားသလို စကီ သြားစီးျဖစ္ရင္ ... ကေလးေလးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္ေနာ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမေမက ကေလးေလးရိွမွန္း မရိွမွန္း မေသခ်ာေသးေတာ့ ဘာမွန္းမသိလို႔ မသြားေတာ့ဘူး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ ကေလးေဖေဖကေတာင္ သိပ္မၾကည္ခ်င္ဘူး။ အခုေတာ့ ကေလးေလးရိွပီဆိုေတာ့... ေမေမတို႔ မသြားျဖစ္တာ ခပ္ေကာင္းေကာင္းရယ္...။
ကေလးေလး ရပီဆိုေတာ့ ေဆးရံုခ်က္ခ်င္း ေျပးသြားခ်င္ေပမဲ့ ဒီမွာက ႏွစ္ကူးဆိုေတာ့ ေဆးရံုေတြလည္း ပိတ္တယ္ေလ...။ ဒါေၾကာင့္ ၉ ရက္ေန႔မွပဲ ေဆးရံု သြားျပျဖစ္တယ္။ ကေလးေလးက ေမေမ့ဗိုက္ထဲမွာ ၇ ပတ္ရိွေနပီတဲ့...။ ဒါဆို ဒီေန႔ဆို ကေလးေလး ၈ပတ္ေက်ာ္ပီေနာ္။ ကေလးေလးေရ......
ဒီအပတ္ ၁၄ ရက္ေန႔က ႏွင္းေတြတအားက်တယ္...ကေလးေရ..။ ႏွင္းေတာထဲမွာ ရထားေတြရပ္ ကားေတြပ်က္နဲ႔ ေမေမေတာင္ ကေလးေလးမေခ်ာ္လဲေအာင္ မနဲ အားတင္းပီး အိမ္ေရာက္ေအာင္ျပန္လာရတယ္..ကေလးေရ..။ ခုထက္ထိ ႏွင္းေတြမကုန္ေသးေတာ့ ေခ်ာ္လဲသူလဲနဲ႔... ေမေမ့မွာ ကေလးေလးကို ထိမွာဆိုးလို႔ တအားသတိထားပီး လမ္းေလ်ွာက္ရတယ္ ..ကေလးေလးေရ..။ အစကဆို ႏွင္းေတြက်ရင္ သိပ္ေပ်ာ္ပီး ခုန္ေပါက္ကစားခဲ့တဲ့ ေမေမဟာ ... ကေလးေလးကို ခိုက္မိမွာဆိုးလို႔ .. ႏွင္းေတြက်တာ စိတ္ညစ္မိတယ္ ကေလးေရ...။
ကေလးေလးေရ...အခုတေလာ ေမေမ ေခါင္းတအားကိုက္တယ္ ကြာ။ အခုေတာင္ စာမနဲေရးေနတာ..။ ေခါင္းသိပ္ကိုက္တယ္။ကေလးေရ..။
 |
| ၉-၁-၂၀၁၃ ကေလးေလး ၇ပတ္ |
Sunday, January 6, 2013
Gotokoen Momiji Festival သို႔တစ္ေခါက္
ရြက္ေၾကြတို႔ေျမကိုမခခင္ လွပစြာ စိမ္းရာမွာ ဝါစိမ္းလိေမၼာ္ အေရာင္အေသြး စံုကာျဖင့္ ေလာကကို အလွဆင္လ်ွက္ရိွေသာ ေဆာင္းဦးရာသီ လည္းကုန္စျပဳပီ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္လည္း ေအးခ်မ္းသည့္ ေဆာင္းရာသီကို မ်က္စမပစ္ပဲ ရုတ္ျခည္းခုန္ကူးလ်ွက္ရိွပီ။ အခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားမွာ ႏွင္းထူထပ္စြာ က်လ်ွက္ရိွပီ။ ကိုယ္တို႔လည္း အေအးဒဏ္ကို အံတုကာ ေနရေလပီ။ေအးခ်မ္းသည့္ ေဆာင္းရာသီကို မကူးေျပာင္းေသးခင္ သြားခဲ့သည့္ ေနရာေလးမ်ားအေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ခ်င္သည္။ (အမွန္က ေရးထားတာ ၾကာပီ... အခုဆို ေအးေနတာ ဒီမွာ ၃ ေလာက္ပဲရိွတယ္။ ပံုေတြ တင္မရလို႔ မတင္ျဖစ္တာ)
