သမီးေလးရဲ့ တိုးတက္မွဳ ၆

သမီးေလး...ဒီေန႔ ၉လျပည့္ပါပီ...။

သမီးေလးစကားေတြ အရမ္းေျပာတာပဲ။ မေအက ဒါဆို သူကပါ...ဘာေတြျပန္ေျပာမွန္းမသိဘူး။ တေန႔ေတာ့ သားအမိသားအဖသံုးေယာက္ ဖရဲသီးစားေနတာ...သူအသံမူမမွန္သလိုျဖစ္လို႔ ကိုယ္က r u ok?? r u ok??လို႔ေမးလိုက္တာ... သူက okပါ လို႔ျပန္ေျဖသလို ၾကားလို႔ ေယာက္နဲ့ ကိုယ္နဲ့ မ်က္လံုးျပဴးပီး.... ကို..ဘာၾကားလိုက္လဲေမးေတာ့..သူက အိုေကပါ လို႔ေျပာတာၾကားသတဲ့ ကိုယ္လဲၾကားတယ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ရီလိုက္ရတာ..။

သမီးက စေတာ္ဘယ္ရီသီးလဲ ၾကိဳက္တယ္။ ကိုယ္တိုင္လက္နဲ့ကိုင္စားတာ..တထိုင္တည္း ၃လံုး။ ဒါေတာင္ ဆက္မေပးေတာ့လို႔။ သမီးက အခ်ဥ္ၾကိဳက္ပံုရတယ္။ ဟိုတေန႔က စားေသာက္ဆိုင္မွာ သံပုရာသီးၾကံဳတာနဲ့ ေကြ်းလိုက္တာ... လားလား...သူက ထပ္ေတာင္ ေတာင္းေသးတယ္။ အမွန္က ေယာက္နဲ့ကိုယ္က သမီးေလးကို သံပုရာသီး ေကြ်းရင္ ဗြီဒီယို ရိုက္မလို႔ဟာ..သူက မ်က္ႏွာေတာင္မရံွဳ။ အခု စေတာ္ဘယ္ရီလည္း ခ်ိဳခ်ဥ္ကို စားတယ္ ။

ဟိုေန႔က ၾကက္ေပါင္းလည္း မေမႊပဲ ေသးေသးေလးေတြ လုပ္ေပးတာ သူက၀ါးစားတယ္။ သူ႔သြားေလး ၂ေခ်ာင္းနဲ့။ အခု ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ငါးေပါင္းလည္းေကြ်းတယ္။ ၾကိဳက္မွၾကိဳက္ပဲ။ သူမၾကိဳက္တာ ေရတစ္ခုပဲ။ တိုက္ရ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။

စကားေတြဆိုတာလည္း ဘာေျပာေနမွန္းမသိဘူး။ ရီလည္းရီရတယ္။ တခါတေလ..သူ႔ကိုဒါမလုပ္နဲ့ မကိုင္နဲ့ေျပာရင္ ကိုယ့္ကို ဘာေတြျပန္ေျပာေနမွန္းမသိပါဘူး။ ကိုယ့္မ်က္မွန္ကို လာလာခြ်တ္လို႔ မခြ်တ္နဲ့ေျပာလည္းမရဘူး။ မ်က္မွန္ကိုယူပီး စကားေတြေျပာတာ...ကိုယ္က မ်က္ႏွာထားနဲ့ ျပန္ေတာင္းေတာ့ ေပးတယ္။ ေယာက္ကေတာ့ ေျပာတယ္။ စတာေနမွာတဲ့..။ 

ညညဆိုလည္း အိပ္ရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ့မအိပ္ဘူး။ စကားေတြေျပာလိုေျပာ။ကိုယ္ကမီးေတြအားလံုးပိတ္လိုက္ရင္ သမီးေလးက ကုတင္ေခါင္းရင္းကို သြား လိုက္ကာကိုဖြင့္ ရင္ ျခံထဲက အလင္းေရာင္က ၀င္တာကိုး။ အစကေတာ့ ကိုယ္ဟန္႔ေသးတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ ထားလိုက္တယ္။ သူ႔ဘာသူ ေဆာ့ရင္း ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ရဲေဘာ္ေလး က်ဆံုးသြားပီး လာအိပ္တာေပါ့။

