ငါးထမင္းခ်ဥ္

ဒီေန႔..မနက္ အိပ္ယာက တေရးႏိုးေတာ့ ဘာခ်က္ရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားမိေတာ့ ငါးထမင္းခ်ဥ္ ခ်က္မလားလို႔ေပါ့။ အဲ့ဟင္းခ်က္မဲ့သာ ခ်က္ရ..ေလ်ွာ့ရိွတယ္။ ဘာလို႔ဆို သူတအားၾကိဳက္ပီး သူ႔အေမ့လက္ရာ အေကာင္းဆံုးဆိုေတာ့ ဒီဟင္းခ်က္ရမွာ လက္ကတြန္႔ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲေလ။ (မိန္းမပဲဟာ)။ဒါေတာင္ သူ႔မယ္ေတာ္ဆီမွာ သင္လာခဲ့ေသးတာ။ 

ကိုယ္က ဟင္းတခုခ်က္မယ္ဆိုရင္ လာထား အင္တာနက္ေလးနဲ႔ ဟိုရွာ ဒီရွာ လုပ္တဲ့အျပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီလဲ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေမးလိုက္ေသးတယ္။ ေၾသာ္..ပီးေတာ့ လုပ္နည္းေတြထဲက ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့နည္းကို ဟိုဘက္ဒီဘက္က ကိုယ္ေကာင္းမယ္ထင္သလို နည္းေတြယူပီး သမလိုက္တာပဲ။ အခ်ိဳးအစားေတြေတာ့ လာမေမးနဲ႔ေနာ္။ ပရိုေတြ ထိုင္ငို သြားမယ္။

ကဲ..ေျပာေန အဲ..ေရးေနၾကာတယ္။ ခ်က္ေတာ့မယ္။

          ဘာအရင္ခ်က္မလဲ ဆိုေတာ့...ထံုးစံအတိုင္း..မီးအလွည့္မအားရေအာင္တည္ဖို႔..ပထမဆံုး အာလူးျပဳတ္ ပီးတာနဲ့ ဆန္ေဆးပီး ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ ပလပ္ဖြင့္ထားလိုက္တယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကက္သြန္ျဖဴလီွးတယ္။ ဆီခ်က္ကမ်ားမွ ေကာင္းမွာဆိုေတာ့ ခပ္မ်ားမ်ားေလးလီွး။ လီွးလဲပီးေရာ အာလူးက်က္ပီ။

       အိုးက မေပါမ်ားေတာ့ အာလူးကို ခြက္တလံုးတဲထည့္ပီး အိုးကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလးေဆး ပီးတာနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၁ဗူး ေဖာက္ပီးအိုးမွာတည္။ မီးျမွင္းျမွင္းနဲ႔  တည္ ထားတုန္း အာလူး အခြံႏႊာလုိက္ ခရမ္းခ်ဥ္ သီး ကို ေမႊေပးလိုက္နဲ႔  အလုပ္ေတြရွဳပ္။ ခဏေနေတာ့ အိုးထဲ ဆႏြင္းနဲ႔ ဆားမ်ားမ်ားထည့္ပီး ေမႊေပး ။ မကပ္ေအာင္  ဂရု စိုက္ေနရေတာ့ လက္မလည္။ အာလူးကလဲ အလံုးေသးေတြ ဆိုေတာ့ မပီးႏိုင္။ ဒါမဲ့ အာလူးလဲ အပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္လဲ အရ။ ပီးတာနဲ႕ ဆီအိုးတင္ထားလိုက္တယ္။ ဆီက်က္တာနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴထည့္ပီး မီးျမွင္းျမွင္းနဲ႔ပဲ ဂရုတစိုက္ေမႊေပးပီး ေၾကာ္။ အိုေကပီဆိုတာနဲ႔ ဆီအိုးထဲက ဆီခ်က္ကို ပန္းကန္တလံုးထဲ ထည့္။ဆီနဲနဲခ်န္ပီး ေျမပဲေလးေၾကာ္။ မီးကေတာ့ လံုးဝမျပင္းဘူး။

      အဲ့အခ်ိန္မွာ ထမင္းလဲက်က္ပီ။ တမင္းကို လွမ္းပီး အေအးခံ ဖို႔အတြက္ ေပါင္းအိုးကို အဖံုး လွမ္းဖြင့္ လိုက္ေသးတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္ထားတဲ့အိုးကို လွယ္ပီး ေဆးရေသးတယ္။  ေမႊ..ေမႊ... ဆားနဲနဲထပ္ထည့္ပီး က်က္ပီ ဆိုရင္တခါ ဗူးထဲထည့္။