http://www.togo-koen.jp/guide/index.html
ပထမဦးစြာ Gotokoen သို႔သြားျဖစ္ပံုေလး ေျပာျပေပးဦးမည္။
ခရီးသြားရမည္ ဆိုလ်ွင္ မိဆိုးသည္ အင္မတန္ေပ်ာ္ေလသည္။ အပ်ိဳဘဝကမ်ားဆိုးလ်ွင္ မိဆိုးတစ္ေယာက္ အလြန္ေျခမ်ားသည္။ သြားခ်င္သည့္ေနရာဆိုလ်ွင္ အေဖာ္မလို ။ တစ္ေယာက္တည္း က်ဲေလသည္။ အခုေတာ့ မိဆိုး ေျခခ်ဳပ္မိေလပီ။ သြားခ်င္သည့္ အခါတိုင္း မသြားႏိုင္။ ဦးစိတ္မရွည္ကေတာ့ သြားေလသြားေပါ့ ဆိုပီး ခြင့္ျပဳေသာ္ျငား ေျပာသည့္ စကားသံကိုလည္း နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါကုန္။ အပ်ိဳမဟုတ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္း သြားခ်င္ရာသြား ကိုယ္ကေတာ့ မေျပာေပမဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ေျပာတာ ခံႏိုင္ရင္သြားတဲ့။ ဟြန္း...။ မိဆိုးက အမွန္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သိပ္ဂရုစိုက္တတ္သူေတာ့ မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ သူ မပါပဲ တစ္ေယာက္တည္း ထြက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ေနာက္ဆံတင္းေလ့ရိွသည္။ စိတ္မေျဖာင့္။ သူသည္လည္း အေပါင္းအေဖာ္မ်ားႏွင့္ ေသာက္စားဖို႔သြားလ်ွင္ မိဆိုးနည္းတူ စိတ္မေျဖာင့္။ သည္ေတာ့ မိဆိုး သြားခ်င္လွေပမဲ့ တစ္ေယာက္တည္း သြားခဲလွေလသည္။ ဤကား အိမ္ေထာင္က်ျခင္းအက်ိဳး။
မိဆိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ အစားမက္တာ ျခင္းတူေသာ္လည္း ထစ္ကနဲရိွ အျပင္ထြက္ခ်င္လွေသာ မိဆိုးႏွင့္ အိပ္ယာေပၚမွာ အျမဲအိပ္ခ်င္အိပ္ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္တြင္းပုန္း တီဗြီမင္းသား ဦးစိတ္မရွည္တို႔သည္ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း။ သည္ေတာ့လည္း ေတြ႔ၾကပီေပါ့။ ဖိုက္ၾကသည္ေပါ့။ သို႔ေသာ္လည္း သူက ေဆာင္းဦးကာလ အရြက္ေတြေျမမခခင္ အလွေတြေၾကြေနခ်ိန္မွာ မိဆိုးအတြက္ ခြင့္ယူေလေတာ့သည္။ မိဆိုးကလည္း အခြင့္ေကာင္းယူကာ ဟိုလည္ဒီလည္ဖို႔ အင္တာနက္မွာ ဟိုရွာဒီရွာေပါ့။ သူက က်ိဳတိုကို လည္ခ်င္သည္။ မိဆိုးက လက္မခံ။လက္မခံရျခင္းက အနားယူတယ္ဆိုတာ အိပ္လိုက္စားလိုက္ အခ်ိန္ကုန္ခ်င္သည့္ သူႏွင့္ ေျခမျငိမ္သည့္ ဆူးဆလတ္ ကိုယ္ ဘယ္လိုျဖစ္မည္နည္း။ သူ႔အလိုသာဆို သူ႔အလိုလိုက္ကာေနပါက ၁၀ ရက္ေလာက္ေနမွ အဆင္ေျပမည္ေလ...