ကုတင္ေခါင္းရင္းကေန ကုတင္ေနာက္ကို ေျပးသြားတာမ်ား ျမန္လိုက္တာ။ သူက ရိုးရိုးမေျပးဘူး မေအကို လွည့္ၾကည့္တာ။ မေအက က်မွာဆိုးလို႔ လိုက္ဆြဲတာ ကို သူကေပ်ာ္ေနတာ။ ကုတင္ေအာက္ေတာ့ မဆင္းဘူး ..အစပ္မွာ မတ္တပ္ရပ္တာ။ ဟိုေန႔က ပိုေသခ်ာသြားတယ္။ ကုတင္ဒီဘက္က တံခါးကို ပိတ္ထားေတာ့ သူမေအကိုၾကည့္ပီးေလးဖက္ေျပးတယ္ ကိုယ္တို႔၂ေယာက္က သူ႔ၾကည့္ပီးရီရတယ္။

သမီးေလးက ဇြဲေတာ့ေကာင္းမယ္ထင္ပါရဲ့။ မတ္တပ္မရပ္ခင္တုန္းက သူမတ္ရပ္ႏိုင္ဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားတာ။ လံုး၀ လက္မေလ်ွာ့ဘူး။ အခုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းရပ္တဲ့အျပင္ ၁လွမ္း၂လွမ္း လွမ္းတတ္ေနပီေပါ့...။

သမီးမၾကိဳက္တဲ့ အစာကလည္း ခပ္ရွားရွားပါပဲ။ ေကြ်းသမ်ွအကုန္စားပဲ။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးလဲၾကိဳက္တယ္။ သူစားတဲ့အခါ စိတ္ေက်နပ္ရင္ လက္ခုပ္ကေလးတီးေသးတာ....တခါတေလက်ေတာ့လည္း အံကေလးက်ိတ္ပီးအသံထြက္ေအာ္ေသးတာ..အသဲယားတဲ့ပံုစံနဲ့ေပါ့...။

ေရခ်ိဳးတဲ့အခါ ေရပန္းကိုသူက ကိုင္ရမွ ေက်နပ္တယ္။တခါတေလ သူ႔ကို သူ႔ေဖေဖနဲ့ထားပီးကိုယ္တေယာက္တည္းခ်ိဳးရင္ အျပင္ကေနတံခါးကို လာထုေသးတာ...။

သမီးေလးက တံခါးေတြကိုလည္း ဖြင့္ခ်င္ေသးတာ...။ အခုဆို ရိွသမ်ွအခန္းတိုင္း သူ၀င္တယ္ထြက္တယ္။ ကိုယ္လည္း ေတာ္ေတာ္ရွင္းရပါတယ္။ ေသးေသးေလးေတြကို လိုက္ကိုင္ပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လြန္းလို႔။ သတိေလးတခ်က္ လြတ္တာနဲ့ သြားပီ။ တစ္ရွဴးဆိုလည္း အလိပ္လိုက္ကို ဆြဲျဖန္႔ ပီးဖြတာ။ ေတာ္ေသးတယ္...ေျပာထားလို႔ ပါးစပ္ထဲေတာ့မထည့္ဘူး။ ကိုယ္က သမီးပါးစပ္ထဲထည့္ရင္ ျပန္သိမ္းမယ္လို႔ ေျပာပီး တကယ္ျပန္သိမ္းလိုက္တာကိုး...မစားရင္ေတာ့ ခနေလာက္ေဆာ့ခ်ိန္ေပးလိုက္တယ္။ အက်ီဆိုလည္း ေခါက္ထားသမ်ွ သူကဖြပဲ။ အံဆြဲေတြဖြင့္ သတိတခ်က္လႊတ္တာနဲ့ ပြပီးသားပဲ...။ သူကလည္း ရီရတယ္။ သူအဲလိုလုပ္ရင္ ကိုယ္မၾကိဳက္ဘူးဆိုတာသိေနေတာ့ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ပီး မွ မဟုတ္တာအကုန္လုပ္တာဆိုေတာ့ တခုေတာ့ အဆင္ေျပတယ္။ အသိဦးတယ္ေပါ့..။