      ပီးေတာ့တခါ ပဲပုတ္ေလး ကိုေၾကာ္။ မီးကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းမျပင္းဘူး။ တူးမွာဆိုးလို႔ သတိထားရေသး။ ပီးေတာ့ ပန္းကန္လံုးထဲထည့္။ ပီးတာနဲ့ ငရုတ္သီးေျခာက္ေလး ေၾကာ္။

     ပီးေတာ့..ေဆးထားတဲ့အိုးမွာ တူနာငါးဗူး၄ဗူးေလာက္ေဖာက္ပီး ထည့္။ ဆႏြင္းနဲ႔ဆားထည့္ပီး မီးျမွင္းျမွင္း နဲ႔ပဲ ေမႊလိုက္တယ္။ သူ႔လဲ မကပ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ရေသးတယ္။

      အဲ့အခ်ိန္သူထလာပီး စပ္စုတယ္။ မပီးခင္ အသားမဲ(သူက အသားညိဳတယ္။) မျမင္ေစနဲ႔ဆိုတဲ႔ စကားမၾကားဘူးလားဆိုပီး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ၾကင္ၾကင္ နာနာ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ အိမ္သာနဲ႔ ခ်က္တာနဲ႔ တခါးေတြပဲ ျခားတာဆိုေတာ့ ငါးေမႊေနတုန္း သူ႔ကိုၾကည့္ပီး ၂ေယာက္သား ႏုတ္ခမ္းေလးေတြစူပြပြ လုပ္ေနတုန္း ျဗဳန္းဆိုကိုယ္လွည့္ၾကည့္ခ်ိန္ဆို မ်က္ႏွာကို တဖက္လွည့္ပီး သူက စ။ အဲလိုဆိုေနေပါ့ ဆိုပီး မၾကည့္ေတာ့ဘူး။

       ငါးလဲ က်က္ပီဆိုေတာ့ အိုးအၾကီး တလံုးခ်ပီး အာလူးကို ညွစ္ပီးေျခ။ ငါးေမႊကို ပန္းကန္ထဲေျပာင္းပီး အိုးကို ေရထည့္ပီး ဟင္းခ်ိဳတည္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။  အာလူးေက်ပီဆိုတာနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ထပ္ထည့္ပီး နယ္။ တမင္းကိုထည့္ပီး ဆားရယ္ အခ်ိဳမွဳန္႕ (အစက သိပ္မသံုး တီတီဆြိေရးတဲ့ စာဖတ္ပီး သံုးရဲသြားတယ္။ )ဆီခ်က္ရယ္ ထည့္ပီး အားရပါးရနယ္လိုက္တယ္။ပီးေတာ့ ငါးထည့္ပီးနယ္တယ္။

         အားလံုးပီးေတာ့မွ  ျမည္းၾကည့္ဆိုပီး သူ႔ကို ျမည္းခိုင္းလိုက္တယ္။ အိုေကတဲ့....တဲ့........။ လာပီ.......ေနာင္ဂ်ိန္

      စားလို႔ေကာင္းတယ္.. ဒါေပမဲ့ ...သူအျမဲတမ္းစားေနတာ ထမင္းက အဲလို မေၾကဘူးတဲ့...။ ေသေရာ။ ဒီက လုပ္လိုက္ရတာ ။ မရိွမဲ့ ရိွမဲ့ အားေတြ ညွစ္ပီး ..လူက ပင္ပန္းေနတာ..သူက အဲလိုလဲ ေျပာလိုက္ေရာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ.. အဲ့ဆိုလဲ မစားနဲ႔ေတာ့ ရွင့္အတြက္ ထမင္းထပ္တည္ပီး ဟင္းခ်က္ေပးမယ္ ဆိုတာေတြေရာ ။ ရွင့္အေမအိမ္မွာ အဲလို အားရပါးရ နယ္တာ ေတြ႔လာခဲ့တဲ႔ဟာကို ဆိုပီး..ဆူပုတ္ပြ။