။ ဒီလိုႏွင့္ ဟိုသြားရႏိုး ဒီသြားရႏိုးႏွင့္ အင္တာနက္မွာ ေျခရာရွာေလသည္။ သြားခ်င္တာက နိကိုး ဒါမွမဟုတ္ ဟခိုနဲ ဒါမဲ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္ဆို အရြက္ေတြေၾကြ ကုန္ပီဆိုတာနဲ့ တကာအိုစံကို သြားျဖစ္ဖို႔ စီစဥ္သည္။ မသြားခင္ အျခားရက္မွာ တေနရာရာကို သြားဖို႔ျပင္သည္။ ခိ်ဘ သြားမလား တေနရာရာသြားမလို႔ စီစဥ္ပီး အိပ္ေတာ့ သူက အိပ္ယာမွ ၁၀နာရီေက်ာ္မွ ထေလသည္။ မိဆိုး စိတ္ေကာက္ပီ။ မိဆိုးက သြားရေတာ့မည္ ဆိုေတာ့ မနက္ေစာေစာထဲက ႏိုးေနသည္။ သူက မထ။ မိဆိုးက မႏိုးခ်င္ ။ သြားမယ္ဆိုလ်ွင္ ကိုယ့္အသိစိတ္နဲ့ ကိုယ္ထေပါ့။ ဒီေတာ့ မစိတ္ေကာက္ စိတ္ေကာက္တာမဆန္း။
 |
| သူ႔အၾကိဳက္္ |
 | |
| မိဆိုးအၾကိဳက္ |
 |
| မိဆိုးတို႔ရဲ့ ေန႔လည္စာ ၾကာဆံျပဳတ္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ဖက္ထုပ္ကင္ ထမင္းေၾကာ္ |
ရထားေပၚမွာလည္း တေစာင္းေခ်းနဲ့မ်က္ေခ်း။ သို႔ေသာ္... ရထားျပင္ပက ရွဴခင္းေတြက မိဆိုးကို ဖမ္းစားေလပီ။ ယခုသြားေနေသာ ေနရာသည္ လွပလိမ့္မည္လို႔ မိဆိုးသိလိုက္ပီ။မိဆိုး မ်က္ႏွာဆီမွာ အျပံဳးစေတြေပၚလာေလပီ။ ျမိဳ႔ျပ ရွဴခင္းမ်ားမွ ခြဲထြက္လာေသာ ေတာေတာင္အလွေတြက မိဆိုးကို စိတ္ေကာက္ျခင္းေတြ ဖယ္ရွားေလပီ။ သူ႔ကို ၾကည့္ေတာ့လဲ သိပ္စိတ္မေျပတေျပ။ မိဆိုးကေတာ့ ဂရုမစိုက္ေတာ့။ ခ်စ္..သိလား...။ လွမွာလို႔ ေျပာေတာ့ သူက အဲမလုပ္ အင္းမလုပ္။ ဒီလိုႏွင့္ မိဆိုးတို႔ Agano ဘူတာဆီေရာက္ပီ။ တကဲ့ကို ေတာျမိဳ႔ကေလးျဖစ္သည္။ ဘူတာရံုမွာ ထြက္ေပါက္ကလည္း တေပါက္တည္း။ ဘူတာက ထြက္ထြက္ခ်င္း ပြဲေတာ္ရက္မို႔ ေဒသခံမ်ားက မီနီဘတ္စ္ကေလးေတြႏွင့္ လာၾကိဳေပးေနသည္။ မိဆိုးေပ်ာ္ပါသည္။ ကားကေလးႏွင့္အတူ လမ္းတေလ်ွာက္ ဟိုဖက္ ဒီဖက္ျမင္ကြင္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေက်နပ္လာေလသည္။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ကားစီးပီးေတာ့ Gotoen ကို ေရာက္ပါပီ။ တကယ္လဲ ရွဴခင္းက လွပါသည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာခင္ အေမွာင္ပ်ိဳးေတာ့မည္။ သူႏွင့္ကိုယ္ႏွင့္ ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကသည္။ ကိုယ္လဲစိတ္ေျပပီ။ မေမွာင္လ်ွင္ ေနရာစံု ပိုလည္ျဖစ္မည္ထင္သည္။ အခုေတာ့ .... အလင္းေရာင္ရိွသည့္ ေနရာေလးေတြမွာပဲ ဓာတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ေလသည္။