ဟိုးတေန႔ကေတာ့ တခါ မုန္႔ထုပ္ကပလပ္စတစ္အစကို ပါးစပ္ထဲထည့္ပီး၀ါးတာ..။ ကိုယ္က ဘာမွန္းမသိဘူး။ တခုခုေတာ့ ပါးစပ္ထဲမွာပဲဆိုပီး အမ်ိဳးစံုထုတ္တာ။ မရဘူး။ ပါးစပ္ကို ဘယ္လိုမွ မဖြင့္ေပးဘူး။ ကို္ယ့္မွာဘာလုပ္ရမွန္းကိုမသိဘူး။ ေထာင္ပဲထားရတယ္။ ေနာက္မွ သူတခ်က္ ပါးစပ္အဟမွာ အတင္းလက္ႏိွဳက္လိုက္မွ ပလပ္စတစ္ျဖစ္ေနတာ...။

ေၾကာ္ျငာဆိုလည္း ဘာၾကိဳက္သလဲမေမးနဲ့..။ သူ ၃လ ၄လထဲက အေတာ္ၾကိဳက္တာ.။ ေၾကာ္ျငာလာခ်ိန္မ်ား ဆို ကိုယ့္ေနာက္မလိုက္ဘူးေနာ္..လိုက္ဖို႔တန္းလန္းနဲ့ကို..။ မီးဖိုထဲေရာက္ေနရင္ ေၾကာ္ျငာသံၾကားရင္ ေျပးၾကည့္ေသးတာ..။ အိပ္ခ်င္ေနရင္ေတာင္ မ်က္လံုးစဥ္းပီး ေခါင္းေထာင္ထေသးတာ...။ ေနာက္တခုသူၾကိဳက္တာ..သီခ်င္းနဲ့ကေနတာျမင္ရင္...။

သမီးေလးနဲ့ကိုယ္ တအိိမ္လံုးကိုပတ္ပီးတူတူပုန္းလို႔ရပီ။ သူလိုက္ရွာတတ္တယ္။ လူလည္ေလး...အသံၾကားရင္ ၾကားတဲ့ေနရာကိုလာတာ။  တခါဆိုု တခါ မွတ္ထားတတ္ေသးတယ္။ သူ႔ကို ေပးမ၀င္တာ...အ၀တ္ေလ်ွာ္စက္ထားတဲ့အခန္း။ အဲဒီေေတာ့ တံခါးေလးဖြင့္ထားတာ ျမင္တာနဲ့ အလစ္ပဲေခ်ာင္းေနတာ..၀င္ဖို႔..တခါတေလ တံခါးေလး လက္တေထာက္စာဟထားမိရင္ သူ႔လက္နဲ့သြားဆြဲဖြင့္ပီး ၀င္ေသးတာ..။

အခုလိုေရးႏိုင္ဖို႔ သူအိပ္ေနတာ ေက်းဇူးတင္ရတယ္။ ဘာလို႔ဆို အကုန္ေလ်ွာက္ရိုက္ေနလို႔...ေပါ့။ အခုေတာ့ ကိုယ့္မွာ သူ႔ပဲေက်းဇူးတင္ေနရတယ္။ သူအဆင္ေျပမွ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာကိုး...။

မီးဖိုထဲမွာ ခ်က္ရင္လည္း သူပါခ်င္တယ္။.....ေရးမယ္ဆို ကုန္ႏိုင္ဘူး။
သမီးေလးကို ေမေမ သိပ္ခ်စ္တာပဲ....။ ေမေမ့ဘ၀ေတြ ခနရပ္ထားရေပမဲ့..သမီးနဲ့ ေတာက္ေလ်ွာက္ သမီးေဘးမွာ ေဖးမေနရတဲ့အတြက္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေဖေဖ့ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရမယ္ေနာ္...သမီးေလးေရ..။