     သူက မေကာင္းဘူး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အရသာက ရိွတယ္။ ထမင္းက သိပ္ေၾကသြားတာတဲ့..။ ဒီကလဲ နဲနဲ တင္းသြားပီ။ ေတာ္ပီ။ ငါးမုန္႔ေၾကာ္ရင္ ေကာင္းမလား မေကာင္းဘူးလား...ဆိုပီး စဥ္းစား။ လုပ္ရတာ စိတ္မပါေတာ့ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ ဟင္းခ်ိဳက ပြက္လာေတာ့  ခ်ဥ္ေစာ္ကားသီးထည့္ အရသာျမည္း ငရုတ္သီးစိမ္း (အိမ္မွာစိုက္ထားတာ..ၾကြားတာ) လီွးထည့္ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဂ်င္းထည့္။ သူ႔ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ စားဖို႔မေျပာဘူး။ အဲဒါနဲ႕ သူစမေျပာရင္ မေျပာဘူးဆိုဘူး ေပရင္း ဟင္းခ်ိဳက က်က္ေနေတာ့ ဆီအိုထပ္တည္ပီး ငါးမုန္႔ေၾကာ္လိုက္တယ္။ မုန္႔ေၾကာ္ေနတုန္း သူက ဘယ္ေတာ့ စားရမွာလဲတဲ့..။

  
        သူေျပာေတာ့မွ စားလို႔ရပီဆိုပီး ခံုခင္း ခံုေပၚကို တင္ပီး ဒါ့ပံုရိုက္လိုက္ေသးတယ္။ ပါးစပ္ကလဲ ေျပာတယ္။ ေနာက္တခါ မခ်က္ေတာ့ဘူးလို႔.. သူကေျပာတယ္။ စကားမမ်ားခ်င္ဘူးတဲ့..။ ဘယ္သူက မ်ားခ်င္လို႔လဲလို႔.. ဒီဟင္းခ်က္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။ အားကုန္လို႔ မခ်က္ေတာ့ဘူး ေျပာတာလို႔။ 

ပီးသတ္က်ေတာ့ သူပဲ စားလိုက္တာ။ ပံုထဲကဟာက သူတေယာက္တည္းစားတာ။ လိုက္ပြဲေတာင္ ယူလိုက္ေသး။ ကိုယ္က ေမာလို႔ တလံုးထဲစားႏိုင္တယ္။ း(  ေျပာေသးတယ္။ နံနံပင္က မလိုက္ဘူးတဲ့။ အင္းေလ..ဂ်ဴးျမစ္အစားသံုးတာလို႔..ၾကက္သြန္ျမိတ္နဲ႔လိုက္တယ္။ ရိွေသးလားတဲ့..။ (ဝရံတာ ပန္းအိုး)ျခံထဲက စိုက္ထားတဲ့ဟာ ကုန္ပီလို႔ ေျပာလိုက္ရေသးတယ္။ 

        စားေနရင္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာ ကို ၾကည့္တယ္ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ တီဗြီမင္းသားက တီဗြီပဲ ၾကည့္လို႔... ။ း(

ပီးေတာ့မွ စားလို႔ေကာင္းတယ္တဲ့။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္စားပီးေတာ့ တိတ္၂ေလး ဘေလာ့ေတြ ျပန္ရွာတယ္။ တမင္းနယ္တာ ေၾကလား မေၾကလားသိခ်င္လို႔.. အဟီး..ထမင္းနယ္တာ သိပ္မေၾကဘူးထင္တယ္။ေနာ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လဲ သူ႔ကို ေနာက္တခါ မေက်ပြဲ ျပန္ခ်က္လိုက္ဦးမယ္လို႔..ေျပာေတာ့မွ သူက ဘယ္လိုေျပာလဲဆိုေတာ့ တကယ္လို႔ ေနာက္တခါ ခ်က္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အာလူးကို အရမ္းေက်ေအာင္မလုပ္နဲ႔တဲ႔...။အဲဒီလိုနဲ႕ ငါးထမင္းခ်ဥ္ ခ်က္ဖူးပီးသြားတာေပါ့...။

 ေၾသာ္.. ေျပာေသးတယ္.. ငါးထမင္းခ်ဥ္လုပ္တာ လံုးမေနလို႔တဲ့..ဘယ္လံုးေတာ့မလဲ ..စိတ္နဲနဲဆိုးသြားတားကိုး..ေနာ့္။ ဟီးဟီး..ပီးေတာ့လဲ... ပဲပုပ္က ၾကာသြားလို႔လားမသိဘူး ဆီဂ်ီးေဆာ္နံလို႔တဲ့..စားၾကည့္တဲ့.. ကိုယ္ကမၾကိဳက္လို႔ မစားဘူးလို႔။ ဒါမဲ႔ လႊင့္ပစ္လိုက္လို႔ ဆိုေတာ့ သူက ပဲပုပ္ၾကိဳက္ေတာ့ မလႊင့္ပစ္ရက္နဲ႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ရေလရဲ့။ ဤကား မွတ္ခ်က္