ပြဲေတာ္ဆိုလို႔ ၾကီးၾကီးမားမား မထင္ပါေလႏွင့္ ေဒသခံေတြ ရဲ့ ရိုးရာပြဲေတာ္ေလးျဖစ္မည္ထင္သည္။ ေတာင္အလယ္မွာ စင္ထိုးကာ ထင္းမီးဖိုႏွင့္ မီးစက္မ်ားအားကိုးကာ က်င္းပျခင္းျဖစ္ေလသည္။ မုန္႔ဆိုင္တန္း အနဲငယ္ရိွသည္။ မိဆိုး ဂ်ီက်ေလပီ။ ေရငတ္တယ္..ေရငတ္တယ္..။ သူက လည္း စိတ္ေကာက္ရိွန္မေျပေသး။ မိဆိုးကို ဓာတ္ပံုေတြသာ ရိုက္သည္။ တူတူမရိုက္ခ်င္ဘူး တြင္တြင္ျငင္းေလသည္။ သူဟ ဟိုဖက္မွာ ရိုက္ေနတုန္း မိဆိုး တခါ စိတ္ျပန္ေကာက္ပီး ဒီဘက္က ထြက္လာသည္။ သူမ်ားပါမလားလို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ေတာ့ သူကမပါ။ ဒီေတာ့ မိဆိုး သူ႔ကို ျပန္ရွာရသည္။ စိတ္ထဲကလဲ သူ..ငါ့ကို ပစ္သြားပီထင္တယ္ဆိုပီး... ေတြးေနမိသည္။ ဟိုရွာဒီရွာႏွင့္ မိဆိုးနားသို႔ သူအေအးဗူးတဗူးကိုင္ကာ ေရာက္လာေလသည္။ မိဆိုးေရဆာလို႔ ေရသြားဝယ္တာတဲ့...။ စိတ္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ ၾကည္ႏူးသြားသည္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ ျပန္ဆံုးမသည္။ ေနာက္ကို မဆိုးေတာ့ဟု။ မိဆိုးက အေအးေသာက္ပီး သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့ သူက ကိုယ့္ကို မၾကည့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခံုေလးမွာ သြားထိုင္သည္။ ကိုယ္လဲ မအီမလည္နဲ့ ျပန္လွည့္ထြက္ေတာ့ သူက သူ႔ေဘးဆီကို လာထိုင္ခိုင္းသည္။ ပီးေတာ့ သူက အခုလို မိဆီုးကို ရွင္းျပေလသည္။ မိဆိုးက ခရီးသြားလ်ွင္ ကုန္က်ေငြႏွင့္တန္ေအာင္ ေလ်ွာက္လည္ခ်င္ေသာ စိတ္ကို သူနားလည္သည္။ သို႔ေသာ္ ..သူကေျပာသည္။ ၂ေယာက္တည္းရိွသည့္ အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္တိုတို တူတူေနခြင့္ လည္ခြင့္ရျခင္းသည္လည္း အနားယူျခင္းတမ်ိဳးတဲ့ဟု ဆိုကာ မိဆိုးကို နားခ်ေလသည္။ အခုဆို... လွပတဲ့ေနရာမွာ မိဆိုးႏွင့္ ၂ေယာက္တည္း..ဒီအခ်ိန္ေလးကို တန္ဖိုးထားပါတဲ့...သူ႔စကားနဲ႔အတူ ကိုယ္ေက်နပ္သြားသည္။ ဟုတ္ေပသည္။ ၂ေယာက္တည္းရိွေသာ အခ်ိန္ေလးကို တန္ဖိုးထားရမည္တဲ့။ မိဆိုးတို႔၂ေယာက္ သား ေျပလည္သြားၾကေလပီ။
အျပန္က်ေတာ့ ရထားေပၚမွာ သူက ရန္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ နားလည္မွူရသြားသည့္အတြက္ ေက်နပ္သည္တဲ့။ ဟုတ္သည္။ မိဆိုးတို႔၂ေယာက္ အျမဲ ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ရန္ျဖစ္ပီးသြားတိုင္း မိဆိုးတစ္ေယာက္ အျမဲ သင္ခန္းစာရသည္။သူလည္း မိဆိုးလိုပင္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ မိဆိုးပဲ လြန္သည္ထင္သည္။ အဲ့က အျပန္ပြဲေစ်းတန္းက Turkey ေရခဲမုန္႔ဝင္စားသည္။ မၾကိဳက္ပါ။ မာမာနဲ့ ေစးထန္းထန္းၾကီးျဖစ္သည္။ ဘူတာရံုမွာ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္သည္။ အျပန္လိုက္ပို႔ေပး ေသာ ေဒသခံမ်ားက ေနာက္ႏွစ္လဲ လာပါဦးတဲ့ ဖိတ္ေခၚၾကေလသည္။
ထိုကအျပန္ အခ်ိန္ေစာေနေသးေတာ့ ၂ေယာက္သား အိခဲဘုခုေရာ့ မွာ ညစားစားရင္း ေစ်းဝယ္ၾကသည္။ ဖိနပ္ဆင္တူဝယ္ၾကသည္။ မနက္ျဖန္တူတူစီးမည္။ ညစာကို သူက ထံုးစံအတိုင္း အသားကင္စားမယ္ဆိုေတာ့ အသားကင္ေပါ့။မိဆိုးက အမဲသားမစားသလို ဘီယာလဲ မေသာက္..။
ပံုေတြကို slide show နဲ့တင္ေပးတာ..ဘယ္လိုမွ တင္မရလို႔ လင့္ပဲ ေပးလိုက္ပါတယ္...။ ပံုေတြလိုက္ၾကည့္ရင္း သဘာဝအလွအပမ်ား ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ..။
<div style="width:288px;font-family:arial,sans-serif;font-size:13px;"><div><embed type="application/x-shockwave-flash" src="https://picasaweb.google.com/s/c/bin/slideshow.swf" width="150" height="100" flashvars="host=picasaweb.google.com&hl=en_US&feat=flashalbum&RGB=0x000000&feed=https%3A%2F%2Fpicasaweb.google.com%2Fdata%2Ffeed%2Fapi%2Fuser%2F118059058728548983631%2Falbumid%2F5826958001457632721%3Falt%3Drss%26kind%3Dphoto%26hl%3Den_US" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer"></embed></div><span style="float:left;"><a href="https://picasaweb.google.com/118059058728548983631/MisoeGotokoen?authuser=0&feat=flashalbum" style="color:#3964c2">View all</a></span><div style="text-align:right;"><a href="http://picasaweb.google.com/lh/getEmbed?feat=flashalbum" style="color:#3964c2">Get your own</a></div></div>
Takao ေတာင္သြားျခင္းကိုေတာ့ ေနာက္အပတ္မွဆက္ေပရွည္မည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)